Ook Wouter Deprez roept op om bezwaar aan te tekenen tegen verkaveling in Bergmolenbos

© Tom Brinckman
Jos Remaut

Vorige week lekte uit dat er een aanvraag is voor een verkaveling in het gebied van de Rumbeekse kleiputten, dat voorbestemd is om uitgebouwd te worden als Roeselaars stadsbos. Natuurpunt trok aan de alarmbel en het protest zwelt duidelijk aan.

De verkavelingsaanvraag werd ingediend door de bvb Vabilia uit de Westlaan in Roeselare, gevestigd op hetzelfde adres als de bekende immobiliënmaatschappij Imfiro. Het gaat om een lap grond van zo’n 3,5 hectare groot aan de Babilliestraat, waarop momenteel de paardenmanège De Kleiputten en een nevenliggende boerderij gevestigd zijn. Die zone, gelegen in het hart van het nieuwe bos in wording, wil men indelen in 15 exclusieve kavels bouwgrond, in percelen van om en bij de 3.550 vierkante meter. Om die allemaal te ontsluiten zou ook bijkomende wegenis moeten worden aangelegd. Stedenbouwkundig is woonfunctie op deze gronden inderdaad mogelijk, dat werd acht jaar geleden door de Vlaamse overheid zo voorzien om de bestaande bewoners rechtszekerheid te geven.

Maar volgens Natuurpunt, dat al jarenlang een van de grote voorvechters is van het Roeselaarse stadsbos, druist de voorliggende verkaveling wel volledig in tegen de geest van de plannen die al jarenlang vastliggen voor dit gebied, en kan er geen sprake van zijn om het aantal bouwvolumes hier groter te maken dan de bestaande twee. En alhoewel eerdere verkavelingsaanvragen voor dit gebied door het Roeselaarse stadsbestuur telkens werden afgekeurd, maakt Natuurpunt zich nu toch grote zorgen en is het alle hens aan dek.

“Gaat volledig in tegen eerdere beloftes”

Ondertussen krijgen de actievoerders ook steun uit eerder onverwachte hoek: de bekende comedian Wouter Deprez roept de Roeserlaarse bevolking vandaag via Faceboek op om massaal protest te laten horen :

“Mensen van Roeselare en omstreken : tot en met morgen kun je nog een bezwaarschrift indienen bij het Roeselaarse stadsbestuur tegen een verkaveling in gebied dat beloofd was voor bosuitbreiding.

Deze verkaveling gaat volledig in tegen eerdere beloftes.

Eerdere, gelijkaardige verkavelingsaanvragen werden geweigerd door het stadsbestuur.

Een dergelijke verkaveling gaat ook volledig in tegen alles waar stedelijk planners, de nieuwe Vlaamse bouwmeester en de minister van Ruimtelijke Ordening en Leefmilieu achterstaan, of zeggen achter te staan : verdichting van het centrum, vrijwaring van de open ruimte, uitbreiding natuur- en bosgebieden.

Kortom : vul uw bezwaarschrift in en breng het ten laatste morgen binnen bij het stadsbestuur.”

En hij voegt er meteen nog een link bij waarop je kan doorklikken om je bezwaar in te dienen.

Groen in netelige positie

Het Roeselaarse stadsbestuur onthoudt zich van alle commentaar zolang het openbaar onderzoek nog loopt, tot morgenavond dus. Ondertussen zit Groen Roeselare wel een beetje met de zaak verveeld : dit laten gebeuren is voor hen zo goed als politieke zelfmoord, maar anderzijds kunnen ze als partij die deel uitmaakt van de bestuursmeerderheid nu nog geen uitspraken doen die het dossier zouden beïnvloeden en waar de stad achteraf kan worden op afgerekend.

Niettemin postte voorzitter Mark Boudrez van Groen Roeselare gisteren hieromtrent een uitgebreid bericht op de Facebookaccount van de partij. Enkele uittreksels:

“De afgelopen dagen liepen de mailboxen van de Roeselaarse Groenen vol. De stroom van reacties die we hierop kregen, allen gaande van ongeloof tot afgrijzen, stemt ons gelukkig.”

“Op zich is het eigenlijk onbegrijpelijk dat er op die plaats überhaupt sprake zou kunnen zijn van een nieuwe verkaveling. Waarom koos de Vlaamse Regering er in 2008 niet voor om een coherent massief stadsrandbos te creëren? Waarom werd dat eilandje temidden het donkergroen anders ingekleurd waardoor bouwen er niet per definitie onmogelijk is? Vragen die we ons kunnen stellen, maar in se niets aan de realiteit veranderen.”

“Vandaag ligt er een verkavelingsaanvraag in openbaar onderzoek en deze aanvraag moet behandeld worden als alle andere. Afgaande op de mails die we zien binnenlopen, kunnen we er van uit gaan dat het aantal bezwaren heel aanzienlijk zal zijn. En dat in volle vakantieperiode. Bovendien lijken bepaalde bezwaarschriften bijzonder grondig uitgewerkt. Dat zal nodig zijn.”

“Bij de beoordeling van een verkavelingsaanvraag, en bij uitbreiding ook elke stedenbouwkundige of milieuvergunningsaanvraag, wordt er rationeel en juridisch gedacht. Voor emotionaliteit is er weinig ruimte. Straks, na het aflopen van het openbaar onderzoek, is het de komende weken en maanden dus aan de bevoegde stadsdiensten om de aanvraag en alle binnengekomen bezwaren met een objectieve bril te bekijken en een advies te formuleren naar het schepencollege. Dat schepencollege beslist dan uiteindelijk om de vergunning te weigeren, ze toe te kennen of ze toe te kennen met bijkomende voorwaarden.”

“En die beslissing kan maar beter heel goed technisch-juridisch onderbouwd zijn, want de belangen zijn groot. En tegengesteld. Het algemeen belang van de bevolking, die een homogeen bos wenst, tegenover de zakelijke belangen van de eigenaar van de grond die (en dat is zijn goed recht) het maximum uit de verkoop wil halen. Een lichtzinnige weigering om alle bezwaarindieners gunstig te stemmen lijkt misschien aanlokkelijk, maar is geen goed idee in een dergelijk dossier. Het zou een eventueel beroep bij de Deputatie of de Raad voor Vergunningsbetwistingen nooit overleven. Bij deze instanties gaat het immers nooit om (on)rechtvaardigheidgevoel, maar om (on)recht. Om de letter van de wet.”

“Als (meerderheids)partij zou het immers onverstandig zijn om ons in dit stadium van de besluitvorming uit te spreken over de grond van de zaak. Het openlijk uiten van een droomscenario zou onze schepen in een moeilijk parket brengen. Vooringenomenheid ondermijnt een objectieve collegebeslissing.”

“We juichen de stroom van negatieve reacties toe, omdat ze bewijzen dat de bevolking meer groen en meer sociale gelijkheid wenst. We juichen toe dat er heel goed onderbouwde bezwaarschriften ingediend worden omdat dit bewijst dat de procedure van een openbaar onderzoek wel degelijk nuttig is en er bij de bevolking veel expertise zit die het voor een stad en een bestuur gemakkelijker maakt om goed beargumenteerde beslissingen te nemen. We juichen toe dat zovelen op de barricaden klimmen voor meer natuur, meer rust, meer adem.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier