Geboren en getogen Kortrijkzaan Jolle Desloover is beroepshalve binnen het Kortrijks culturele gebeuren en de culturele centra een bezige bij: van Kreun en Conservatorium naar Kunstencentrum Buda, Schouwburg Kortrijk en Muziekcentrum Track*. Daarnaast heeft hij een resem vrijetijdsprojecten, vaak verbonden met een streepje cultuur en vooral natuur.
Jolle Desloover is van opleiding licentiaat geschiedenis en houdt van cultuur. “Cultuur is een belangrijk bindmiddel tussen de mensen en tussen verschillende gemeenschappen.” Hij werkt bij Schouwburg Kortrijk als verantwoordelijke muziek en jeugdtheater.
Jolle is van de schouwburg uit afgevaardigd naar Muziekcentrum Track* waar hij sinds september 2016 officieel ‘regisseur activiteiten van Kortrijk Muziekstad’ is. “Dat is overleg plegen met alle actoren die muziek maken of programmeren en dat overleg en de daaruit voortvloeiende planning rond muziekkeuzes ook coördineren”, duidt Jolle.
Is dat een boeiende taak?
“Ja hoor. Je bent bezig met personen en je praat veel met mensen, niet tegen computers. Dat op zich is al een belangrijk gegevn. En het blijft natuurlijk over muziek in de breedst mogelijke zin gaan. Je ontdekt voortdurend nieuwe dingen of muzikale trends.”
“Daarmee hou je de vinger aan de pols. Het verruimt tevens je horizon. Het boeit mij zeker, temeer omdat ik zelf muzikant ben.”
Behalve je drukke beroepsbezigheden heb je ook nog een resem vrijetijdsprojecten. Vertel.
“Wildebras is een project waar we kinderen en hun ouders weer leren spelen in wilde stukjes groen: de ideale avontuurlijke speelruimte. Er is niet altijd een speeltuin nodig om je te amuseren. We leren hen een eigen clubhuis bouwen, een minivlotje of boomhut maken of een groot kamp opzetten.”
“Het is belangrijk dat kinderen opnieuw leren spelen in de natuur”
“Ze mogen ook van een helling rollen of in de modder spelen. Dat zijn allemaal ideeën die garant staan voor een namiddag speelplezier. Het is belangrijk dat kinderen opnieuw leren spelen in de natuur. Daarom toveren we enkele kindvriendelijke groenzones om tot speelterreinen en gaan we op zoek naar echte ‘wildebrassen’.”
“We leren kinderen en hun ouders via diverse speelnamiddagen ook vliegers maken, buiten koken, buitenspeelgoed maken. We leren hen dingen maken met materialen zoals bijvoorbeeld strobalen, touwen, autobanden en paletten. Een kind kan zelf ook bijzonder creatief zijn. Je moet ‘wildebras’ zien in de goede zin van het woord: dingen uitvinden, ravotten en je vuil mogen en durven maken. Tezelfdertijd leren ze ook de natuur ontdekken of herontdekken.”
Mogen je kinderen Maud en Tess dat ook?
“Zeker. Tess is wel nog te jong. We zien nu al dat Maud graag buiten speelt. We laten haar dat zo veel mogelijk toe en gunnen haar ook haar vrijheid. Als ze buiten speelt gaat ze ook al zingend en denkend op onderzoek. Ze durft ook wel eens een blikje of verloren papiertje of rietje oprapen. Ik moet haar dan zeggen dat dit vies is (lacht).”
Zijn er nog ongerepte, wilde stukjes groen te vinden?
“Ja. Fiets maar eens langs de Leie richting Harelbeke of richting Bissegem en Menen. Je zal er wel meer ongerepte stukjes zien dan je denkt. Jammer genoeg zijn de drie mooiste in de nabije omgeving verdwenen. Onder meer het bosje aan de Doornstraat en Takelweg en het bosje tegen de Leie aan op Kortrijk Weide.”
“Langs de andere kant is het leuk dat de stad aandacht heeft voor het bestaande groen en de natuur en Kortrijk Weide herinvult of herbestemt met een park en openluchtspeelterrein. Het is ook fijn dat onze zelfgebouwde boomhut aan de Takelweg een definitieve plaats kreeg op De Warande.”
En verder?
“Lieve Zusjes, Stoere Broers organiseert samen met de gemeente Wevelgem en de stad Kortrijk dan weer allerlei soorten activiteiten in de buitenruimte zoals parken en groenzones: van pop-up optredens en feestjes onder een brug tot een tentoonstelling in open lucht of een kampioenschap met bakfietsen.”
“Ik hou van de wilde stukjes natuur in het midden van een stad”
Van waar bakfietsen?
“Cargofietsen zitten al een hele tijd dik in de lift. Het zijn niet langer de logge vehikels van weleer. Het zijn lichte, vinnige, multi-inzetbare technologische wondertjes met een enorm potentieel zoals bijvoorbeeld een mooie laadruimte. De cargofiets werpt zich meer en meer op als een waardig alternatief en vervanger van de auto. Die fietsen halen nu al in beperkte mate auto’s uit het straatbeeld.”
Nog een vrijetijdsproject: je organiseert opnieuw een Drijf-in-cinema?
“Klopt. Dat heeft opnieuw plaats aan de Broeltorens en heeft dus ook te maken met water. We laten zo’n 50 bootjes toe die kunnen aanmeren langs de boorden van de Leie om van op het water een recente film te bekijken op groot scherm. Wie geen bootje heeft kan dat doen van op de Leieboorden zelf. Daar is er ook animatie voorzien.”
Wat betekent de natuur eigenlijk voor jou?
“Dat is leven, schoonheid en ruimte, rijkdom: plantjes en dieren laten leven in hun natuurlijke biotoop. Hoe wilder de natuur hoe liever ik het heb. Als we gaan lopen, wandelen of fietsen, zoeken we die natuur ook op. Zowel in het dagelijkse leven als op reis.”
“Ik ben blij dat de Leie de aandacht krijgt die ze verdient”
“Ik hou ook van de wilde stukjes natuur in het midden van een stad. Je vindt die natuur ook langs de waterkant. Ook dat zoeken we op. In onze vrije tijd doen we de meeste zaken gewoon buiten en op een bewuster manier, met respect voor de natuur.”
Je loopt, fietst en wandelt en je zwemt ook. Wat is voor jou water in het algemeen en de Leie in het bijzonder?
“Water is vrijheid en ‘los’ zijn, zeker als je zwemt en drijft. Ik zwem drie tot vijf keer per week. Dat is altijd goed bewegen en een intense activiteit. Het houdt het lichaam en de geest gezond. Voor mij is dat enorm belangrijk in deze drukke tijden met de kinderen, een fulltime job en mijn nevenactiviteiten. Het is echt een moment om tot rust te komen. Ik durf zelfs al eens mijn middagpauze opofferen om een klein uurtje te kunnen zwemmen. Het is kwestie van de juiste timing toe te passen.”
“Voor mij is de Leie dwars door Kortrijk fantastisch. Water in de stad is leven. Met de verlaging van de Leieboorden zal dat nog beter tot zijn recht komen. Ik ben blij dat de Leie de aandacht krijgt die ze verdient. Het klinkt poëtisch, maar kunnen zwemmen in de Leie of het kanaal zou fantastisch zijn.”
Ben je zo geboeid door water?
“Ja, absoluut. Ik ben een echte zwemmer in hart en nieren. Tussen haakjes, onze Maud heeft dat mee. Vanaf september leren we haar zwemmen. Zelfs als we op reis gaan, zoeken we het water op. Als er geen zwembad in de buurt is zoeken we die wel.”
“We zijn al veel langs water gefietst. De fietspaden lopen voor dertig procent langs kanalen en stromen. We deden al een kort reisje met de boot. Ik zou dat graag eens voor een langere vakantieperiode doen met mijn vrouw en de kinderen. Dat moet fantastisch zijn om zo per boot te reizen.”
Is een eigen boot hebben je ultieme droom?
(Lacht). “Nee, niet echt. Ik zou het geduld en de tijd niet hebben om de boot deftig te onderhouden en te kuisen. Maar alleen het idee ‘triggert’ me wel. Ik denk dat je dan een ongedwongen vrijheid hebt.”
“Water is vrijheid en ‘los’ zijn, zeker als je zwemt en drijft”
“Reizen via en op water is ook het ontmoeten van allerlei mensen. Een sociaal gegeven, dat kan best boeiend zijn.”
Heb je nog een uitsmijter?
“Goh … Persoonlijk vind ik dat sommige mensen een beetje meer respect mogen tonen voor de ‘brute’ ongerepte natuur. Wildgroei is best mooi en moet in de mate van het mogelijke behouden blijven.
Jolle Desloover is 31 en samen met Anouk Horré. Hij is papa van Maud (4,5) en Tess (1,5). Het gezin woont in Heule. Na een periode bij het Conservatorium van Kortrijk en Buda Kunstencentrum werkte Jolle 6,5 jaar voor Schouwburg Kortrijk. Sinds september 2016 is hij coördinator bij Muziekcentrum Track*. Hij houdt van cultuur, zwemmen, lopen en fietsen.
Levenswijze
“We hebben geen auto meer en houden van beweging. Gewoon omdat we het zelf op die manier graag hebben. We hebben geen enkel probleem met auto- en vleesliefhebbers, integendeel. Je zal ons niet horen preken (lacht).”
“We eten thuis zoveel als mogelijk plantaardig. Mijn vrouw Anouk is bakker in bijberoep en gespecialiseerd in plantaardig gebak, meestal cupcakes. We kunnen alleen maar aanraden te proberen geen enkel dierlijk product te gebruiken. Toch kan dat fantastisch smaken.”
“Voor velen is dat iets wat niet mogelijk is, maar als je er echter een tijdje mee bezig bent is dat net hetzelfde als de ‘traditionele’ manier van koken en bakken. Mijn tip: proberen.”
Kinderen
“Sinds we kinderen hebben, beseffen we nog meer hoe leuk het leven kan zijn. Ze spelen en ravotten – vooral buiten – en dat juichen we toe. Anouk en ik proberen dan ook zoveel als mogelijk hen te laten doen en hen daarin niet te beperken. Uiteraard met de nodige ‘strengheid’ (lacht).”
“Let wel: de eigen vermoeidheid uit het dagelijkse leven mag geen beperking voor de kinderen zijn. Integendeel, hen laten ontplooien zorgt voor hun weerbaarheid. Mijn tip: doen.”
Ontspanning
“Voor mij is dat zwemmen en fietsen. Maar dan kan even goed een mooi boek zijn, een terrasje doen of lekker gaan eten. Bijvoorbeeld op de Plaats in Heule of bij Balthazar langs de Leie. Het kan ook een korte trip zijn of een langere reis.”
Verborgen pareltje
“Dat was het bosje aan de hoek van de Doornstraat en Takelweg aan de Leieboorden. Simon Verschelde en ikzelf hebben dat ontdekt en er met ons project Lieve Zusjes, Stoere Broers een boomhut gebouwd. Jammer genoeg is het bosje nu gedeeltelijk verdwenen. Gelukkig is er nu de pop-up zomerbar Nuba-R.”
“Mijn tip: ga zelf eens op zoek naar verborgen pareltjes. Wie goed uit zijn doppen kijkt zal er altijd wel een of meerdere vinden. Zeker langs de Leie.”
(Peter Van Herzeele)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier