“Overal waar ik kom, wordt er met bewondering gekeken naar ‘mijn’ bus”

Fier als een gieter poseert buschauffeur Filip Vanoverbeke bij zijn nieuwe bus waarmee hij de spelers van AA Gent vervoert. © CLY
Redactie KW

Filip Vanoverbeke (50) uit Oostrozebeke zag de voorbije zomer een droom in vervulling gaan. Sinds het begin van het voetbalseizoen is hij de trotse buschauffeur van de spelersbus van AA Gent. “Echt een droomjob zodat ik elke dag met de glimlach uit bed stap”, zegt hij.

Filip Vanoverbeke (50) en zijn vrouw Sonja Callewaert zijn in Oostrozebeke geen onbekenden in sportmiddens. Samen baatten ze een tijdlang de cafetaria van de plaatselijke sporthal uit en Filip maakte zelfs enkele jaren deel uit van het bestuur van voetbalploeg Scor. “Ik ben altijd al een groot voetballiefhebber geweest en het spreekt voor zich dat het voetbal van AA Gent nu een beetje mijn leven beheerst”, steekt Filip van wal.

Buschauffeur

“Beroepshalve ben ik buschauffeur. Ik startte tien jaar geleden bij de firma Heyrick als bestuurder van een belbus. Voordien had ik bij verscheidene firma’s al met een grote bus en zelfs met een vipbus gereden. Door mijn ervaring met een grote bus en door het feit dat het werk voor de belbus alsmaar minder werd, kwam de firma Heyerick met de vraag of ik het zag zitten om weer met een grotere bus te rijden, meer specifiek om met de spelersbus van AA Gent rond te toeren. Ik heb meteen toegehapt, al moet ik toegeven dat het toch in het begin een beetje vreemd aandeed om als West-Vlaming meteen nagenoeg altijd in het Gentse te gaan werken.”

“Ik rij nu al drie jaar met een vipbus rond, maar dit jaar is het iets speciaals. Zo heeft de firma Heyerick een compleet nieuwe vipbus aangekocht met het schitterende logo van de Buffalo’s erop. Overal waar ik nu kom wordt er met bewondering gekeken naar dit exemplaar. De bus is helemaal nieuw en straks start ik met mijn tweede reis met de spelers.”

Uithuizig

“Vandaag speelt 80 procent van mijn werk zich af bij AA Gent. Zo vervoer ik de eerste ploeg, de beloften en de lady’s. Ik voer ze naar de wedstrijden op verplaatsing en ook naar de thuiswedstrijden, wanneer ze bijvoorbeeld ergens in afzondering waren. Voor de wedstrijd tegen Standard wordt er bijvoorbeeld uitgeslapen en dan blijf ik altijd bij de groep en de staf.”

Het deed een beetje vreemd om als West-Vlaming meteen zowat altijd in het Gentse te gaan werken

Doet het niet vreemd aan om bij een dergelijke groep te verblijven? “Helemaal niet. Ik geef toe dat een voetbalmilieu met allemaal profs iets heel speciaals is, maar het voelt aan als één grote familie. Ik ben volledig opgenomen in die grote familie en dat is vooral het werk van trainer Hein Vanhaezebrouck, die een echte familiemens is. Ook de spelers zijn bijzonder vriendelijk en laten me zeker niet links liggen. Ik doe ook alles voor de spelers, zoals het eten klaarzetten op de bus na de match en ik zorg er ook voor dat alle mogelijke frisdranken in de bus voorhanden zijn. Ik eet ook gewoon mee met de spelers.”

Dit soort werk lijkt niet eenvoudig te combineren met een gezinsleven. “Ik geef toe dat er veel avond- en weekendwerk aan te pas komt, maar voor mij is het echt een droomjob die ik alleen maar kan doen omdat mijn vrouw Sonja daarmee akkoord gaat. Het is wel zo dat ik voor het vele weekendwerk geregeld eens tijdens de week een halve dag thuis ben.”

Ik ben volledig opgenomen in die grote familie en dat is vooral het werk van trainer Hein Vanhaezebrouck

“Het is ook zo dat ik heel veel uren zit te wachten op de spelers, maar die tijd probeer ik nu op te vullen met lezen en de vele technische snufjes en IT-toepassingen die in de bus zitten beter te leren kennen.”

Onderhoud

“Tussendoor wordt er een beetje gepoetst of gestofzuigd, want ik onderhoud de bus helemaal zelf. Ik neem de bus ook mee naar huis en daar krijgt hij dan geregeld een wasbeurt. De bus is een beetje mijn nieuwe thuis en die moet er altijd heel net bijstaan.”

Brengt Filip de spelers straks ook naar Wolfsburg? “Dat staat nog niet vast. Het kan dat het vliegtuig genomen wordt als een busreis bijvoorbeeld te vermoeiend wordt. Voor mij is het alvast geen probleem om naar Wolfsburg te rijden, want na 27 jaar ervaring als buschauffeur ken ik overal de weg.”

(CLY)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier