Nieuw directieteam voor Annuntiata in Veurne

Françoise Marvellie (l.) en Hilde Van Compernolle (r.). © MVO
Redactie KW

Twee dynamische dames zetten de directeurspet op in het Veurnse Annuntiata-instituut. Een school met 600 leerlingen en 120 personeelsleden aansturen is een uitdaging maar ze gaan ervoor.

Deze reportage maakt deel uit van ons Dossier Weer naar school.

Hilde Van Compernolle (48) was na haar opleiding tot bio-ingenieur ongeveer 20 jaar lang leerkracht wetenschappen aan het Immaculata-instituut in De Panne. “Daarna was ik er drie jaar lang adjunct-directeur en daarop trok ik naar het OLVi in Poperinge, waar ik zes jaar dezelfde functie vervulde”, zegt Hilde. “Toen maakte ik bij mezelf de bedenking: nu doe ik dit al negen jaar… Als ik de kans krijg, wil ik toch de stap zetten om directeur te worden. En toen is het allemaal heel snel gegaan… Ik reageerde op een vacature en tussen mijn sollicitatie en de beslissing lag amper een maand tijd. Op 8 juni wist ik welke nieuwe uitdaging mij op 1 september te wachten stond.”

Het is Françoise Marvellie (51) niet aan te zien dat ze al 30 jaar in het onderwijs staat. Ze is nog altijd even enthousiast en gemotiveerd om zich in te zetten in haar nieuwe functie als adjunct-directeur: “Ik ben in deze school begonnen als leerkracht in wetenschapsvakken en wiskunde. Sedert een aantal jaren ben ik ook coördinator Gelijke Onderwijskansenwerking, coach ik nieuwe leraren en sta ik ook in voor de leerbegeleiding. Dat betekent ook dat ik geleidelijk aan minder uren voor de klas stond. Ik ben ervan overtuigd dat Hilde en ik een goed team zullen vormen, want we hebben dezelfde visie.”

Eigen accenten

Voor Hilde is dit een nieuwe schoolomgeving: “Om te beginnen zullen we zeker op dezelfde manier verder werken. Ik zal alles goed bekijken, maar wil in de toekomst toch ook eigen accenten leggen. Vorig jaar is daar al aan gewerkt, maar in de toekomst zullen we nog sterker inzetten op leerlingenbegeleiding, we zullen heel erg rekening houden met onze leerlingen.”

“Er zullen al kleine verschuivingen merkbaar zijn… vooral op het vlak van communicatie, ook binnen de school zelf en op het vlak van onderling overleg. Duidelijke communicatie met de ouders en de leerlingen maken de cirkel rond. Dat vertaalt zich dan vanzelf in het feit dat iedereen zich thuis zal voelen in deze school. Het moet een zorgzame, warme omgeving zijn waar het goed leren en leven is voor leerlingen en personeel.”

Troeven uitspelen

Onze school is sterk op het vlak van internationalisering“, weet Françoise. “We nemen deel aan allerlei projecten, zoals het Erasmus+, waarbij leerlingen deel uitmaken van een uitwisselingsprogramma. Onze culturele buitenlandse reizen van de zesdejaars naar Barcelona en de vijfdejaars naar Parijs worden hier heel goed voorbereid. Voor de lagere jaren zijn er vooral streekgebonden excursies. Als coördinator Gelijke Onderwijskansenwerking hecht ik ook heel veel belang aan Begeleid Samen Leren, waarbij leerlingen op vrijwillige basis over de middag samen kunnen studeren, elkaar helpen, of internetten voor wie thuis niet de gelegenheid heeft.”

Hilde vult aan: “Sedert een tweetal jaren kunnen leerlingen hier ook samen met leerkrachten gezelschapsspelen spelen. Een deel van de spellen hebben ze zelf mogen kiezen en op de weide achter de school kunnen ze buiten spelen. Ook de leerlingenraad vind ik een pluspunt voor de school. Daar kunnen leerlingen zelf initiatieven aanbrengen zoals een fuif organiseren op school, een spel op touw zetten met andere klassen, een quiz organiseren… Intussen kennen de Veurnaars ook de ‘Moderoute’ van onze laatstejaars in de modeafdeling. Ze presenteren dan hun eindwerk op locaties binnen de stad en in handelszaken.”

Graag meer jongens

Tot slot zijn beide dames heel tevreden met het lerarenkorps: “Onze leraren zijn echt gemotiveerde mensen, die bereid zijn om nascholing te volgen. Misschien toch stiekem een toekomstdroom… Ongeveer twee derden van onze leerlingen zijn meisjes. Dat ligt natuurlijk aan het feit dat de studierichtingen die we aanbieden nog traditioneel meisjesgericht zijn, met uitzondering van sociaal-technische wetenschappen en bijvoorbeeld informaticabeheer. Het zou mooi zijn als we in de toekomst toch wat meer jongens op de schoolbanken mochten verwelkomen.” (MVO)