“Stiel schrikt jongeren soms af”

Philippe Verhaest

De West-Vlaamse bakkers staan meer en meer onder druk, maar Anne Daan Kerckhof van Patisserie Prestige bewijst dat je met een stevig verhaal nog altijd het verschil kan maken. Hij opent straks in Brugge zijn vierde vestiging en streeft al zeven jaar topkwaliteit na. “Ik ben ondertussen volbloed ondernemer, maar blijf vakman in hart en nieren”, zegt hij.

Deze reportage maakt deel uit van het dossier ‘Bakkers in West-Vlaanderen’.

Anne Daan Kerckhof (34) rolde eerder toevallig in de bakkersstiel. Als 18-jarige startte hij een studentenjob in een bakkerij en sindsdien laat de stiel hem niet meer los. “Ik heb een diploma public relations en communicatie op zak, maar via een opleiding aan Syntra West heb ik me volledig omgeschoold“, legt hij uit. “Van mijn 22 tot mijn 28 jaar werkte ik in loondienst, maar de ambitie om ooit een eigen zaak uit de grond te stampen was toen al aanwezig.”

Zijn eerste stappen als zelfstandige bakker zette hij in Ingelmunster, waar hij zeven jaar geleden in het dorpscentrum een nagelnieuwe bakkerij oprichtte. In 2014 kwam daar een tweede vestiging in Izegem bij en in maart 2016 nam Anne Daan de bekende Patisserie Prestige in Waregem over. Sindsdien dragen alle vestigingen die naam.

“Ik werk gewoon doodgraag als bakker en patissier“, antwoordt Anne Daan op de vraag waarom hij dat vak zo graag uitoefent. “Maar tegelijk ben ik me bewust van de nadelen. Het nacht- en weekendwerk is inderdaad niet evident. Ik verberg niet dat mijn sociaal leven onder mijn vak lijdt, ik moet echt tijd maken voor familie en vrienden.”

“Op zondag geniet ik van mijn gezin en laad ik mijn batterijen op. Dat is ook broodnodig”

“Maar dat neem ik er graag bij, want ik beoefen de mooiste stiel ter wereld. Als bakker máák je iets. Je start met grondstoffen en levert iets tastbaar af. Heerlijk. Bovendien sta je als bakker in voor een basisproduct, want iedereen eet brood.”

Veel uren kloppen

Tegelijk beseft de jonge bakker dat zijn beroep onder druk staat. “Eigen aan deze tijd, denk ik. Onze stiel schrikt jongeren blijkbaar wat af. Je moet veel uren kloppen, vaak op momenten dat je leeftijdsgenoten uitgaan en aan het feesten zijn.”

“Aan de andere kant zie je dat de opleidingen in de gespecialiseerde scholen er veel aspirant-bakkers aantrekken. Maar velen kiezen na hun studies voor een andere carrière. Spijtig. Hoeveel uren ik per week werk? Ik denk niet in uren, maar aan mijn werk, personeel en klanten.”

De voorbije jaren koos Anne Daan bewust voor een stevige uitbreiding van zijn bedrijf. “Eerlijk: mijn hele leven tussen de vier muren van mijn bakkersatelier doorbrengen, dat zag ik niet zitten. Ik wil ook alle facetten van het ondernemen meemaken en dan is de stap naar meerdere vestigingen logisch. Zo kan ik mezelf flexibeler opstellen en kan ik bijvoorbeeld ook personeelsleden met vakantie makkelijker opvangen. Mocht ik me moeten beperken tot één kleinere bakkerij, dan zou ik dit verhaal geen 40 jaar volhouden. Alle respect voor mijn collega’s die dat wel kunnen, trouwens.”

“Mocht ik me beperken tot één kleine bakkerij, dan zou ik dit geen veertig jaar volhouden”

De afgelopen 17 jaar zijn een goeie 200 West-Vlaamse warme bakkers verdwenen.

“Begrijpelijk, want onze job houdt zoveel meer in dan brood en banket afleveren. Er is het vele papierwerk, de altijd maar strenger wordende wetgeving… Die administratieve last kan soms echt doorwegen, terwijl je je veel liever met de essentie zou bezighouden: bakken. Maar ik ben er zeker van dat de warme bakker nooit zal verdwijnen in West-Vlaanderen, het is een van de hoekstenen van onze cultuur.”

Op naar Brugge

Momenteel heeft Anne Daan een team gespecialiseerde bakkers, patissiers, winkeldames en een chocolatier in dienst. “Maar het is niet evident om goeie mensen te vinden. Ik ervaar vooral dat feestdagen een drempel vormen. Spijtig, want op zo’n dagen kan je als bakkers echt tonen wat je in je mars hebt. Nieuwjaar en Moederdag vormen bijvoorbeeld een extra uitdaging, maar dergelijke dagen bezorgen me ook veel voldoening.”

Deze zomer opent de Ingelmunsternaar een vierde vestiging in Brugge, op een steenworp van de Grote Markt. “Daar zullen we ter plaatse onze chocoladeproducten maken”, legt hij uit. “Zo willen we het verschil maken met de vele chocoladewinkels die er al zijn. Ik ben ervan overtuigd dat ook deze nieuwe stap een succes zal zijn, maar daarmee is de uitbreiding – in ieder geval voor de komende jaren – afgesloten. Ik hou met hart en ziel van mijn ambacht en zie me op vandaag écht geen andere job meer doen.”

“Als we op zondagavond even een versnelling lager schakelen, evalueer ik de afgelopen week. Op mijn vrije maandag geniet ik dan weer samen met mijn vriendin Sarah van ons drie maanden oud dochtertje Lily-Rose en laad ik me op voor de nieuwe week.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier