Ergens zat Gerrit Callewaert met een brede glimlach op zijn smoel naar ‘Bevergem’ te kijken

© © De wereldvrede
Bert Vanden Berghe

Onze televisieredacteur Bert Vanden Berghe bekeek net als vele anderen de eerste aflevering van ‘Bevergem’, woensdagavond op Canvas. “Wat Bevergem écht authentiek maakt, is hoe de West-Vlaming wordt neergezet.”

Elk zenne goeindag! Gerrit Callewaert hield jaren geleden al een pleidooi om het West-Vlaams niet te ondertitelen, maar zelfs hij had zich niet kunnen voorstellen dat ons dialect een kleine vijftien jaar later niet alleen opgewaardeerd zou worden, maar ook razend populair zou zijn in televisieland. Eigen Kweek speelde daar een belangrijke rol in. Met gemiddeld 1,25 miljoen kijkers per aflevering werd duidelijk dat onze streektaal ook een plaats verdiende, naast het Gents en Antwáárps, dat zo stilaan de voertaal was geworden.

In Bevergem worden we voor het eerst getrakteerd op écht West-Vlaams. Geen gekuiste versie of een verdwaalde Antwerpenaar die er een verplicht nummertje opvoert. Wat Bevergem écht authentiek maakt, is hoe de West-Vlaming wordt neergezet. Niet als karikatuur, maar als binnenvetters die commercieel en amicaal zijn ingesteld, zonder zichzelf al te serieus te nemen. De personages zijn veel gelaagder, de verhaallijnen prikkelend en de karakterontwikkeling net als de humor bijzonder doordacht. Geen absurde reeks, zoals ze overal wordt getypeerd, maar rauwer dan een stuk kotelet.

Ergens zat Gerrit Callewaert met een brede glimlach op zijn smoel naar 'Bevergem' te kijken
© © De wereldvrede

Dat is te danken aan het schrijvers- en rijpingsproces van Bart Vanneste en co, die veel meer zijn dan een bende zwanzende, pinten drinkende komieken. Zij kennen comedy als geen ander en weten na jaren optreden in cafés en tenten over het hele land welke moppen werken en welke niet. Maar het meest geniale van de reeks is hoe de humor in de details zit, van simpel stilzwijgen tot een dwaze gezichtsuitdrukking. Dat heeft ook veel te maken met het vakwerk van de jonge Gilles Coulier, waar we ongetwijfeld nog meer zullen van horen. Véél meer. Eindelijk maakt ook Vlaanderen kennis met onbekende toppers als Zouzou Ben Chika, Luc Dufourmont of Dries Heyneman. Onwaarschijnlijk hoe veel talent we in huis hebben. En dan hebben we het nog niet over de soundtrack.

Ergens zat Gerrit Callewaert met een brede glimlach op zijn smoel naar 'Bevergem' te kijken
© © De wereldvrede

Bevergem is niet plat, absurd of onnozel, maar net het tegendeel. Het is het ultieme bewijs dat we als geen ander met onszelf en onze kleine kantjes kunnen lachen en dat zoiets bijdraagt tot een uitstervende charme die de West-Vlaming zo typeert. Ergens zit Gerrit Callewaert met een brede glimlach op zijn smoel de reeks te aanschouwen. En het is ondertiteld, ja. Maar voor alle duidelijkheid: Bart Vanneste was voorstander, zo liet hij ons weten, zodat we zeker -West-Vlaming of niet- alle details meehebben.

Enig minpunt? Dat geen enkele tv-maker ons nog zo mooi zal kunnen capteren zoals in Bevergem en dat op zo’n grappige manier. Om het in de woorden van Freddy te zeggen: ti machtig!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier