Drie jaar nadat De Zee van Jan Hoet Oostende van kust- tot kunststad opwaardeerde, dobbert Het Vlot van Jan Fabre vanuit Mu.ZEE langs onverwachte locaties van Mariakerke tot aan de oosteroever. De Zeewacht nodigde een aantal Oostendenaren uit die zich lieten inspireren door werk van een van de meer dan 70 kunstenaars van dit cultureel-toeristisch winterevenement van vzw De ZEE en Toerisme Oostende. Deze week neemt Martin Heylen ons aan boord.
Programmamaker, reporter, mediafiguur en mens in eeuwige verwondering Martin Heylen koos in deze reeks voor het kunstwerk van de Italiaanse kunstenares Bruna Esposito ‘La Zattera di Lampedusa’ (Het Vlot van lampedusa). Op een onderschraagd glazen tafelblad met dito vaatwerk worden (internet)beelden van bootvluchtelingen geprojecteerd. Disgenoten worden zo – willen of niet – met de gruwel op een vakantieblauwe Middellandse Zee geconfronteerd.
“Ik was onmiddellijk door die mixed media van Esposito gepakt. Ik heb dat soort beelden tijdens mijn tv-reeks Terug naar eigen land op Vier meegemaakt.” In dit realityprogramma reist Martin Heylen met zes bekende Vlamingen, waar onder Margriet Hermans, Zuhal Demir en Jean-Marie Dedecker die allemaal een uitgesproken eigen mening hebben over de vluchtelingencrisis, vanuit Somalië en Irak doorheen conflictgebieden naar ons land terug.
Doodsangst in ogen
Zo belanden ze ook op het Griekse eiland lesbos: “Die ervaring op het strand van Lesbos terwijl de gammele, overbemande bootjes de kust naderen en de vluchtelingen opgelucht, maar soms met de doodsangst in de ogen aan land strompelen, vergeet ik nooit en komt me bij dit kunstwerk weer voor de geest. Eerst zie je die schuiten als kleine stipjes aan de horizon opduiken; als ze dan naderen hoor je ook meer en meer de kakafonie aanzwellen van joelen, wenen, euforie, verdriet, angst: geluiden die door merg en beeld gaan en voor altijd in mijn gehoor zullen blijven hangen. Mensen die, ontsnapt aan het oorlogsgeweld en de verdrinkingsdood, ons dankbaar in de ogen kijken en soms omhelzen. Je blijft er ook als doorgewinterd interviewer niet onbewogen bij. Dat is trouwens ook op de beelden in de reportage duidelijk te zien. Ik was, net als de andere groepsleden even serieus van slag en tot tranen toe sterk ontroerd.” (ML)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier