Maurits Taeckens uit Kortemark vertelt: “De Duitsers bij ons gelogeerd waren brave mensen, meestal eenvoudige werklieden of kleine landbouwers. Ze waren, geloof ik, heel blij wanneer ze rond de kachel konden plaats nemen om zich wat te warmen.”
“Dan gebeurde het wel dat het heimwee naar de heimat hen parten speelde… Ze waren dan ook in stemming om over hun vader en moeder, hun vrouw en kinderen te praten….thuis heb ik ook zo een jongen of meisje, plachten ze dikwijls te zeggen. Ze vertelden soms over het front en over hun heilige schrik er terug te moeten keren. Vooral voor die ‘zwarten’, Senegalese soldaten, dienend in het Franse leger, hadden zij een gruwelijke angst. Met in hun mond vlijmscherpe lange messen, beslopen deze hun slachtoffers en niet zelden eindigde de partij met een opengesneden keel voor de een of andere Duitse soldaat.”.
De Groote Oorlog Dag op Dag
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier