REPORTAGE: KW.be trekt in het spoor van Lize Feryn door de Vlaamse Velden

Met de tablet in de hand leert gids Miguel Bouttry ons (Lize, uw reporter en Jan) de enige echte waarheid over de onderwaterzetting van de IJzervlakte. (Foto GUS)
Redactie KW

KW.be trok donderdag al eens de velden in met hoofdrolspeelster Lize Feryn (Marie) en regisseur Jan Matthys. Op zaterdag 15 maart is iedereen welkom op de grote In Vlaamse Veldendag in Veurne. De cast van de TV-serie zal er ook zijn.

Voor we ons in het oorlogsgebied begeven, wordt eerst lekker getafeld, in het Notarishuys in Diksmuide. Voor we het goed en wel beseffen zitten we oog in oog met Lize. Ze hééft inderdaad ogen om in te verdrinken, in het echt nog meer dan op televisie. Ogen die trouwens nóg groter worden wanneer ze de affiches, brochures, fietstochtkaarten… van Westtoer te zien krijgt waarop ze telkens prominent is afgebeeld. “Ook na afloop van de reeks zal ik dus nog lange tijd als Marie door het leven blijven gaan”, glimlacht ze. “Erg vind ik dat niet, helemaal niet. Ik hou wel van Marie. Misschien denk je op het eerste gezicht wel ‘Wat een kalf !’, maar als je haar dagboek leest, zal je haar nog beter aanvoelen en begrijpen. Ook al was dit mijn eerste grote acteerprestatie, nu al is duidelijk dat dit een van dé rollen van mijn leven zal worden.”

Er hangt trouwens nog wel wat hergebruik van Marie in de lucht : na afloop van de reeks komt er uiteraard de klassieke dvd-box, maar het zit er ook dik in dat de reeks op tal van buitenlandse kanalen komt. “Hierbij gaan we niet overhaast te werk”, pikt regisseur Jan Matthys in. “Het verhaal blijft sowieso nog een jaar of vier actueel, en het is ook niet de bedoeling ze op het eerste het beste commercieel station te gooien, waar ze om de haverklap onderbroken wordt door reclamespotjes.”

Pacifist

Een innemende man, die Jan Matthys. “Voor ik aan deze opdracht begon, wist ik over die Groote Oorlog eigenlijk niet zo heel veel. Ik was nog wel eens in In Flanders Fields geweest, maar dat was het. Ondertussen zijn we zover dat het me niet echt meer loslaat. Want in mij zit nog altijd een overtuigde pacifist. Ik ben nog van de laatste generatie die naar het leger moest, maar dat zag ik niet zitten. Ik heb burgerdienst gedaan. Je moet dan een verklaring ondertekenen dat je nooit wapens zal dragen. Terwijl ik in de voorbije jaren dus zowat constant tussen de wapens heb geleefd….”

In Vlaamse Veldendag

Er wordt op de glazen getikt, en de hoofden draaien zich richting Valérie Heyman van Toerisme Westhoek. Zij stelt het In Vlaamse Velden-aanbod voor, dat vanaf nu wordt aangeboden aan alle toeristen en recreanten die de Westhoek aandoen. Het bevat een inspiratiekaart, drie fietsroutes, een verblijfarrangement, de website www.invlaamsevelden.be en vooral : de grote In Vlaamse Veldendag op zaterdag 15 maart in Veurne. “De Grote Markt wordt de centrale uitvalsbasis om op verkenning te gaan in het spoor van de serie. De cast zal aanwezig zijn voor interviews en signeersessies, en je zal kunnen deelnemen aan begeleide fiets- en autocartochten naar de opnamelocaties en diverse WO I-sites. En vooral : in de Sint-Walburgakerk zal je in preview op groot scherm al de laatste aflevering van ‘In Vlaamse Velden’ te zien krijgen. Deelname aan deze dag is volledig gratis.”

De IJzer, dachten we

Maar genoeg gepraat nu : de bus in voor een rondrit en plaatsbezoek ! Miguel Bouttry van Rent a Guide is onze gids en doet dit werkelijk voortreffelijk. We dáchten dat we veel wisten over WO I, maar dit moeten we herzien : pas nu weten we hoe het écht ging. Zo heeft men bijvoorbeeld nooit de IJzer laten overstromen. Wél de Noordvaart, die er net langs loopt en lagere oevers heeft. Waardoor men inderdaad wel de hele vlakte tussen de IJzer en de spoorweg Diksmuide-Nieuwpoort kon blank zetten.

Ook Lize en Jan hangen aan zijn lippen, wij dan weer aan Jans lippen. Hij heeft over de grote en kleine truukjes van het draaien in alle weersomstandigheden op alle mogelijke plaatsen. Zo werd bijvoorbeeld in werkelijkheid langs de Handzamevaart gedraaid, daar waar we als kijkers ‘Schoorbakke aan de IJzer’ voorgeschoteld krijgen, en de zogezegd overstroomde IJzervlakte waar de soldaten vol ongeloof staan naar de staren, dat zijn de broeken van Noordschote na een periode van hevige regenval.

Verhalen en liedjes

Het donker valt en onze bus landt weer in Diksmuide. Maar ons gezelschap is het nog niet beu. We worden immers nog verwacht in de Palace in Poperinge, waar we in première De Soundtrack van 14-18, diner met verhalen en liedjes uit de Grote Oorlog voorgeschoteld krijgen. Dries Chaerle en Frank Verdru brengen aan de hand van liefdesbrieven van en naar het front het verhaal van de Engelse officier Geoffrey en zijn geliefde Edith, doorspekt met muziek en alweer… gezellige tafelmomenten. Al gaat het er nu wat rustiger aan toe aan tafel : het programma beklijft. Niet in het minst bij de twee hoge gasten van de dag: Lize en Jan. Met een ‘Goeie avond en tot ziens’ maar vooral ook het onuitgesproken gevoel ‘nooit meer oorlog’ gaat ieder tenslotte richting hotel of huisbed. Jan en Lize hebben de volgende dag allebei een belangrijke casting (jawel, samen) en ze willen er fris en uitgeslapen bij staan…

(Jos Remaut)

Meer impressies van Lize Feryn en Jan Matthys, en alles over de In Vlaamse Veldendag van 15 maart in Krant van West-Vlaanderen van vrijdag 21 februari.