Afgelopen week ontsnapte een automobilist in Rumst aan de dood toen er op de autosnelweg een lantaarnpaal op zijn wagen viel. Het nieuws bracht heel wat pijnlijke herinneringen naar boven bij Diksmuideling Paul Decock, die bijna dag op dag 27 jaar eerder zijn vader verloor bij een gelijkaardig verkeersongeval.
Op 7 februari 1984 kwam Gilbert Decock om het leven tijdens een tragisch verkeersongeval. Met zijn nieuwe wagen kwam hij op de autosnelweg uit de richting Brussel gereden, toen hij ter hoogte van Wetteren tegen een omgewaaide verlichtingspaal reed. Het dak van de wagen werd door de klap afgerukt, en Gilbert was op slag dood.
Bijna dag op dag 27 jaar later ontsnapte een automobilist aan de dood in gelijkaardige omstandigheden. Voor Diksmuideling Paul Decock, zoon van wijlen Gilbert, het sein om in zijn pen te kruipen en een vlammende aanklacht te schrijven tegen het falende beleid in ons land.
„Toen ik het nieuws van dat ongeval hoorde, kwam alles opnieuw boven”, zegt Paul. „Ze zeggen wel eens dat tijd alle wonden heelt, maar dat klopt niet. Voor mij voelt het aan alsof de wonde weer opengehaald is. Ik maar niet begrijpen dat de overheid na al die jaren nog niet heeft ingezien hoe belangrijk het onderhoud van onze wegen is. We betalen genoeg belastingen, het enige wat ik vraag is dat die ook goed besteed worden. Het gaat immers om onze veiligheid. Normaal ben ik een binnenvetter die niet met zijn gevoelens te koop loopt, maar dat moest eruit.”
Meer in Krant van West-Vlaanderen (editie Het Wekelijks Nieuws Kust) van vrijdag 11 februari 2011.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier