Christiana Vandewiele en Omer Buyse uit Tielt vieren diamanten jubileum

Christiana Vandewiele en Omer Buyse geflankeerd door burgemeester Els De Rammelaere en schepen Simon Bekaert. © Foto WME
Redactie KW

Omer Buyse (92) en Christiana Vandewiele (85) stapten 60 jaar geleden in het huwelijksbootje. Hun diamanten huwelijksverjaardag vierden ze in familiale kring.

Omer en Christiana wonen langs de Felix D’Hoopstraat. Hun deur staat voor iedereen open. “Ik ben afkomstig van Meulebeke en de jongste uit een gezin dat zes kinderen telde”, vertelt Omer. “Mijn ouders hadden een eigen bakkerij en ik hielp vaak mee. Bij mij thuis was er altijd wel iets te doen. Het leven van een bakker is zwaar. Ik was zelf voorzitter van de bakkersjeugd van Tielt en secretaris van de middenstand in Meulebeke.”

Middenstand van Tielt

“Ik werd geboren in Tielt en beleefde er mijn jeugdjaren”, neemt Christiana over. “Ik ben de jongste uit een gezin met vier kinderen. Mijn vader was meubelmaker en mijn mama naaister. Ik liep school bij de Apostolinen en volgde daarna nog de handelsrichting. Nu heet die school Regina Pacis. Mijn broer André, die intussen overleden is, was oprichter van de middenstand van Tielt. Hij richtte een kerngroep op. Door André kon ik aan de slag bij de middenstand als bediende.

Tijdens haar werkuren trok Christiana vaak naar Meulebeke om zitdagen te vervullen. “Op een dag kwam Omer naar de zitdag in Meulebeke. Ik vond het raar dat hij heel de tijd bleef rondslenteren. Wat ik toen niet wist, was dat hij een oogje op mij had. We werden een verliefd koppel en stapten na drie jaar in het huwelijksbootje. We woonden eerst een poosje in Meulebeke en daarna kwamen we in Tielt wonen. Omer richtte zijn eigen bedrijf op dat de naam Buys-O-Pack heette. We verkochten verpakkingsmateriaal voor bakkers en patissiers.”

Opleiding tot diaken

Het gezin breidde uit met zes kinderen. “We verloren twee kinderen. Ons eerste kindje verloren we aan de leeftijd van zeven maanden door een hersenbloeding. Een andere dochter verongelukte aan de schoolpoort langs de Ieperstraat. Ze was pas zes jaar oud. Verschrikkelijk.” Omer gaat verder: “Daardoor besloot ik een opleiding te volgen als diaken. Op 30 november 1980 werd ik gewijd. Ik werd proost bij Mivalti. Ons gezin werd weer uitgebreid met twee pleegkinderen. Twee zusjes kwamen bij ons inwonen. Intussen mogen we van geluk spreken met acht kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. We beleefden mooie en minder mooie momenten, maar bleven elkaar steunen. Dat is het succes van een geslaagd en gelukkig huwelijk.” (NS)