Kunstenfestival Watou wordt traag en boeiend

Sandra Rosseel

Een schaars verlichte ruimte, met daarin een gecrashte wagen. Ik hoor iets, maar pas als mijn ogen de duisternis gewend zijn, zie ik de hoofdtelefoons liggen. Ik neem plaats op een bankje en luister. Een stem leest fragmenten uit De kunst van het crashen voor, de roman die de Brugse auteur Peter Verhelst schreef nadat hij in 1014 een auto-ongeval had. “In zijn boek en in deze Crash Whispers vertelt Peter Verhelst over de scheur in tijd en ruimte die ontstond tijdens de crash. Een tussentijd, die we normaal gezien enkel onbewust meemaken. Met In de luwte van de tussentijd geven we de bezoekers de kans om stil te staan bij die tijd”, vertelt intendant Jan Moeyaert, die samen met zijn team van Kunst vzw en Stichting IJsberg vzw vorm gaf aan de 35ste editie van het Kunstenfestival Watou.

Het was Gwij Mandelinck die in 1980 met zijn poëziezomers in Watou begon. “Kunstenfestival Watou is de verdienste van Gwij, die het toen aandurfde om in een periode waarin dat niet evident was én op een niet evidente plaats zoals Watou met moderne kunst uit te pakken. Ondertussen zorgen Jan Moeyaert en zijn team van Kunst vzw al zeven edities lang voor een prachtige invulling. Dit kunstenfestial is een topevenement, met zowel een inhoudelijke als een economische meerwaarde”, aldus de Poperingse burgemeester Christof Dejaegher. Poperinge trekt jaarlijks zo’n 95.000 euro voor het festival uit. “Voor onze stad is dat een zware bijdrage, wij zijn de enige overheid die het festival zo fors steunt, maar dit is dan ook een uniek evenement.

Wie zijn tijd neemt om te kijken, om de kunst te beleven, zal het een goed festival vinden

Intendant Jan Moeyaert noemt deze editie W’15 traag maar boeiend. “Wie zijn tijd neemt om te kijken, om de kunst te beleven, zal het een goed festival vinden. Wie haastig is, zal het moeilijker vinden om het goed te vinden, want het festival is ijler dan anders. Dit jaar zijn alle locaties heel sober, nergens is er overdaad. Al hebben we wél opnieuw resoluut gekozen toegankelijke kunstenaars.” Beeldende kunstenaars, dichters, fotografen, architecten, wetenschappers, auteurs… De organisatoren kozen opnieuw voor een boeiende mix van disciplines, leeftijden, en van bekende en minder bekende kunstenaars. Op Kunstenfestival Watou vind je zowel werken van Jan Fabre en Hans Op de Beeck als bijvoorbeeld Robert Roelink, een Nederlandse kunstenaar die in de Douviehoeve een kunstwerk van plastic afval en tape maakte, geïnspireerd op de foto van een jonge drenkelinge met kleurige kleren in de Middellandse Zee. De kunstwerken zijn te zien op tien locaties in het dorp. Een nieuwe locatie is de Tuin der Zinnen in het Brennepark, waar jaarlijks een nieuw vleugje poëzie aan toegevoegd zal worden.

Op het Kunstenfestival worden traditiegetrouw ook heel wat evenementen georganiseerd. Elk weekend staat Zomerzinnen op het programma: mini-happenings en ontmoetingen binnen het jaarthema. Dit jaar komen onder meer Josse De Pauw, Joke van Leeuwen, Wouter Deprez en Griet Op De Beeck langs. In het Festivalhuis is er De Muur, waar wekelijks een illustrator of beeld kunstenaar en een auteur of dichter samen een kunstwerk creëren. Momenteel werken dochter Kat en vader Dirk Steppe uit Menen rond een citaat van Josse De Pauw. “We hebben voor een groots werk gekozen, ook al omdat we weten dat het werk volgende week opnieuw overschilderd zal worden”, vertelt Kat, die je misschien wel kent als vaste regisseur van Jeroen Meus of van haar fantastische documentaires, zoals Bedankt & Merci. Het is niet de eerste keer dat dochter en vader samen kunst maken. “Tien jaar geleden hebben we dat voor het eerst gedaan. Of dat moeilijk is? Niet echt, het is een kwestie van geven en nemen. Hier heb ik al moeten toegeven op de verfsoort die we zullen gebruiken, maar heb ik wel mijn goesting gekregen toen ik echt groot wilde gaan. Het staat 1-1″ dus”, grapt Kat.

Gwij Mandelinck als dichter

Poëzie blijft belangrijk voor Watou. “Dit jaar komen 40 dichters aan bod, waaronder voor het eerst ook Gwij Mandelinck. Jaren was hij de curator van het festival, maar nu is er voor het eerst een gedicht van hem te lezen”, aldus poëziecurator Willy Tibergien. In de poëzienema wordt de Nederlandse dichter, schrijver en columnist Remco Campert in de kijker geplaatst en de eregalerij focust dit jaar op Herman Van Veen.

En naar goede traditie wordt het festival ook boeiend gemaakt voor kinderen, met het wonderlijk doe-atelier Zentuigen en met de Vlieg!-schattenjacht. W’15 mag trouwens als proefproject de schattenjacht-app uittesten. Voor wie al wat ouders is, is er het mobiel IJsbergatelier Geschreven, getekend en gedrukt rond ambachtelijke drukkunst en net zoals vorig jaar kan je in het Festivalhuis ook een beeldje voor ComingWorldRememberMemaken.

(SRA)

Een volledig overzicht van alle activiteiten vind je op www.kunstenfestivalwatou.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier