“Angst is slechte raadgever”

Patrick Trio, onder andere bekend als professioneel boomverzorger en liefhebber van de natuur, is al zowat zijn hele leven jager. Sinds enkele jaren beperkt hij zich echter niet meer tot de jacht op het zogenoemde klein wild in de eigen streek, maar trekt hij naar verre landen om op groot wild te jagen. “Uiteraard gebeurt alles strikt gereglementeerd”, zegt hij. “Ik doe niets wat niet mag.”

Patrick (58) woont met zijn vrouw Dominique Goddyn (54) in de Ernest Claeslaan. Met achter zijn woonst een groot natuurdomein. Het echtpaar heeft twee dochters, Justine (26) en Axelle (22). Patrick is lid van de Wildbeheereenheid Houtland, waarvan zijn stadsgenoot Patrick Daenens de voorzitter is. “De jagers die tot onze WBE behoren, zijn zeker geen cowboys“, zegt laatstgenoemde. “We weten waarmee we bezig zijn.”

Berenjacht in Rusland

Patrick Trio gaat tijdens het jachtseizoen – van half oktober tot eind december – geregeld op klein wild jagen in zijn eigen jachtgebied, maar sinds 2014 focust hij zich ook op groot wild. Af en toe trekt hij daarvoor naar Frankrijk, maar één keer per jaar maakt hij een jachtreis naar een ver land.

Die reizen boekt hij via het gespecialiseerde reisbureau Tophunt Travel. “Het is in 2014 begonnen, toen onze oudste dochter Justine voor haar studies stage liep in Argentinië”, vertelt hij. “In dat land kun je gigantisch veel duiven schieten, want die zijn daar een heuse plaag. Op een halve dag heb ik er 350 gedood. Maar ik kreeg er ook de kans om op groot wild te jagen. Ik heb er een enorme waterbuffel geveld en – wat heel bijzonder was – een poema. Dat roofdier is er nochtans beschermd, maar één exemplaar vergreep zich constant aan de veulens van de paarden van de plaatselijke bevolking. En dus kregen de bewoners de toelating om die moordenaar te doden. Aangezien ik er op bezoek bij mijn dochter was, werd ik gevraagd of ik dat wou doen. Een poema is een nachtdier en dus hebben we hem in het holst van de nacht moeten opsporen. We gingen daarvoor met vier man op pad. En jawel, ik heb de poema kunnen schieten. De mensen van ter plaatse waren me bijzonder dankbaar, want eindelijk waren de veulens van hun paarden weer veilig.”

“Waar ik in Rusland ging jagen, hadden ze nog nooit een buitenlander gezien”

Patrick had na zijn Argentijns avontuur de smaak van het jagen op groot wild te pakken en trok in 2015 voor twee weken naar een afgelegen streek diep in de Russische taiga met zijn vele naaldbomen. “De mensen hadden er nog nooit een buitenlander gezien – ik leek wel een bezienswaardigheid. Er leven veel bruine beren in die regio en dus ben ik er op berenjacht getrokken. Voor de bewoners is het belangrijk om af en toe een beer te kunnen schieten, want het vlees ervan is hun wintervoorraad. Ik heb er trouwens zowat elke dag beer gegeten. De smaak doet aan varkensvlees denken.”

“Mijn Russische avontuur was tot nog toe het meest speciale, al ben ik er vier dagen door de koude, de sneeuw en vooral het gebrek aan hygiëne serieus ziek geweest. De jagers die met me meetrokken, dronken namelijk uit de beken en dat vervuilde water heeft me parten gespeeld. Niettemin heb ik er een beer kunnen schieten. Bang mag je daarvoor niet zijn, want als je mist en de beer krijgt je te pakken, maak je geen kans. Alleen al met zijn vlijmscherpe klauwen kan zo’n beer je dodelijk verwonden. Gelukkig blijf ik onder alle omstandigheden ijzig kalm, want ik weet dat angst een slechte raadgever is. Op een gegeven moment zat ik er urenlang in mijn eentje in die godverlaten wildernis vol beren, wolven en lynxen. En dat terwijl een andere jager om versterking ging om de neergeschoten beer uit het bos te dragen.”

Edelhert in Roemenië

Vorig jaar ging Patrick op groot wild jagen in Zuid-Afrika en schoot er onder andere een koedoe (een soort antilope), een oryx en – jawel – een grote hyena.

Twee maanden geleden, in september, is hij naar Roemenië op jachtreis getrokken. Hij velde er twee reebokken, een everzwijn en een edelhert met een majestueus gewei. “Ik ben er in de jachthut geweest van de eind 1989 geëxecuteerde Roemeense dictator Nicolae Ceausescu”, zegt Patrick. “In Roemenië heb ik in totaal zes beren van nabij in het wild gezien, maar we mochten er niet op schieten. Het edelhert was een enorm exemplaar. De opgezette kop krijg ik nog toegestuurd.”