VEURNE Zo’n 3.000 leden van de jeugdbewegingen KSJ, KSA en VKSJ maakten zich op woensdag 10 april klaar voor de 25ste editie van de vierdaagse trektocht Joepie. De karavaan blauwhemden hield vrijdagavond halt in Veurne, waar de tieners op zoek moesten naar slaapplaatsen. Die vonden ze onder meer bij de families Verhegge en Cornille.
Door Wouter Verheecke
Al voor de 25ste keer waagden duizenden tieners zich vorige week aan de mytische trektocht Joepie. Die leidt hen in vier dagen naar de onbekende Stad X, langs een al even onbekend traject. Onderweg zijn de wandelaars aangewezen op zichzelf en op elkaar, ook voor het vinden van slaapplaatsen.
Massage, douche en scampi’s
“Vrijdagavond drukten zeven Oost-Vlaamse jongens van KSA Zaffelare op onze deurbel”, zegt Frans Verhegge. “Mijn vrouw Chantal en ik zijn kookouders bij de KSA van Veurne en hebben twee zonen in de leiding van deze jeugdbeweging. We twijfelden dan ook geen moment om deze Joepers bij ons te slapen te leggen.” Rond 18 uur kwamen de jongens vermoeid aangestrompeld. “We boden hen een drankje aan, waarna ze hun benen konden laten rusten in onze zetels. Intussen was onze buurman Jan een kijkje komen nemen. Als verpleger stelde hij voor om de benen van de stappers te masseren en de pijnlijke voeten en knieën te verzorgen. Anderen genoten dan weer van een warme douche, waarna iedereen aan tafel mocht voor een lekkere pasta met scampi’s. Na een kort uitstapje naar de Zonnebloem, waar zij nog een activiteit hadden, konden de KSA’ers zich te slapen leggen in de kamers boven”, aldus Frans. ‘s Morgens waren de jongeren al vroeg uit veren en trokken ze naar het station voor de laatste etappe naar Stad X, wat achteraf Oostende bleek te zijn.
Vijftig tieners in matrassenstock
Ook gewezen KSJ-leidster Amélie Cornille kon niet weerstaan aan de solidariteitsactie die stilaan op gang kwam in de Boetestad. “Ik behoor ondertussen al vier jaar tot de oud-leiding van KSJ Veurne, maar ik ben nog altijd enorm begaan met de Joepie trektocht, waaraan ik trouwens zelf twee keer heb deelgenomen. Ik wist dus perfect wat die jongeren doormaakten: pijn, regen en blaren, maar anderzijds ook heel veel plezier met de groep”, vertelt de studente. Toen Amélie vrijdag rond 16 uur op stap was in het stadscentrum, merkte ze de blauwe hemden van de KSJ-KSA-VKSJ op.
Prachtig om die opluchting op hun gezichten te zien
“‘De Joepie tocht gaat door onze binnenstad’, dacht ik. Maar Veurne bleek uiteindelijk meer dan een van de vele steden op de geheime route, het was ook een ‘slaapdorp’. Gezien mijn eigen ervaring, wist ik maar al te goed wat het is om na dag drie aan de zoektocht naar een slaapplek te beginnen. Je hebt er werkelijk de fut niet meer voor. Elk plekje aan je lichaam doet te veel pijn om nog enige fysieke inspanning te leveren. De meeste groepen bleven dan ook in eerste instantie dichtbij de Grote Markt en al snel stonden de eerste tieners in de winkel van mijn ouders. Ik vond het een morele plicht om die mensen een slaapplaats aan te bieden en mijn ouders gingen onmiddellijk akkoord om ze te slapen te leggen in onze hangar. Aanvankelijk was het enkel een groepje van negen, de KSJ van Berlare, maar al snel wisten ook andere jongeren dat er bij ons nog plaats was. Het was prachtig om de opluchting te zien op de gezichten van de leden van KSA Zele, KSA Haaltert, KSA Erembodegem en KSA Aalst, toen we ook hen konden meedelen dat ze bij ons een warm onderkomen hadden gevonden. Vooral voor de grote groepen zoals de KSA van Zele en de KSA van Haaltert die met meer dan tien waren, was het fijn dat ze samen konden blijven.” Uiteindelijk hebben zo’n vijftig Joepers bij de familie Cornille geslapen.
Zaterdagochtend verzamelden de deelnemers al vroeg aan het station, van waar ze aan de laatste kilometers richting Stad X begonnen. Het werd uiteindelijk Oostende maar dat wisten ze toen nog niet.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier