KW WK-blog (5) : De Eenendertigdaagse Oorlog

Redactie KW

Het WK volgen als vrouwlief niet tuk is op al dat voetbalgeweld, het is verre van evident. Redacteur Michael Cornette roeit met de riemen die hij heeft, maar zal door omstandigheden toch de twee sappigste kwartfinales moeten missen…

Ik loop nogal lichtjes gek van dit WK. Mijn vrouw ook. Aan de andere kant van het spectrum in haar geval. En ondanks de tegengestelde richting die we beiden uit marcheren, botsen we zo nu en dan.

Tweede toestel

Er was nochtans dat tweede toestel dat we vooraf in huis hadden gehaald : een veel te dure, veel te grote flatscreen, die zijn plaatsje kreeg in de slaapkamer, zodat mijn teerbeminde vanonder haar lakentje haar favoriete tv-programma’s zou kunnen aanschouwen. Ikzelf, eeuwig lamme goedzak die ik ben, zou mij wel tevreden stellen met die ouderwetse kijkkast en dito zetel beneden. Alleen… Blijkt nu dat ze het háát om daar alleen in bed te moeten liggen aanschouwen !

“Het is rust zeker?”

En al spurt ik al eens naar boven met een nog driekwart vol potje chocomousse (mmm) of een snel in elkaar geflanste dame blanche, de enige, met venijn doorspekte reactie die ik dan krijg, is : „Het is rust, zeker, in uw match ?” Ze heeft trouwens gelijk, van die rust. In de tussenstand die ik er daarna ter weinig geslaagde verontschuldiging uitfloep, toont ze geen interesse. Waar dat verdwenen kwartje chocomousse naartoe is daarentegen.

‘Allo ‘Allo

Nu is daar stilaan licht aan het einde van de tunnel. We zijn toe aan de kwartfinales, met twee uiterst aantrekkelijke affiches. Die ik allebei grotendeels zal moeten missen. U mag hier naar eigen vermogen enig luidkeels gevloek en godslasterlijk getier bij verzinnen.

Dat ik Nederland-Brazilië aan mij voorbij moet laten gaan, mag ik volledig op mijn eigen conto schrijven – „What a mistakuh to makuh”, copyright die Italiano uit ‘Allo ‘Allo : ik heb deze namiddag voor mijzelf een interviewafspraak geregeld in het Gentse, een halfuur vóór la Seleccão Oranje naar huis begint te spelen. Wat betekent dat als ik nog iets wil zien van die match, ik 1. mijn vragen heel snel zal moeten stellen; 2. mijn gesprekspartner telkens na drie woorden zal moeten onderbreken; 3. in een razende rotvaart huiswaarts (lees : caféwaarts) zal moeten rijden. Weet u al meteen wiens artikel u volgende week níét moet lezen en wiens Mégane er deze namiddag tussen half vijf en zes uur geflitst wordt, meerdere keren…

Heeft een bal een rug?

Voor Argentinië-Duitsland morgen ziet het er zo mogelijk nog slechter uit. Geen scheidsrechterlijke, doch een vrouwelijke dwaling. Volgens mij eentje van de opzettelijke soort; Witse en De Cock leiden alvast het onderzoek. Mijn echtgenote vond het namelijk nodig een afspraak vast te leggen morgen knál om vier uur, knál op het moment dus dat de bal daar in Zuid-Afrika de middenstip een eerste keer de rug toekeert. Heeft een bal wel een rug, vraagt u ? Dichterlijke vrijheid, meneer, mevrouw, en als u dat niet gelooft : inderdaad, het is pure luiheid (groetjes vanwege Michael).

Cava met liters

Ik ga dus Argentinië-Duitsland rateren, omdat wij net dan van ‘op visite gaan’ zullen spelen. U mag hier naar eigen vermogen opnieuw enig luidkeels gevloek en godslasterlijk getier bij verzinnen. Wat nu gevreten ? Naar die mensen kan ik niet bellen, want ik ken ze niet. Het zijn ‘verre vrienden’ van mijn dierbare. Haar laten bellen is ook geen optie, want zij weigert vanzelfsprekend alle medewerking. Ik verdenk haar zelfs van plezier hebben in de situatie. Ook omdat ze iets te breed aan het glimlachen was toen ze terloops meedeelde dat de mannelijke helft van haar ‘verre vrienden’ geen voetballiefhebber is. Ver of niet : mijn vriend zal hij al zeker niet worden, de stoethaspel. En ja, ik zou mijn schattebout solo kunnen laten vertrekken, alleen lijkt wakker worden met een afgebot mes in mijn rug nu ook niet zó aangenaam… Geen Argentinië-Duitsland dus voor mij, maar een gezellig (?) samenzijn met cava en hapjes – laat die cava maar met liters aanrukken, stoethaspel !

Nu, er lijkt stilaan een wapenstilstand in de maak ten huize Cornette. Schrap die 11 november 1918 uit de geschiedenisboekjes. 11 juli 2010 wordt een dag vol liefde en vrede en vreugde en… Toch vanaf kwart na tien ‘s avonds. Of iets later, als het verlengingen zijn…

(Michael Cornette)

Nog tot het eind van het WK voetbal impressies van de redactieleden van Krant van West-Vlaanderen op kw.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier