Brits koppel bouwt privémuseum op flank van de Kemmelberg

Een Brits koppel beheert een schat van oorlogsobjecten op de Kemmelberg en bouwt er nu een museum om hun collectie ontsluiten voor het grote publiek.

Het Brits koppel Barry Bromley (56) en Debbie Swift (52) woont al 10 jaar in een alleenstaand huis op de flank van de Kemmelberg. Beiden zijn handelaars van antieke wapens en hebben een sterke interesse in de Eerste Wereldoorlog. “Doordat handgeweren verboden werden in Engeland, verhuisden we naar België om onze waardevolle WO I-stukken te redden. We zochten een plaats met een historische relevantie en vonden die op de Kemmelberg. Vanaf de dag dat we hier wonen, verzamelden we documentatie over de slag van 100 jaar geleden en ontdekten we verschillende geweren en andere bodemvondsten in onze tuin.”

Museum als levenswerk

Het koppel verzamelde in hun leven een unieke en waardevolle collectie van honderden geweren, boeken, historische kaarten, foto’s, dagboeken, eretekens en andere oorlogsobjecten. Momenteel staat deze collectie gestockeerd op hun domein. De stukken moeten nu een overzichtelijke plaats krijgen achter glas, met QR-codes en info in verschillende talen in een nieuw museum op hun domein.

“We werken al 7 jaar aan het museum. Ondertussen is de collectie er, maar de muren zijn nog in opbouw. Dit museum is ons levenswerk. Naar aanleiding van 100 jaar slag om de Kemmelberg kunnen bezoekers tijdens weekdagen onder begeleiding van een gids en op afspraak onze collectie komen bekijken. In het weekend staan onze deuren open voor passanten, maar zij mogen enkel onze infopanelen bekijken, die buiten hangen.”

Battlefield tours rond de Kemmelberg

Debbie houdt in de tuin typisch Engelse ‘tea parties’ voor bezoekers terwijl Barry meer duiding geeft. “Ik wil deze zomer ook Engelstalige battlefield tours geven rond de Kemmelberg met bezoekers in mijn oude Mustang”, aldus Barry. “Ik weet precies waar, wanneer en hoe de oorlog verliep op deze heuvel.”

Het koppel wil bezoekers onderwijzen in hun museum. “Zodat latere generaties kunnen leren uit het verleden. Na onze dood moet het museum opengehouden worden door vrijwilligers, zoals Talbot House in Poperinge.”