Herman Vansteenkiste heeft het nog steeds druk. Nochtans is de algemeen directeur van Scholengroep Sint-Michiel aan zijn laatste maanden in het onderwijs bezig vooraleer met pensioen te gaan.
Herman Vansteenkiste werd geboren op 20 maart 1951 in Roeselare maar kort na zijn geboorte verhuisden zijn ouders naar Oostnieuwkerke. “Dat maakt dat ik opgroeide in Oostnieuwkerke en er ook lagere school liep. Het kleuteronderwijs en het eerste leerjaar volgde ik in het Most-schooltje en het tweede en het derde leerjaar verkaste ik naar de jongensschool in Oostnieuwkerke en vanaf het vierde leerjaar trok ik naar de lagere school in het Klein Seminarie. Drie verschillende scholen in het lager onderwijs, ja, en dat was niet omdat ik overal aan de deur werd gezet, hé (lacht).”
Allereerste computer
“Mijn middelbare studies werkte ik ook in het Klein Seminarie af waar ik de afdeling Economie volgde vooraleer ik in 1969 Toegepaste Economie volgde aan UFSIA in Antwerpen. Toen ik afstudeerde, ben ik niet onmiddellijk het onderwijs binnengestapt. Ik begon in 1973 als verantwoordelijke van de boekhouding bij de firma Dematex in de Brugsesteenweg. Dat heb ik twee jaar gedaan. Maar een job in het onderwijs sprak me toen eigenlijk al aan. Toen er een vacature kwam in een Kortrijkse school had ik al eens gesolliciteerd en men was dit te weten gekomen in Dematex. Ik kreeg prompt opslag en ik mocht van de firma ook lesgeven in het Vormingsinstituut. Ik gaf op maandagnamiddag, zaterdagvoormiddag en soms ook op zaterdagnamiddag les. In september 1975 ben ik volledig overgestapt naar het onderwijs: ik werd leraar in de Burgerschool. Ik gaf er in de hogere graad naast economie ook wiskunde en later informatica. Dat was trouwens het prille begin van het ICT-tijdperk in het onderwijs. Ik herinner me nog een uitzending op de Nederlandse televisie. Dat was een soort schooltelevisie waarin een computercursus werd gegeven. Op het einde van de cursus konden de cursisten een computer kopen en die moest afgehaald worden in Eindhoven. Dat was de allereerste computer van de Burgerschool. Een scherm was daar niet bij, we moesten de computer aansluiten op een televisietoestel en het extern geheugen was een cassetterecorder. Dat evolueerde natuurlijk snel maar computers waren lang ontzettend duur. Ik herinner me nog dat we bijna 100.000 Belgische frank betaalden voor een computer met een harde schijf van 10 Megabyte. Als je nu een digitale foto doorstuurt, kan die misschien zo groot zijn. Dat was toen dus een complete harde schijf ! Dat kan men zich nu nog moeilijk inbeelden.”
(Peter Soete)
Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Roeselare
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier