Oostende krijgt met Monokino een nieuwe bioscoop

Dit weekend is Oostende weer the place to be voor filmliefhebbers: de elfde editie van het Filmfestival gaat van start. Binnenkort is er nog meer te doen in de Stad aan Zee voor cinefielen: Monokino, een nieuwe Oostendse bioscoop, hoopt volgend jaar van start te gaan.

Drijvende kracht achter Monokino is Anouk De Clercq. Zij is afkomstig uit Gent en woont in Brussel en Berlijn. Ze is aan de slag als filmkunstenaar en zo belandde ze in Oostende. “Ik werd gevraagd door De Zee (de vzw die eerder al de tentoonstelling De Zee inrichtte, en dit jaar Het Vlot met Jan Fabre als curator, red.) om een film te maken”, vertelt ze.

“We hebben enkele gesprekken gehad en ik zag dat zitten, maar het probleem was: waar zullen wie die film dan tonen? De Kinepolis is geen plek om dergelijke films te zien. Zo kwam het idee op de proppen om gewoon zélf een bioscoop uit de grond te stampen.”

Filmarchief

Anouk kwam in contact met Johan Geuvens, de Oostendenaar die samen met Régis Benoit het boek ‘De wonderlijke wereld van pluche en pellicule, de geschiedenis van de Oostendse cinema’s’ schreef. “Ik heb mij echt helemaal gesmeten in dat boek”, lacht Anouk. “Het is indrukwekkend hoeveel bioscopen er wel niet waren in Oostende. Hoe gigantisch die geschiedenis eigenlijk wel niet is. Daarbij is het echt schrijnend dat er aan de hele Belgische kust – buiten Cinema Rio in De Haan – eigenlijk geen cinema’s zijn. Ja, je hebt de Kinepolis. Maar die tonen maar een bepaald type film.”

In februari van dit jaar gingen de plannen voor een nieuwe Oostendse cinema echt van start. “Ik kwam in contact met heel wat mensen en instanties uit de culturele sector”, vervolgt Anouk. “Vandaag zijn we met een zevental mensen die vrijwillig meewerken aan de opstart. Onder hen ook auteur Eric De Cuyper, die laaiend enthousiast is. Partners zijn nu al Mu.ZEE, De Grote Post, Beaufort, en ook Theater aan Zee met nieuwe curator voor volgend jaar Barbara Raes werkt mee. Ook Cinematek, het Belgisch filmarchief uit Brussel trekt mee aan de kar. En het bijzondere is dat we daardoor over hun archieven beschikken.” Monokino krijgt ook steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds.

Geen concurrentie

Een nieuwe bioscoop oprichten: het is geen simpele opdracht. “Nee, zeker niet”, zegt Anouk. “Vandaag zijn we op zoek naar een locatie. Deze zomer organiseerde ik een stickeractie en verdeelde die onder andere op Theater aan Zee. Wie een idee heeft voor een locatie mag die gerust doorspelen. We kregen veel reacties op de vraag naar een geschikte plek en we zijn nu bezig met een aantal pistes te onderzoeken. Iets wat op lange termijn bijvoorbeeld geschikt zou zijn, is de achterkant van De Grote Post. Daar zit Proximus momenteel nog, maar zij gaan daar weg. Maar dat is maar een van de vele pistes. We zouden wel graag in het centrum zitten.”

Anouk benadrukt dat Monokino geen concurrentie wil zijn voor Kinepolis. “Het aanbod in films is zodanig groot… Wij willen dan ook iets méér dan de commerciële films tonen. Er zal plaats zijn voor kunstenaarsfilms, animatie… you name it! Zolang het maar beweegt (lacht). Of we ook films op pellicule tonen? Ideaal zou zijn dat we beide tonen. Want we beschikken natuurlijk over dat gigantische archief van Cinematek, waar niet alles van gedigitaliseerd is. Film is zoveel meer.”

Henri Storck

Monokino legt ook graag de link met de Oostendse cineast Henri Storck. In 1928 stichtte hij de Ciné-club d’Ostende, waarmee Oostende een van de invloedrijkste pleisterplaatsen werd voor de Belgische cinematografie. “We willen eigenlijk een soort van vervolg op die club zijn“, vertelt Anouk enthousiast. “We zitten natuurlijk nog maar in de beginfase. Maar er is alleszins al enorm veel goodwill en enthousiasme, zowel bij de partners als bij de vrijwilligers, die bijna allemaal jonge, pas afgestudeerde filmmakers uit Oostende zijn.”

“Het aanbod in films is zodanig groot… Wij willen dan ook iets méér dan de commerciële films tonen”

“We willen absoluut geen alien zijn die in Oostende landt”, gaat Anouk verder. “We willen iets zijn dat verder groeit. We zijn geen bouwonderneming die met een heel team alles aanpakt. Nee, we willen een zaadje zijn én vooral er zijn voor de mensen van hier. Het is niet iets dat vanuit Brussel wordt aangepakt. De Oostendenaars kunnen zelf mee bouwen. Ik merk wel dat er veel enthousiasme is bij de Oostendenaars. We willen ook een cinema zijn in de 21ste eeuw. We richten dit niet op uit nostalgie, maar denken na over de lange termijn.”

Warme sfeer

De naam zegt het zelf: er zal maar één scherm zijn. “Monokino moet iets extra aanbieden, moet warmte en hart tonen”, vindt Anouk. “Een vereiste is zeker dat er een bar is waar je kan blijven plakken. Of onze cinema meer zal zijn dan een plek waar je een ticket koopt en naar de film kijkt? Voor wie dat wil, kan het meer zijn. We zien film als een gedeelde ervaring. Ik heb ook al geregeld samen gezeten met een binnenhuisarchitect, en we willen voornamelijk een warme sfeer. Een beetje een uitgebreide huiskamer.”

“Oostende is een ideale plek om een cinema op te richten”, zegt Anouk, die eerder al – Cinema Nova in Brussel – een bioscoop uit de grond stampte. “Ik kom hier ook al sinds ik klein ben en heb geen connecties met een andere stad.”

Laten groeien

“In het begin – voor we een geschikte locatie hebben gevonden – zullen we voornamelijk nomadisch zijn. We zullen wat evenementen organiseren, zodat we naambekendheid krijgen. Het is iets wat we traag willen laten groeien. Wanneer we willen lanceren? Ik heb mezelf een deadline opgelegd: 15 februari 2018, dat is de 90ste verjaardag van de oprichting van de cinéclub van Henri Storck. Tegen dan een eerste event organiseren zou mooi zijn. Voor de eigenlijke bioscoop, daar durf ik nog geen datum op te plakken. Maar ik ben geen geduldig persoon”, lacht Anouk.