Familie Gouwy uit Vlamertinge neemt vaak deel aan hondenshows

Gwendoline Clauw en Corine Vandekerkhove met hun vijf puppy's. (Foto EG)
Redactie KW

De familie Gouwy uit de Poperingseweg baat al vijf jaar hondenkennel ‘t Galgenhoekske uit. Ze hebben 17 honden lopen en nemen ook deel aan wedstrijden.

Het gezin bestaat uit vader Bart Gouwy (45), moeder Corine Vandekerckhove (50), haar dochters Nancy (31) en Gwendoline (23) Clauw en Jolien Gouwy (16). Ruim vijf jaar geleden, in 2012, startte dochter Gwendoline in bijberoep haar hondenkennel ‘t Galgenhoekske. “Pal achter onze woning in de Poperingseweg, die op de Brandhoek ligt, zijn de Galgenbossen gelegen”, legt Bart uit. “We maakten een samentrekking van de twee woorden. Omdat we onze hobby kleinschalig wensten te houden, maakten we er maar meteen ‘t Galgenhoekske van”, benadrukt Bart de laatste lettergreep.

“In West-Vlaanderen zijn er slechts enkele gelijkaardige erkende kennels. Je kunt ze op één hand tellen. Wij proberen twee à drie nesten te hebben per jaar, wat allerminst gemakkelijk is. We verkopen onze pups ook enkel aan particulieren, nooit aan fokkers. Zonder uitzondering verzekeren we ons er eerst van dat die in een goed gezin terechtkomen.”

Jaar van de R

Op dit moment maken er, reuen en teven samen, twaalf honden en vijf puppy’s deel uit van het gezin Gouwy. “Momenteel zijn al onze teven loops. Dat belooft”, lacht Bart. “We geven al onze honden zelf een naam, volgens de letter uit het alfabet die vereniging Sint-Hubert jaarlijks bepaalt. Dit jaar is dat de letter R. Van de vijf pups zullen we er eentje in ons gezin opnemen: Raïna zal ze heten. Uiteraard mag er ‘s avonds een hond binnen om ons gezelschap te houden. Drachtige teven mogen sowieso in huis.”

“We verkopen onze pups enkel aan particulieren, nooit aan fokkers”

“Mijn voorliefde voor de Berner sennenhond, die zo’n twintig jaar geleden begon toen ik bij Corine en haar dochters in Vlamertinge introk, is mettertijd overgewaaid op Gwendoline. Ik koos voor dit ras omdat een Berner sennen erom bekend staat een goede werkhond, maar vooral een echte familiehond, te zijn. Het zijn echte ‘knuffelberen’. Over het algemeen zijn wij binnen ons gezin allemaal grote dierenliefhebbers. Andere huisdieren hebben we echter niet omdat de honden al veel tijd vragen. Bij ons is het niet zo dat elk gezinslid één eigen hond heeft. Alle honden zijn zo’n beetje van ‘iedereen’, al besteedt Gwendoline er het meeste tijd aan. Als fokker is het het best om je beperken tot één ras, of hooguit tot twee verschillende rassen om te fokken. Dat vergt al tijd en inspanning genoeg op zich”, lacht Bart.

Strenge keuring

Een extra hobby die bij de familie Gouwy gegroeid is uit de hondenkennel, is deelnemen aan hondenwedstrijden. “Wie honden met een stamboom wil gaan fokken, moet namelijk automatisch ook deelnemen aan wedstrijden. Alleen zo kunnen de honden goedgekeurd worden. In die wedstrijden zijn er verschillende disciplines. Zo heb je de discipline gehoorzaamheid en daarnaast de tentoonstellingen of de hondenshows. Afhankelijk van het karakter van elke hond doen wij aan één van beide disciplines mee. In zo’n wedstrijd controleert een keurder de hond eerst op zijn ogen, poten, staartlengte, grootte en kleurencombinaties. Van groot belang in dit onderdeel zijn de tanden en het tandvlees, die de algemene gezondheidstoestand van de hond illustreren. Ook kijkt de keurder of de hond de juiste houding, een mooie rechte rug, aanneemt. Daarna is er de aanraaktest. De hond mag in geen geval agressief reageren wanneer een vreemde hem aanraakt”, legt Bart uit.

“Ook in de hondenwereld is er nog te veel vriendjespolitiek”

“Voor ons vinden de dichtstbijzijnde wedstrijden plaats in Moeskroen en Kortijk. Heel vaak zijn dogshows enkele uren rijden. Zo gingen we zelfs al enkele keren naar Frankrijk of Duitsland. We bereiden onze honden heel goed voor op deze wedstrijden. Ook hier heeft Gwendoline het grootste aandeel in. Wanneer ze een gaatje tijd vindt, gaat ze op donderdagavond trainen in Moorslede. Elke vrijdagavond geeft Gwendoline ‘dogshow trainingen’ in hondenschool ‘Te lande’ in Krombeke. Tijdens die lessen traint ze telkens ook één van onze honden.”

Eeuwige tweede plaats

De familie Gouwy behaalde al vaak een meer dan mooi resultaat op de dogshows. Bart: “Al enkele keren, met honden Pachaa en Nomi, scheelde het maar zo weinig (plaatst duim bijna tegen wijsvinger, red.) of we hadden een kampioen te pakken. Telkens hadden we maar één puntje te kort. Ook in de hondenwereld is er nog te veel vriendjespolitiek. Heel binnenkort wagen we opnieuw onze kans met hond Quintana en hopen we stiekem al op een kampioenenplaats.

“Voor ons is ‘t Galgenhoekske in de eerste plaats bedoeld als hobby en in de toekomst zal dat ook zo blijven. Dat hoop ik althans”, nuanceert Bart. “De concurrentie op de honden is namelijk erg hard. Niettemin gaven we de bekers en medailles die we mee naar huis mochten nemen, één voor één een mooie ereplaats in ons tuinhuis”, glundert Bart trots.

(Stefanie Vandewalle)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier