Kapel Rozenkrans wordt gemeentelijk patrimonium

De kapel, uit 1906, is een van de oudste gebouwen van Oostduinkerke-Bad

Vrij Orthopedagogisch Centrum (VOC) Rozenkrans doet kosteloos afstand van haar kapel. In de gemeenteraad van 17 augustus 2015 werd het dossier behartigd. Begin oktober komt het gebouw in handen van het gemeentebestuur, maar pas vanaf 2017 zal de gemeente het ook effectief in gebruik nemen.

Socio-culturele doeleinen

“We hebben ons verbonden om het gebouw te gebruiken voor socio- culturele doeleinden en het nooit af te breken”, aldus burgemeester Marc Vanden Bussche. “Dit kadert volledig in onze politiek van het nauwgezet bewaren van bouwkundig erfgoed. Bovendien willen we als enige erfgoedgemeente in Vlaanderen ook onze verantwoordelijkheid nemen. Het was geen evident dossier, jaren onderhandelen gaan vooraf, maar we zijn de zusters zeer dankbaar. Ik ben ervan overtuigd dat dit gebouw moet blijven bestaan. Op die manier kunnen we de uitbreiding van Oostduinkerke (Bad) blijven situeren. Iedereen heeft oude postkaarten, maar op den duur is niets nog herkenbaar. Op 14 juli 1906 werden de kapel en het klooster ingewijd. Beide gebouwen stonden toen nog omzeggens alleen in de duinen. Naast de kapel van Ster der Zee opnieuw een mooie parel aan onze kroon.”

Een stukje geschiedenis.

Mevrouw Rittweger-Roels, de zus van Alfons Roels die het Grand-Hôtel d’Oostduinkerke liet bouwen, huurde in 1902 twee villa’s op de dijk van Oostduinkerke, met name Beau Séjour en Bon Accueil. Beide villa’s stelde ze ter beschikking van de kloosterlingen van de Congregatie van het Heiligste Sacrament van Brussel. In één van de twee villa’s liet ze het gelijkvloers inrichten als kapel waar een pater van de congregatie gedurende vier jaar de mis opdroeg. Intussen liet mevrouw Rittweger-Roels een klooster en een kapel bouwen, die in 1906 werden ingewijd.

Na de Eerste Wereldoorlog kochten de Dominicanessen van Brugge de kerk en het klooster. Zij legden de basis van het medisch-pedagogisch instituut De Rozenkrans dat tijdens een plechtigheid in 1973 werd ingehuldigd (nieuwe naam: de Strandloper).

Voor de religieuze architectuur koos men aan het begin van de 20ste eeuw veelal voor een neogotische stijl. De gebouwen werden opgetrokken uit gele baksteen en voorzien van kozijnvensters in spitsbogen. De glasramen van de kapel zijn gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en de H. Domincus. Het interieur beschikt over een houten gewelf, kruiswegstaties en een koorgestoelte.

(CJK)