De bekende kunstenaar William Sweetlove is geboren en getogen in Oostende. Via zijn goedlachsheid en zijn zin voor humor en ironie stelt hij de samenleving, het milieu en de bio-industrie in vraag. “In Oostende ben ik een buitenbeentje”, klinkt het.
“Ik ben veel on the road, je hebt geluk dat ik toevallig thuis ben”, lacht William Sweetlove hartelijk bij het begin van het gesprek. “Ik word overal gevraagd. Bij mij gaat het niet over één werkje, het gaat over een volle container. Ik kies mijn werken uit per project. In Zuid-Afrika toeren er momenteel twee containers met beelden rond. In Amerika waren er ook twee en in Uruguay waren er maar liefst vijf containers met werken van mij. In juni zal het project er al een jaar zijn. De beelden blijven ongeveer anderhalf jaar in Zuid-Amerika. Tenzij er een werk verkocht wordt, dan blijft het daar uiteraard. Wat niet verkocht is, keert terug naar België.”
Kwestie van organisatie
“Bij mijn tentoonstellingen geef ik de logistieke verantwoordelijkheid wat uit handen, anders zou ik met niets anders bezig zijn. Het is gewoon een kwestie van organisatie. Ik werk volgens specifieke installaties. Is er een probleem met drinkbaar water, dan speel ik daarop in. Ik maak dingen volgens bepaalde situaties of plaatselijke fauna en flora. Dieren kwamen de voorbije jaren vaak aan bod in mijn werken. Mijn grootste installatie was vorig jaar in Bergamo in Italië. Ik had er maar liefst 7.000 beelden van dieren, goed voor 200 opleggers”, gaat William verder.
Stupide types
De naam van William Sweetlove dook ook een paar keer op in verband met plagiaat door anderen. “Ik had een groot probleem met mensen die mij kopieerden en plagieerden, dat was gewoon crazy. Het is de moeite niet om erover te praten, het zijn stupide types die zoiets doen. Dat wil niet zeggen dat mijn verhaal niet verdergaat. Ik wil fossielen maken omdat die blijven bestaan volgens de geschiedenis van de planeet en de mensheid. Nu graaft men nog altijd fossielen van dinosauriërs op. Mijn materiaal moet dan ook uit fossiele producten bestaan. Ik wil dingen maken die later desnoods in een museum kunnen, die nooit afgebroken kunnen worden. Ooit begroef ik in Aalst een werk een meter onder de grond. Tien jaar later hebben ze dat opgegraven. De foto’s waren intact, de kist was stof geworden.”
Bloemkolen in brons
“Ik vertrek van aardolie, dat is het basisidee. Aardolie is een organisch fossiel, een samenpersing van plant en dier. Als je de molecule van aardolie kraakt, dan krijg je langs de ene kant gas oil – het gevolg van de global warming – en langs de andere kant synthetische producten, alles van plastic dat we gebruiken. Daar gaat het probleem over, want dat zijn nieuwe fossielen die niet afbreekbaar zijn, maar vandaag wel al recycleerbaar. Mijn hele verhaal draait daarrond, maar ik ben geen missionaris die met een moraliserend vingertje zegt waarop je moet letten. Momenteel ben ik onder andere bezig met bloemkolen en prei in gerecycleerd brons. Dat komt van de afbraak van cargo’s die olie transporteerden. Zoals je merkt moet het verhaal altijd rond zijn bij mij, ik maak niet zomaar een beeldje. Ik werk vandaag kleinschaliger”, zegt William.
“We kunnen anno 2018 genetisch manipuleren. Ofwel kan je vergroten, ofwel kan je verkleinen. Onze oceanen worden een vuilnisbelt waar straks geen vis meer zal zijn. Daarom ging ik aan de slag met een Christusfiguur.
“Van een Christusfiguur maak ik een soort jager met waterflessen op zijn rug”
Antartica
Ondernemerschap
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier