In de vooravond meldt pater-minderbroeder Hilarion Thans zich aan bij een van de barakken van het hospitaal Cabourg. Hij is vergezeld van een twintigtal collega’s.
Ze komen allen uit het kamp van Auvours in Frankrijk. In dit Belgisch opleidingscentrum worden onder andere brancardiers en verplegers gevormd. Tijdens een van de eerste dagen krijgen zij en nog andere medewerkers een vlammend betoog te verwerken van de luitenant …en dit een uur lang! De luitenant begint zijn betoog met ‘Soldats’.
Hilarion Thans schrijft er het volgende over: ‘De sous-offs (=onderofficieren) begrijpen dat ze een zeer somber gezicht moeten opzetten. De Vlaamsche karweimannen, die van de officieele redevoeringen nooit een woord snappen, brommen zachtjes, doch zonder ‘t hoofd te wenden, zonder een spier in hun gelaat te bewegen: “Wat zeit ’em?”.
De leiding van Cabourg is nu toevertrouwd aan professor Nolf, die meteen de graad van luitenant-kolonel toegewezen krijgt. De vorige oud-directeur, dokter Derache, leidt nu het nieuwe militair hospitaal in Beveren-aan-de-IJzer. Pater Hilarion houdt een dagboek bij dat in 1921 wordt uitgegeven onder de titel: ‘Mijn oorlog’.
De Groote Oorlog Dag op Dag
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier