Vrijdagavond openden burgemeester Marc Vanden Bussche en schepen van Cultuur Rita Gantois officieel de expo ‘Monumenten voor de dood’ in Kunstencentrum Ten Bogaerde.
Deze gratis te bezoeken tentoonstelling loopt vanaf de herfstvakantie, 29 oktober, tot het einde van de kerstvakantie, zondag 8 januari 2017. Het thema sluit perfect aan bij de unieke collectie van de expo ‘Zalige Idesbald en de 1000 skeletten’ die nog loopt in het Abdijmuseum Ten Duinen. De site van Ten Bogaerde vervult zo op een hedendaagse manier haar historische functie als uithof van de Duinenabdij.
Enkele grafsteenelementen uit het Abdijmuseum en skeletten uit het natuurhistorisch museum MuseOs die naar de gerestaureerde historische site van Ten Bogaerde werden overgebracht, brachten curator Els Wuyts op het idee om drie jonge Vlaamse kunstenaars aan te spreken voor een samenwerking. Stief Desmet, Cindy Wright en Renato Nicolodi losten alle verwachtingen in. Ze benaderden het thema elk vanuit een aparte invalshoek met een verbluffende artistieke reflectie over ‘monumenten voor de dood’.De kunstwerken staan verspreid opgesteld tussen de oude collectiestukken en de grafsteenelementen in de knappe gerestaureerde schuur.
Iconische beelden
De kunst van Stief Desmet, geboren in 1973, is niet onder één noemer te vatten. Hij beperkt zich niet tot één stijl of techniek – hij schildert, hij maakt sculpturen… maar heel dikwijls vertrekt hij vanuit iconische beelden die iedereen kent, zoals op deze tentoonstelling de figuur van Walt Disney, Sneeuwwitje of herkenbare dieren zoals een wolf of een hert. Dat kan als houvast dienen voor de toeschouwer, maar dan doet de kunstenaar iets met het thema om de kijker te desoriënteren of is het om hem wakker te schudden? Zijn ‘Monument for a lost Snowwhite’ lijkt op een onafgewerkte sokkel te zitten en de kleuren van Sneeuwwitje zijn helemaal vervaagd. Een compleet andere aanpak ziet de toeschouwer in ‘Monument of a Broken Fox’, een werk in brons, bladgoud en inox.
Bij Cindy Wright (geboren in 1972) wordt de bezoeker gefascineerd door grootschalige portretten stillevens in olieverf, die zo knap zijn geschilderd dat het wel foto’s lijken. Cindy speelt met een soort realisme, waarbij elk kunstwerk een soort dialoog is met zichzelf. Ze kiest haar onderwerpen uit haar directe omgeving, die ze transformeert in hedendaagse iconische beelden. Een sprekend werk dat tot nadenken stemt is het stilleven van de fruitschaal met de stervende vlinder, die ze als titel ‘Underground’ heeft gegeven. Cindy plaatst haar werken onder twee noemers en omschrijft ze als ‘mensportretten’ en ‘vleeswerken’. Ze legt er de nadruk op dat haar hyperrealisme zich toch onderscheidt van het typisch Amerikaanse uit de seventies en dat ze heel veel belang hecht aan textuur.
Sculptuur
Renato Nicolodi (geboren in 1980) studeerde schilderkunst aan de Sint-Lukashogeschool in Brussel, maar in de loop der jaren kwam de focus meer en meer op sculptuur en installatie te liggen. Uit zijn overwegend driedimensionaal werk blijkt zijn fascinatie voor architectuur en vooral mausolea, tempels, bunkers… wat o.a. verwijst naar de naziarchitectuur van Albert Speer. De sobere esthetica, de extreme strakheid van zijn maquettes en het gebruik van een beperkt kleurengamma met veel licht-donker contrasten zijn typerend voor Renato, waardoor zijn kunstwerken een mysterieuze, eerder kille indruk nalaten. Zijn merkwaardige themakeuze leidt naar het oorlogsverleden van zijn Italiaanse familie, dat op de artiest een grote invloed heeft gehad. In het tentoongestelde ‘Iconostasis I’ zien we het ritme, de symmetrie van een tempel, met een centraal punt, een hint naar een zwart gat of een bijna-doodervaring. De twee- en driedimensionale werken van Nicolodi zijn open en hij laat het interpreteren aan de toeschouwer.
In het Kunstencentrum is ook de vaste collectie van George Grard te bekijken.
(MV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier