Chantal Meganck (54) uit Oostende is jarig op 8 januari, dezelfde dag als David Bowie. Ze is al sinds haar 15 een grote fan. “Ik kreeg tranen in de ogen toen ik het nieuws van zijn dood hoorde”, zegt ze.
“Ik was een jaar of 15 toen ik fan van Bowie ben geworden. Dat moet omtreeks 1977 zijn geweest”, vertelt ze. “Ik heb hem voor het eerst live gezien in Vorst en daarna nog een keer of vier. Ik ben altijd fan gebleven. Hij is een heel speciaal man, die blijft inspireren. Zo charismatisch… Een icoon. Ik vond al zijn optredens even indrukwekkend. Ik stond op de eerste rij. Hij maakte oogcontact en gooide een zoen. Dat zal ik nooit vergeten. Echt een heel groot artiest.”
“Ik heb al zijn platen”, zegt Chantal. “Ik heb er nu wel al heel veel aan mijn dochter gegeven. Mijn twee dochters zijn grote fans van Bowie, mijn zoon ook wel, maar minder. Er is heel veel dat ik graag hoor van hem. Ashes to ashes, Heroes, Major Tom… Ook zijn vorige album The next day vond ik heel goed. Zijn dood pakt me wel. Ik kreeg tranen in de ogen toen ik in de auto het nieuws hoorde, ik moest me zelfs even aan de kant zetten. Het was een complete verrassing. Ik hoopte om nog eens een optreden te mogen meemaken, maar dat zal niet meer mogen zijn.”
Laatste cd
“Vrijdag had ik nog zijn nieuwe cd gekregen van mijn dochters. Het was mijn, maar ook zijn verjaardag. Ik heb de cd al twee keer beluisterd. Aan de niet-populaire muziek van Bowie is het even wennen. Maar toch zei ik enkele keren bij mezelf: ja, ‘t is Bowie. Hij deed me soms terugdenken aan zijn muziek van de vroege jaren ’80. Die laatste cd zal altijd zijn speciaalste blijven. Ik denk dat hij hem bewust op zijn verjaardag heeft uitgebracht. Het is een heel bewuste cd geweest, je voelt dat er meer achter zit.”
(HH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier