Dat The Joshua Tree Tour van U2 vlot van stad naar stad verhuist, is voor een groot deel te danken aan Maarten Deschacht. De 28-jarige Oostendenaar werd begin dit jaar opgemerkt en opgenomen door de crew van de superband. “Ik ben niet eens fan van de muziek van U2”, lacht hij.
The Joshua Tree Tour van U2 is vorige week zaterdag geland in Europa. Via onder meer Londen, Rome en Barcelona eindigt het Europese luik van de tournee op 1 augustus in het Koning Boudewijnstadion in Brussel. Even thuiskomen voor Maarten Deschacht (28), die al sinds mei onafgebroken on the road is met de Ierse wereldgroep. “Ik leid het opstellen en afbreken van het schermmateriaal en superviseer of er niets fout loopt tijdens de shows. Gebeurt dat wel, dan kruipen we meteen achter het scherm om de problemen op te lossen.”
Haast bij toeval is Maarten Deschacht bij de U2-crew terecht gekomen. “PRG Projects uit Oostende belde me op om deel uit te maken van preproductie voor alle hardware”, vertelt de Oostendenaar. “Daar bleek ik wat uit te blinken en vervolgens werd ik naar Houston (VS) gestuurd om daar verder het scherm af te werken tijdens de zogenaamde technical rehearsals. Ook daar zagen de crewleden iets in me. Toen ik als bij toeval in Vancouver een load-out (het materiaal van het stadion in de truck plaatsen, red.) moest leiden, had ik blijkbaar mijn waarde getoond. Een tijdje later was ik officieel deel van de U2-crew. En dat terwijl ik eigenlijk geen fan ben van de muziek.” (lacht)
“Ik speel conga op tafels om mijn handen te blijven bewegen”
Maarten Deschacht, die zijn bachelordiploma als uitvoerend musicus behaalde aan het Conservatorium in Gent, komt eigenlijk uit de wereld van muziekkorpsen en percussie. Drie seizoenen tourde hij door de VS als percussie-instructeur van het muziekgezelschap The Madison Scouts. Daarvoor was hij instructeur en artistiek directeur bij verscheidene ensembles in heel Europa. Dit is zijn eerste tour met een band in de popsector en van deze omvang. “Zelf spelen is op tournee heel moeilijk geworden. Momenteel beperkt het zich tot pandeiro spelen of wat conga op tafels, om mijn handen te blijven bewegen.”
Sinds mei kent Maarten Deschacht geen doordeweekse week meer. “Wij hebben nog drie soorten dagen: load-in day, show/load-out day en travel days. Heel soms komt daar een free day bij, maar dat komt maar heel zelden voor. Het werk tijdens een load-in day, waarbij we alles opstellen in het stadion, duurt gemiddeld zes uur. Het afbreken en alles weer in de trucks steken kost ons drie uur. Tijdens het touren heb je wel wat vrije tijd, meestal de ochtend voor het concert. Maar die tijd moet je dan wel investeren in rusten – in ons hotel of op de bus, wat afhankelijk is van ons reistraject. Ik denk dat het touren voor veel mensen monotoon kan worden. Maar het reizen zelf zorgt voor mij voor genoeg variatie. Na het bouwen kan ik wel eens iets zien of drinken. Maar what happens on tour, stays on tour“, lacht de Oostendenaar.
(Olivier Neese)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier