Oude vissersverhalen krijgen nieuw leven

Flor Vandekerckhove laat zich inspireren door de Oosteroever. © GLO
Gillian Lowyck

Flor Vandekerckhove blaast ‘versteende’ vissersverhalen nieuw leven in. Op zaterdag 15 augustus stelt hij zijn project voor het eerst voor tijdens een nocturne in het Stadsmuseum.

Flor Vandekerckhove (65) was 25 jaar lang uitgever van Het Vrije Visserijblad. Sinds vorig jaar is hij met pensioen en dus hield het blad ook op te bestaan. Hij blogt vaak en publiceert elke week zijn column Lapkoes in De Zeewacht. “Ik ben al meer dan 25 jaar bezig met de visserij”, steekt Flor van wal. “En nu ik met pensioen ben, word ik nog altijd gevraagd om te praten over die visserij : de geschiedenis, de identiteit… Om eerlijk te zijn was ik dat op den duur een beetje beu.”

Fantasyschrijvers met zinnige dingen

“Aan de andere kant schrijf ik al jaren. Ik doe dat graag en al zeg ik het zelf ik doe dat goed. Onlangs heb ik mezelf trouwens uitgedaagd : ik heb elke dag van de maand een verhaal geschreven en gepubliceerd. Dat ging zonder problemen. Nu, doordat ik nog altijd vereenzelvigd wordt met die visserij ik raak er niet van af ben ik beginnen nadenken. Op internet stootte ik op een lezing van de Britse schrijver Neil Gaiman. Dat is een fantasyschrijver, niet echt mijn genre, maar ik heb al gemerkt dat veel fantasyschrijvers vaak meer zinnigere dingen te zeggen hebben over literatuur dan anderen.”

“Die lezing was voor mij een echte eye-opener. Gaiman vertelde dat verhalen levende organismen zijn. Vergelijk het met een mop : je hoort die van iemand, vertelt die door, en tien jaar later hoor je dezelfde grap nog eens. Maar die mop is in die tien jaar wel veranderd. Er zijn zaken bijgekomen, weggevallen… Met andere woorden, de mop leeft. Zo is het ook met verhalen. Wanneer mensen een verhaal niet meer vertellen, sterft het.

Verhaal heeft mensen nodig

“In al mijn jaren op de kaaien heb ik enorm veel vissersverhalen gehoord. Logisch dat er in Oostende als vissersstad vooral zulke verhalen te horen waren. Maar, zoals Gaiman al zei, een verhaal heeft mensen nodig om zich voort te planten. Daarom rijpte bij mij het idee om mijn knowhow over de visserij te combineren met mijn liefde voor verhalen en schrijven. Op die manier geef ik die oude vissersverhalen nieuw leven.”

Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie De Zeewacht, van vrijdag 14 augustus

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier