Unizo en ACV onderzochten wat voor werkgevers en werknemers de troeven zijn van werken in de Westhoek. Troef is het gebrek aan files, knelpunten zijn communicatie en imago.
Het ACV ondervroeg 782 werknemers – van wie 20 % jongeren en 25 % hogeropgeleiden – van Westhoek-KMO’s. “War opvalt bij de redenen waarom werknemers in de Westhoek werken, is dat dit vooral om praktische redenen is en om het gevoel gaat”, zegt KMO-verantwoordelijke Peter Debaenst van ACV. “De reisafstand van en naar het werk is daarbij de topreden en het feit dat er geen of weinig files zijn. We vroegen ook waarom ze er blijven en hier blijkt dat de familieband en het feit dat de meeste werknemers hier opgegroeid zijn heel belangrijk.”
De vakbond merkt op dat loon en extralegale voordelen op zich wel belangrijk zijn, maar dat er – zeker bij hogeropgeleiden – ook andere factoren meespelen in de beslissing om in de Westhoek te werken of te blijven werken. “Zelf je werk kunnen organiseren, zelf je uren regelen om een betere balans tussen werk en privé te vinden, scoort opvallend hoog bij de hogeropgeleiden (80%)”, aldus nog beter Debaenst. “Zeven op de tien werknemers zijn wel tevreden over de inspanningen die de werkgever doet om in te spelen op familiale omstandigheden. Daarnaast zijn werkzekerheid, een familiale sfeer, inspraak en een open communciatie ook belangrijke randvoorwaarden. Op dat laatste punt is er wel nog wat werk aan de winkel, want slechts de helft geeft aan heel tevreden te zijn hierover. Verder geven zeven op de toen werknemers aan dat er collega’s vertrokken zijn voor een interessantere job.”
Uit de feiten blijkt dat dit vooral om een imagoprobleem gaat, want ook de vele innovatieve Westhoek-KMO’s zoeken hard naar geschikt personeel
Uit de bevraging blijkt verder dat slechts twee op de vijf van de hogeropgeleiden vindt dat de Westhoek voldoende uitdagende tewerkstellingskansen biedt voor deze groep. “Uit de feiten blijkt dat dit vooral om een imagoprobleem gaat, want ook de vele innovatieve Westhoek-KMO’s zoeken hard naar geschikt personeel. Jongeren vinden dan ook dat KMO’s meer publiciteit moeten maken voor de vacatures voor jongeren en hogeropgeleiden”, besluit Peter Debaenst.
Unizo bevroeg op haar beurt 300 werkgevers. “Daar valt op hoe betrokken die zich voelen bij de werknemers”, zegt projectleider Ilse La Gasse van Unizo. “Werkgevers willen dat hun werknemers zich goed voelen en dat er voldoende werk is. Ze vinden van zichzelf dat ze flexibel zijn wanneer de werknemers iets vragen. Een belangrijk punt is de communicatie met de werknemers. Werkgevers vinden het moeilijk om duidelijk en goed te communiceren, te delegeren en coachend leiding te geven. Unizo engageert zich om hen hierbij te begeleiden, want je mag niet vergeten dat het om ondernemers gaat die voor alle aspecten van hun bedrijfsvoering alleen instaan.”
Daarom gaat er nu een volgend project van start rond ’employer branding’. “Dat is het in de markt zetten van werkgevers al een soort merknaam, het kwaliteitsmerk ‘Westhoek'”, vervolgt Ilse La Gasse. “Dat mag niet gaan om holle slogans, maar echt om de troeven in de kijker te zetten. Binnenkort gaan we van start met infosessies bij de KMO’s. Later zullen we ze concreter begeleiden. Bedoeling is vooral dat ondernemers meer hun bescheidenheid achterweg laten en durven ervoor uitkomen dat ze goed en innovatief bezig zijn. Daarvan zullen ook foto’s en filmpjes gemaakt worden, die dan kunnen gepost worden op het platform van het regiomarketingproject ‘Westhoek. De Nieuwe Wereld.'”
(TOGH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier