L’Orchestre International du Vetex was een van de groepen die donderdag tijdens Pukkelpop optrad. Net na hun laatste set barstte de storm los. Thomas Bulcaen, een van de muzikanten, doet zijn verhaal.
Thomas Bulcaen is een van de muzikanten van de groep. Hij doet zijn relaas: “We hadden er allemaal zin in. Na de Gentse feesten was Pukkelpop ons tweede zomerfestival in België. Weliswaar op het plein, maar het kon ons weinig deren. Toen we aankwamen, zag er alles ook goed uit: zon, warm, tropische kledij en snakken naar water… een ideale zomerse dag vol goeie optredens.”
L’Orchestre speelde drie sets van een half uurtje. “Na ons laatste optreden rond 17.30 uur, werd alle materiaal onmiddellijk weggebracht. Zo waren we op ons gemak voor een leuke festivalavond. We stapten ook in de shuttles richting backstage en parking, maar we zagen het einde van de dag snel op ons afkomen. Zulke donkere wolken heb ik nog nooit gezien. Het eerste moment dacht ik nog wat romantisch gezellig schuilen in een tent en dan weer gedaan, maar helaas. Zondvloed, hel… er waren gewoon geen woorden voor.”
“Wat we toen zagen… Jongens en meisjes die stonden te trillen van de koude, over hun hoofd wreven van de pijn door de hagel, huilden van angst en paniek…”
“Aangekomen in de backstage en de parking verplaatsten we onze spullen richting onze wagens. Dan was het afwachten. Eerst konden we iets eten en drinken, we zaten warm en droog. We volgden op Studio Brussel wat er gaande was.”
“Toen we op het festivalterrein kwamen, wisten we genoeg: ‘Vanavond wordt er hier niet meer gefeest, gedanst, gedronken…’ Er heerste alleen een gevoel van: en wat nu? Waar zijn onze vrienden? Wie kan ik verwittigen? Er was geen netwerk… We doolden rond op het terrein en spraken enkele mensen aan. De cijfers stroomden binnen: 1 dode, 10 zwaargewonden en enkele lichtgewonden… Maar het werd erger, erger en erger. We raakten er meer en meer van overtuigd dat het festival niet zou doorgaan. De materiële en morele schade was te groot.”
“Er heerste wel een groot gevoel van respect en samenhorigheid. Iedereen bleef rustig. In onze droge kledij beslisten we ook om actie te ondernemen: ik gaf mijn regenjas af aan iemand die stond te verkleumen van de koude en we gaven met de hele groep onze extra drank- en eetbonnen af aan de festivalgangers die nog bleven… Ook merkten we dat mensen via sociale netwerken hulp zochten, maar die ook aanboden. Een digitaal hart werd plots een echt hart.”
“Luc Janssens kondigde omstreeks 22 uur aan dat het festival voor vrijdag afgelopen was. Uit respect voor de slachtoffers wilden de muzikanten niet meer optreden. Een terechte beslissing. Een minuut stilte volgde, de opkuis kon beginnen, tranen werden gedroogd, mensen verlieten het terrein, de parking, de camping… ”
“The show most go on!? No way! Pukkelpop is voor dit jaar gedaan. Maar ik zal Pukkelpop 2011 nooit vergeten.”
Meer nieuws op Focus-WTV vanaf 18u00.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier