Het Mestactieplan zal de doelen voor 2018 niet halen. Te veel mest door te veel dieren en een te intensieve groenteteelt, zorgen ervoor dat het West-Vlaamse water over het algemeen te veel mest bevat.
“Hoewel er miljoenen aan maatschappelijke middelen worden geïnvesteerd in het mestbeleid, blijven de West-Vlaamse rivieren ondermaats presteren“, zegt de West-Vlaamse Milieufederatie. “De bron van het probleem is het overaanbod aan mest uit de industriële veeteelt en de druk op het systeem door de groenteteelt. Willen we vooruitgang boeken, dan moet de West-Vlaamse veestapel krimpen en moet de groentenindustrie rekening houden met de draagkracht van de bodem.”
West-Vlaanderen slechtste leerling van de klas
Voor het vierde jaar op rij blijft het aantal meetpunten met te hoge nitraatvervuiling ongewijzigd met 21%, zo blijkt uit het laatste rapport over de waterkwaliteit van de Vlaamse Milieumaatschappij. Vlaanderen zit hiermee mijlenver van de doelstelling van 5%, die het zichzelf tegen 2018 oplegde.
In West-Vlaanderen tekende het IJzerbekken zelfs 50% meetpunten met een overschrijding op: een stijging van 12% tegenover het vorige jaar. En met gemiddeld 37% overschrijdingen mag onze provincie zich de slechtste leerling uit de klas noemen. Niemand gelooft nu nog dat de Europese verplichtingen in het kader van de Nitraatrichtlijn zullen behaald worden. Wat het antwoord van Europa zal zijn, wordt afwachten.
Intensieve veeteelt en industriële groenteteelt
“Bron van het probleem is”, volgens de West-Vlaamse Milieufederatie, “de industriële vleesproductie die veel meer mest produceert dan de akkers aankunnen. Het afgelopen jaar kwamen er in onze provincie 1,8 miljoen kippen bij tegenover een afbouw van de varkensstapel met 68.000 stuks.”
Maar ook de groente-industrie gaat niet vrijuit. Hun eisen aan de boeren zorgen voor een onzorgvuldige bemesting. Samen zorgen ze voor het mestprobleem van West-Vlaanderen.
“Willen we meer vooruitgang boeken, dan moeten we niet alleen minder dieren houden, maar moet ook de groenteteelt haar druk op de boeren en de bodem lossen. Alle andere maatregelen zijn gemorrel in de marge.”
Mestactieplannen keren het tij niet
In de jaren 90 was de waterkwaliteit zo slecht, dat de zogenaamde mestactieplannen werden ingevoerd. De boeren kregen telkens meer normen opgelegd om zorgvuldiger te bemesten en de veeteelt moest haar mest verwerken. Telkens weer investeerden ze in een verbetering van technieken en zorgden zo voor een verbetering van de waterkwaliteit. Maar nu zitten ze met de handen in het haar: het laaghangend fruit is op en tóch zijn de doelen niet gehaald.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier