Waar een wil is, en veel passie en durf, is een weg. Lies Sockeel (30) heeft een contract van onbepaalde duur gekregen als ontwerpster van de collectie mannenschoenen bij het grote Parijse modehuis Balenciaga.
Van interieurarchitectuur naar schoenenontwerpster en van het piepkleine Beveren-aan-de-IJzer via Antwerpen naar Parijs, het lijkt een kleine stap voor Lies Sockeel. Lies had namelijk al in Antwerpen al haar diploma interieurarchitect gehaald vooraleer ze in 2011 uit goesting naar het SASK in Sint-Niklaas trok voor een 3-jarige opleiding schoenenontwerp. Dat ze vier jaar later voor een groot modehuis uit Parijs zou werken, was toen nog ondenkbaar.
Niets onmogelijk
“Op een mooie dag in 2013 las ik in het magazine Elle een interview met een Vlaming die net als ik geen modeopleiding had gevolgd, maar na een een jaar aan het gerenommeerde Parijse IMF (Institut Français de la Mode, red.) toch maar mooi accessoire-ontwerper bij de wereldberoemde ontwerpster Stella McCartney was geworden”, vertelt Lies.
“Dat was voor mij het signaal dat niets onmogelijk is in het leven. Ik werkte graag als interieurarchitect, maar ik miste meer en meer het creatieve omdat er in die job toch veel tijd naar het technische aspect gaat. Met de steun van mijn vriend Filip heb ik het IMF gecontacteerd. Het interesseerde mij enorm dat je er een opleiding van een jaar kon volgen. Enige voorwaarde was dat je een designopleiding had gevolgd. Dat was bij mij het geval, maar per richting en per jaar werden slechts tien leerlingen toegelaten. Je moest dus erg gemotiveerd zijn en dat was ik.”
“Het tweede onderdeel van mijn toelatingsexamen was de opdracht om van een bestaande handtas een nieuw model te maken, iets waarvoor je veertien dagen de tijd kreeg. Ik werkte als interieurarchitect en zat op het einde van mijn schoenenopleiding in Sint-Niklaas. Onnodig om te zeggen dat ik heel wat uren heb geklopt. Mijn opleiding schoenenontwerp kwam toen goed van pas. Thuis had ik namelijk mijn naaimachine en stukken leder.”
“Het derde luik van het toelatingsexamen bestond uit een filmpje maken van het hele proces. De school wil namelijk dat je ook kan zeggen waar je voor staat. Omdat het IMF een internationale school is, moest de hele presentatie in het Engels. Net voor de deadline zijn mijn vriend en ik naar Parijs gereden om mijn werk persoonlijk af te geven. Ik vertrouwde de post niet. Ik mag er niet aan denken dat mijn werk verloren zou zijn gegaan.”
Ik werk heel graag in de luxesector omdat je zo heel wat kansen krijgt
Wervelend jaar
Een week later dan beloofd kwam het verlossende mailtje uit Parijs. Lies was toegelaten tot de opleiding en dus ging ze in de zomer van 2013 met Filip op huizenjacht in de Franse hoofdstad. “Ik vond een ideaal appartement niet ver van de school”, mijmert Lies. “De huurprijs was 3.000 euro per maand, maar omdat we er met vier mensen konden wonen, was het toch wat betaalbaar. Ik trok dus op 1 september 2013 naar Parijs waar ik met twee Amerikanen, een Braziliaanse, een Spaanse en twee Franse meisjes in de klas zat. Ik moest mij de eerste dag al voorstellen voor 120 mensen.”
“De school heeft zeer veel contact met grote merken als Dior en Louis Vuitton. Zo heb ik voor Dior een zonnebril ontworpen, voor Louis Vuitton een paar schoenen en voor Chloë een handtas. Bij Chloë mocht ik mee naar de fabriek in Italië. Het was een druk, maar wervelend jaar. Zet je voor die grote merken een goed resultaat neer, dan is dat een belangrijke referentie. De opleiding was fantastisch en echt wat ik nodig had om te kunnen werken als ontwerpster.”
Louis Vuitton
“Onderdeel van de opleiding was een stageplek zoeken en er drie tot zes maanden stage lopen. Zo ben ik ontvangen geweest bij Louis Vuitton. Ronduit indrukwekkend ! Uiteindelijk is het Balenciaga geworden, waar ik op vlak van schoenen- en handtassenontwerp veel heb mogen doen in een goede equipe. Ik was er pas twee dagen toen Ilenia, die voor Balenciaga mannenschoenen ontwierp, mij vertelde dat ze een maand later zou vertrekken. ‘Ik zal je zoveel mogelijk leren, doe keihard je best en wie weet kan je mijn plaats innemen’, vertelde ze. Ik was er nog maar pas stagiair en heb dus keihard mijn best gedaan, maar het was zeer intensief. De tweede week mocht ik mee naar de fabrieken in Italië waar alle vakmensen zitten en alles handgemaakt wordt.”
“De derde week van mijn stage werd ik effectief aangesteld als opvolger van Ilenia en nog een week later zat ik op het vliegtuig richting New York voor een meeting met creatief directeur Alexander Wang. Veel verantwoordelijkheid voor mij – ik had immers nog het statuut van stagiair – maar ik was omringd door een goed team en ik stond er niet alleen voor”, gaat Lies verder. “Na een stage van bijna vijf maanden kreeg ik op mijn dertigste verjaardag te horen : ‘Lies, we zijn tevreden over jou en je krijgt een contract van een seizoen bij ons’. Dat werd daarna nog een seizoen verlengd en in juli 2015 heb ik een contract van onbepaalde duur gekregen.”
Op het juiste moment op de juiste plaats
“Het is inderdaad enorm snel gegaan”, mijmert Lies. “Ik was wellicht op het juiste moment op de juiste plaats. Balenciaga is in verhouding eerder een klein bedrijf. In een huis als Louis Vuitton had ik nooit zo snel kunnen groeien. Mijn eerste schoenen – of toch die waaraan ik heb meegewerkt staan nu in de duurdere schoenenwinkel. Dat is fantastisch.”
“Mijn job is zeer gevarieerd. Ik moet nieuwe kleuren, materialen en tendensen zoeken, ik heb meetings met de collega’s of ik zit op een lederbeurs in Milaan. Ik besef dat ik nog veel te leren heb. Een eigen merk is voorlopig zeker niet aan de orde. Misschien kan ik ooit nog voor andere grote modehuizen werken. Ik werk immers dolgraag in de luxesector omdat je zoveel kansen krijgt. Je kan met luxueuze materialen werken en je mag een keer zot doen. Er is altijd budget voorhanden. Hoeveel onze schoenen kosten ? Voor een paar sneakers moet je 450 euro rekenen en voor een paar klassieke schoenen zit je snel aan 700 tot 1.000 euro. De klanten van Balenciaga staan inderdaad vaak in de boekjes. Durf van job te veranderen als die je niet helemaal gelukkig maakt, durf eens springen en durf je dromen waar te maken. Dat is mijn boodschap”, geeft Lies nog mee.
(Anne Bovyn)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier