Jules Hindrickx groeide op in de horeca, kwam er uiteindelijk ook zelf in terecht maar focust zich vandaag op zijn eigen schoonmaakbedrijfje. De jonge vader slaagde daarnaast nog in om met een eigen gin uit te pakken. Ondertussen is er ook een tweede versie, en binnenkort een derde variant.
De ouders van Jules runden jarenlang Gasthof Vijfwegen uit in Rumbeke, een zaak met naam en faam tot ver daarbuiten. Maar toen de crisis kwam en de zakenmensen wegbleven, was dat een zware dobber voor de familie. Jules, die de richting toerisme had gevolgd in Spermalie en meewerkte in de zaak van zijn ouders, verkaste als ober naar restaurant Café Flores in de Brugsesteenweg, na een tussenstop in restaurant Grand Bazaar. Ondertussen runde hij ook zijn eigen schoonmaakbedrijfje Hindr@all. Dat laatste was ontstaan toen hij aanvankelijk bijsprong bij zijn broer, die de job van ruitenwasser combineert met een job in wijnhuis Jeuris. Omdat Jules meer dan werk genoeg had, besloot hij op zichzelf te beginnen.
Zijn eenmanszaak doet het zo goed, dat hij de job in de horeca opgaf. Zeker omdat het steeds moeilijker te combineren werd met zijn jong gezin. Het was echter dankzij de steun van zijn vrouw, Eva Sioen, dat Jules besloot een andere droom waar te maken. “Ik werd letterlijk en figuurlijk wakker op een dag met het idee om een eigen gin te brouwen. Geen idee waar dat vandaan kwam, maar ik dronk al – voor de hype – graag gin.”
Aarden kruik
Op de gin fair in Antwerpen sprak hij Patrick Van Schandevijl uit Aalst aan, een gevestigde waarde binnen de wereld van ginliefhebbers. Die geloofde in zijn verhaal, maar zijn agenda zat stampvol. “Enkele maanden nadien belde ik hem op of hij al een gaatje gevonden had en in de periode nadien ben ik blijven bellen”, aldus Jules. Na bijna een jaar geduldig wachten konden de twee samenzitten. “Ik wilde een florale gin met appel als extra toets. Waarom appel? Dat is typisch Belgisch en je hoeft het niet altijd ver te zoeken. Bovendien wou ik iets helemaal anders dan we gewend zijn.”
Aan de gin werden 16 botanicals toegevoegd, vandaar ook de verwijzing in de naam. J’Hin verwijst dan weer naar de eerste letter(s) van zijn voor- en achternaam. Zes verschillende versies, twee finale proefsessies en uiteindelijk anderhalf jaar na het oorspronkelijke idee had hij dé gin beet. Voor de fles koos Jules een aarden kruik, een verwijzing naar de jeneverfles. Om die authenticiteit in de verf te zetten ontwierp hij ook een etiket in zwarte, grijze en bronzen tinten. Die plakte hij zelf op de fles, nog steeds overigens.
Geen marketingbudget
Ondertussen loopt de verkoop vlot. “En ik zou oorspronkelijk blij zijn als ik er 300 verkocht kreeg”, glimlacht Jules. In amper zes weken waren al zijn 600 flessen de deur uit. “Omdat ik aardig wat connecties heb in de horeca, ben ik aanvankelijk zelf naar de horecazaken gestapt, die meteen in mijn verhaal geloofden. Het bereik van de gin is daarna langzaam maar zeker uitgebreid, van Knokke tot Antwerpen. J’Hin 16 staat overigens ook ergens op de kaart in Amsterdam en Zuid-Frankrijk. Ik heb net als voor mijn schoonmaakbedrijf nul euro marketingbudget, dus gebeurt alles via sociale media. Mijn J’Hin16 is vandaag via heel wat drankenhandels en wijnhandelaars te verkrijgen én staat ook op de kaart van de Karmeliet(het befaamde driesterrenrestaurant van Geert Van Hecke, red.). Dat laatste was geen streefdoel, maar het doet wel deugd als andere mensen je werk appreciëren. Zeker omdat het een risico was om deze stap te zetten. Dat ik het lef gehad heb om het te proberen, vind ik mijn grootste verwezenlijking tot nu toe.”
Sinds eind december vorig jaar is er ook een tweede variant uitgekomen: een speciale editie als het ware. “De basis is hetzelfde, maar er werd extra appel en kaneel aan toegevoegd. De fles is hetzelfde, maar de kruik heeft nu een blauwe glazuren laag. Ik werk ook aan een derde variant, met dezelfde basis en een zwarte fles overigens. Maar meer kan ik er nog niet over kwijt. Ik denk dat deze pas in 2017 op de markt verschijnt.”
Gintastings
Mijn focus ligt nu vooral op deze twee gins. Ik wil die eerst steeds meer op de markt krijgen. En dat lukt aardig. Overal waar we komen met de auto, worden we opgemerkt. Het opschrift en het etiket zijn blijkbaar erg herkenbaar.”
“Er kruipt nog altijd heel veel tijd in mijn gin, maar mijn hoofdberoep zal het nog niet meteen worden. Het grote voordeel van zelfstandig ramenwasser is dat ik vrij ben om mijn eigen uren wat te bepalen. Als het slecht weer is bijvoorbeeld, en ik kan geen opdracht uivoeren, dan gebruik ik die tijd nuttig om prospectie te doen voor J’Hin 16 en nieuwe zaken aan te spreken.”
“Of ik de horeca mis?” Jules glimlacht. “Niet echt eigenlijk, omdat ik er vandaag nog veel mee te maken heb. Regelmatig organiseer ik ook gintastings, waarbij ik op verschillende lokale evenementen mensen laat proeven van diverse combinaties van gin en tonic. De ene keer is dat voor Unizo, de andere keer op een jazzfestival. Onlangs nog stond ik op de Batjes. Net dat maakt heel dit gebeuren zo boeiend. Ik durf toch stellen dat we vooral toch in de streek een vaste waarde zijn geworden. En nee, als ik terugblik op het parcours dat ik heb afgelegd, zou ik het niet anders aanpakken. Ik ben ook nog niet meteen van plan om mijn job op te geven, nee. Die variatie maakt het elke keer weer boeiend en ik hoop dit nog lang te mogen doen.”
Perfect serve
Naast jeneverbes, engelwortel en citroenschil, bevatt J’Hin 16 ook carob of de vrucht van de Johannesbroodboom en appel.
J’Hin 16 serveer je het best met een schijfje limoen en een zure appel als granny smith. Daarbij past het best een neutrale tonic, zoals Fever Tree, Monaco of San Pellegrino, met ijs.
Volg de reeks op www.kw.be/gin
West-Vlaamse gins
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier