Tentoonstelling voor het goede doel in Potje Paté in Alveringem

© Foto AB
Redactie KW

In eet- en praatcafé ‘t Potje Paté in Alveringem hangen tot 15 mei schilderijen van Els Boedts.

Els Boedts (45) heeft al 18 jaar multiple sclerose, maar slaagt er toch in om zin te geven aan haar leven. Aan de hand van haar kunst maakt ze het verschil. Els is al sinds 1995 uit Alveringem vertrokken en woont al 20 jaar in Brugge, maar de band met haar geboorteplaats is gebleven. Ook en vooral omdat vader Elie zijn hele leven in Alveringem heeft gewoond en nog maar een half jaar geleden naar Veurne is verhuisd. Els stelde haar werk reeds verschillende keren tentoon in ‘t Potje Paté en dat doet ze nu opnieuw tot 15 mei.

“Ik schilder al 30 jaar”, vertelt Els bij een kopje muntthee. “Als jong meisje heb ik in Brugge plastische opvoeding gestudeerd om er daarna in Sint-Lucas in Gent nog drie jaar monumentaal schilderen bij te doen. Schilderen is mijn leven. Ik doe het enorm graag en ik heb inderdaad een beetje een speciale manier van werken. Ik leg twee, drie foto’s die ik bij topfotografen in Nederland, het Verenigd Koninkrijk of de VS aankoop naast elkaar, pik er een aantal elementen uit en creëer zelf een nieuwe foto. Die nieuwe foto dient als basis voor mijn schilderij.”

Op haar 27ste werd er bij Els multiple sclerose (MS) vastgesteld, een aandoening van het centrale zenuwstelsel waarbij de beschermlaag rond de zenuwbanen wordt afgebroken en er plaque of verharding in de plaats komt. Dit alles situeert zich in de hersenen en het ruggenmerg, met grote gevolgen voor de vitale functies. “Zelf heb ik last van concentratiestoornissen, een lui linkerbeen en enorme uitputting. De vermoeidheid verschilt helemaal van wat je hebt na een lastige dag of een zware inspanning. Ik was tapijtontwerpster en ben toen op die leeftijd mijn job verloren. Mijn wereld stond stil en ik heb een depressie gekregen”, zegt Els. Toch wilde ze koste wat kost nog iets van haar leven maken. Dus ging ze naar een medisch adviseur die haar adviseerde om halftijds zelfstandig kunstenares te worden. “Daar ben ik hem nog altijd dankbaar voor”, verzekert Els. “Die man had evengoed kunnen zeggen ‘mevrouw, u bent afgeschreven en ik vrees dat ik niets meer voor u kan doen’. Ik vind het nog altijd mooi dat hij mij dat duwtje in de rug heeft gegeven. Mensen met MS hebben het moeilijker, maar mogen niet gezien worden als minderwaardig.”

(AB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier