Bassets: Vanuit de liefde voor het bier

Een Oost-Vlaamse bierbrouwster en een Nederlandse marketingspecialist hebben hun eigen ginstokerij in Ruiselede. Het succesverhaal van de craft distillery uit zich in alle mogelijke vormen bij dit sympathieke succeskoppel, zoals hun eigen restaurant.

Hildegard Overmeire, afkomstig uit het Meetjesland, is één van de weinige bierbrouwers die dit land rijk is. Jaren geleden werd ze verliefd op de Nederlander Bas van Ostaden. Bas werd in 1999 gevraagd om het biermerk La Trappe van brouwerij Bravaria wat beter in de markt te plaatsen.

Op datzelfde moment schreef het bedrijf Hildegard aan, biochemisch ingenieur met als specialisatie brouwerij, om het bier smaakgewijs op punt te zetten. Tussen de vier muren van het klooster waar de twee elkaar ontmoetten en samenwerkten, sloeg de vonk over. Het kon dan ook niet anders of hun verbintenis zou vroeg of laat resulteren in een eigen brouwerij en bier: Urthel.

“Nu zie je overal speciale bieren opduiken, maar toen was dat absoluut geen sinecure”, weet Bas. “In 2006 zijn we Urthel weer gaan brouwen binnen de muren van het La Trappe klooster in Berkel-Enschot. Dit was de start van een hele mooie samenwerking met Bavaria wat uiteindelijk leidde tot de verkoop van ons merk in 2011. Hun brouwerij werd een microbrouwerij waar ze experimenteerden met nieuwe bieren.”

“Eigenlijk heeft gin dezelfde trend ondergaan als bier in de jaren 70 en 80”, gaat Bas verder. “Je had de grote spelers, waaronder langzaam maar zeker een soort laag ontstond van het ambachtelijke, het kleinschalige met eerlijke producten en een unieke kijk op de zaken.”

Ze brouwden hun bieren uit liefde voor de smaak, maar als ondernemers met een voorliefde voor lekker eten, ging er een belletje rinkelen. De twee begonnen een eigen restaurant De Hoppeschuur in Knesselare, waar ze alle klassieke bieren vervingen door hun eigen brouwsels. “Voor velen was dat een cultuurshock”, lacht Bas. Langzaam maar zeker raakten ze overtuigd en gingen ze mee in ons verhaal.”

Gezocht: een ziel

“Ondernemingen ontstaan altijd uit frustratie, omdat je het gevoel hebt een bepaalde richting niet uit te kunnen. Dus maak je ze zelf. We hadden een mooie gin- en whiskycollectie. We verzamelden gins en proefden ook regelmatig, maar we vonden er geen ziel in terug. Er ontbrak iets.”

Drie jaar geleden verklaarde Hildegard haar man gek toen hij een stookinstallatie wilde aanschaffen, maar ook zij was snel gefascineerd. Als we onze eigen bieren op de kaart durven zetten, waarom zouden we het dan niet riskeren met gin, dachten de twee.

“Zonder ook maar reclame te maken, kregen we in die tijd nadien de ene telefoon na de andere. Of we voor hen ook geen gin konden maken. En wat is er mooier dan zelf iets creëren?” Maar niet eender wie kon aankloppen. “We moeten de ziel erin terugvinden. We staan er ook op dat op elke ginfles vermeld staat waar het gestookt is. Niet iedereen doet dat. De bierwereld had een tijdlang hetzelfde probleem, maar ik vind dat de consument recht heeft om te weten waar het product vandaan komt. Zo zie je ook meteen het verschil tussen een ‘ginfirma’ en een craft distillery waar vakmanschap voorop staat. Ik hoop dat die tendens zich verder zet.”

Die synergie tussen brouwen en stoken is sindsdien gebleven. Met het restaurant erbij kruipt er heel wat werk in. “Maar vervelen doet het niet”, glimlacht Hildegard. “Of we nog hobby’s hebben? Ik ga graag lopen, maar voor de rest is dit onze hobby. Het blijft boeiend, we leren altijd nieuwe mensen kennen en we zijn nog niet meteen uitverteld. Als we het al eens over iets anders hebben, dan is dat een probleem, want dan komt er meestal een bedrijf uit voort“, lacht Hildegard. Ze verdiept zich momenteel in de invloed van de streek op kruiden, zoals bijvoorbeeld de aromaverschillen tussen bepaalde planten in pakweg Kroatië en Italië.

Beleving is betaalbare luxe

Toeval en een portie geluk zijn nooit veraf als je met passie werkt. Toen Bas zijn vrouw verraste met een etentje in Oud Sluis, kwam Sergio Herman aan tafel vragen of er iets te vieren viel. Toen hij hoorde dat Hildegard een bierbrouwster was, hadden ze meteen zijn interesse. “We wisselden gegevens uit, maar dachten niet dat er iets van zou voortkomen. Tot ze ons belden.”

“Samen met Syrco Bakker, de chef van Sergio Herman’s sterrenrestaurant Pure C, hebben we in een recordtijd Summerfest 2016 ontwikkeld. Een frisse kruidige gin die gelanceerd werd op het SummerFest festival in Cadzand. Zowel de gin als het festival waren een laaiend succes. We hadden tien dagen tijd, zijn elke dag naar Nederland gereden en nee, we hebben niet veel geslapen toen. Maar toen het af was, was het ook áf.”

“Dromen komen constant”, sluit Bas aan. “Maar je moet het gewoon doen. Altijd je passie volgen. En voor de rest: enjoy the ride. Het grootste voordeel bij dit soort vakmanschap op kleine schaal dat alles mogelijk is, zolang het maar oprecht en smaak vol is. Chefs kiezen ook al lang niet meer voor het klassieke. Ze zijn, net als de consument, op zoek naar beleving, betaalbare luxe als het ware.”

Bas laat zijn roots overigens niet helemaal los. Hij wil niet alleen verder blijven experimenteren met hop, maar ook de klassieke jenever in een nieuw jasje stoppen. Daarnaast experimenteert hij ook met vermout op basis van bier, waarbij kruiden in een bierdistillaat gemassereerd worden en twee jaar op eik gezet worden. En in zijn stokerij staan enkele vatjes huisgebrouwen azijn, die ze al gebruiken in het restaurant. “We zijn nog lang niet uitverteld, nee.”

Perfect serve

De Bassets Flanders Dry Gin is een klassieke gin met meer dan 22 citrustoetsen. Je kan het perfect puur drinken – volgens Bas is het recht uit de diepvries garant voor een smaakexplosie – maar serveer je hem het best met een zachte tonic en wat citroenzeste als garnering. Er bestaat ook een seizoensgin, die Scarlet heet, met speculooskruiden en zongerijpte aardbeien uit het Brugse ommeland.