Nog drie weken en dan waant Oostende zich weer even het Cannes van Vlaanderen : op vrijdag 3 september begint het Filmfestival Oostende. Maar nu al is er de tentoonstelling ‘Set & Still’ met werk van filmfotograaf Kris Dewitte. De Veurnse Gentenaar had al filmsterren als Cameron Diaz, Tom Cruise, Morgan Freeman en Matt Damon voor zijn lens, maar voor zijn expositie aan zee is het Vlaanderen boven.
Kris Dewitte (43) heeft als film- en portretfotograaf naam gemaakt, laat dat duidelijk wezen : Op het Filmfestival van Cannes is hij al 23 jaar lang vaste ‘klant’; in België en Nederland staat hij op de generiek van menig filmhit (Loft, De helaasheid der dingen, Dossier K, Zwartboek enzovoort); er zijn acht publicaties met zijn foto’s uitgebracht… ‘Naam gemaakt’ noemen ze zoiets.
Legendarisch afstudeerjaar
Kris Dewitte volgde aan Sint-Lucas een avondopleiding fotografie : „Soms word ik er nog gevraagd om te komen spreken. Ons afstudeerjaar staat er enigszins als legendarisch geboekstaafd. We zijn dat jaar met vijf afgestudeerd en nu nog steeds zitten we allemaal in de fotografie. Alex Vanhee zat in mijn klas (Poperingse rockfotograaf, werkt onder meer voor De Morgen, red.). Alex was toen al bezig met muziek, ik met film.”
“Verzamelde filmfoto’s als kind”
Waarmee de twee grote passies van Kris zijn benoemd : film en fotografie. „Ik zou kunnen stellen dat cinema en fotografie mijn leven domineren. Bijna alles gebeurt ‘in functie van’ : de mensen die ik ontmoet, de tentoonstellingen die ik bezoek…”
„Film is altijd al heel aanwezig geweest in mijn leven. Die fascinatie voor beeld zat er als kind al in; ik herinner me dat ik filmfoto’s uit tijdschriften verzamelde. De dozen vol staan nog altijd bij mijn ouders thuis (lachje). Als kind moesten ze mij tegenhouden of ik zat elke dag in de bioscoop.”
“De bioscoop, dat was… magie”
„Naar de bioscoop gaan, dat was voor mij telkens weer alsof ik een andere wereld binnenstapte. Dat was… magie : je ging een donkere zaal binnen, waar andere, jou onbekende mensen zaten, en na een trip van twee uur kwam je daar allemaal met een heel ander gevoel buiten. Zoiets kan je alleen maar ervaren in een cinemazaal. Thuis is er te veel afleiding : de telefoon, de kat (grijnst, want zijn kat zit op datzelfde moment aan de achterdeur te miauwen). In het theater ervaar ik datzelfde – magische – gevoel, maar in mindere mate. Omdat er met film nog meer afstand is. Ik ben graag onder mensen, maar ik mag mij even graag terugtrekken, op mijn eigen zijn.
Daarom ook dat setfotografie zo mijn ding is : daar is het ook van belang dat ik mij onzichtbaar maak, want het zijn de regisseur, de acteurs en de crew die van belang zijn. Er wordt een film gemaakt, geen fotoshoot ! Daarom ook dat mijn fototoestel in een geluidsdichte doos zit.”
Het eerste wat het publiek van een film te zien krijgt
Lijkt me niet zo’n al te aangenaam gevoel : onzichtbaar moeten zijn. Kris, opnieuw resoluut : „Nee, net niet. Ten eerste omdat film mij interesseert en ten tweede omdat ik het geluk heb als een van de eersten die film mee te maken. Het grote publiek moet nog máánden wachten ! Setfotografie is ook belangrijk, omdat het het eerste is van een film wat de buitenwereld te zien krijgt, vaak nog voor de trailers. Als mensen naar de bioscoop gaan, kiezen ze vaak ook pas daar naar wat ze gaan kijken; ze kiezen dus aan de hand van de foto’s die aan de kassa’s hangen, de lobby cards.” …
(MiCo)
Het hele interview in Krant van West-Vlaanderen van vrijdag 13 augustus 2010
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier