De procureur-generaal in het Gentse hof van beroep heeft zopas een strengere straf gevorderd voor een 42-jarige vrouw uit Gits die in 2014 haar partner vermoordde en een jaar lang in de diepvries bewaarde.
Isabel Duthoit kreeg in eerste aanleg 21 jaar cel, het parket wil dat ze tot 27 jaar cel veroordeeld wordt. Voor haar kompaan, een 47-jarige Torhoutenaar die 15 jaar kreeg, wordt 20 jaar cel gevorderd.
De moord dateert van 2014. “Hij is terug naar zijn familie in Nederland”, maakte Duthoit de buren wijs die zich afvroegen waar haar man Jaap uithing. In werkelijkheid lag Jaap in de diepvriezer van haar woning in de Ajoy Van Deurenstraat in Gits. Eerst had ze haar echtgenoot dagenlang verdoofd met morfine en pillen. “Maar hij wil maar niet dood”, had ze tegen haar drugsverslaafde kennis Olaf Phillipaerts uit Torhout gezegd. In ruil voor wat speed hielp Olaf haar dan om Jaap te vermoorden. Ze trokken een zwarte plastic zak over het hoofd van het verdoofde slachtoffer en trokken elk minutenlang aan een kant van de gele spanband rond zijn nek. Nadien werd het lichaam van Van Den Blink in de diepvriezer verstopt. Pas een jaar later, nadat de politie lucht had gekregen van de mysterieuze verdwijning, werd het lichaam tijdens een huiszoeking ontdekt. Isabel Duthoit beweerde dat ze de moord pleegde omdat ze jarenlang mishandeld werd door haar man, maar de rechter in Kortrijk veegde die versie van tafel. Duthoit kreeg van de rechter in Kortrijk 21 jaar cel, Phillipaerts werd veroordeeld tot 15 jaar cel. Het parket vond die straffen te licht en ging in beroep.
Daarna bleef ze zijn uitkering ontvangen, zette ze zijn drugshandel verder en bleef ze leven in dat huis waar dat lijk lag
Procureur-generaal Pascale Clauw eiste zopas 27 jaar cel voor Isabel Duthoit en 20 jaar cel voor Olaf Phillipaerts. “Duthoit werd niet mishandeld door het slachtoffer, dat is quatsch. Waarom hij dood moest, weten we nog altijd niet. Ze heeft hem in koelen bloede verdoofd, gewurgd en in de diepvries gestoken. Daarna bleef ze zijn uitkering ontvangen, zette ze zijn drugshandel verder en bleef ze leven in dat huis waar dat lijk lag. Als je dat kan, dan is 21 jaar niet genoeg. En u, meneer Phillipaerts, u mag toch ook eens reflecteren over wat u daar eigenlijk gedaan heeft”, klonk het.
De verdediging van Isabel Duthoit vroeg het hof om nog een aantal getuigen op te roepen. De advocaten van Duthoit blijven volhouden dat de vrouw al jarenlang het slachtoffer was van partnergeweld en haalde daarvoor diverse verklaringen van mensen uit haar omgeving aan. “Als je in zo’n situatie zit, die uitzichtloos is, dan gebeuren er ongelukken”, klonk het.
Zij zwaaide altijd met dat witte poeder om hem te lokken
De advocaten van Olaf Phillipaerts wezen op de zware drugsverslaving van hun cliënt. “Hij was zwaar verslaafd aan speed en zij zwaaide altijd met dat witte poeder om hem te lokken, ook op de dag van de feiten. Had hij haar niet leren kennen, hij zou dit nooit gedaan hebben. Op zich is die man de goedheid zelve, tenzij hij gedronken heeft of onder invloed is”, pleitten raadslieden Frank Scheerlinck en Nadia Lorenzetti.
Isabel Duthoit kreeg zelf het laatste woord: “Het mocht nooit gebeurd zijn. Ik was uitgeput en dacht niet meer na. Ik zoek elke dag in de gevangenis de puzzelstukken bijeen. Mijn herinneringen over de feiten zijn troebel en donker. Hij dreigde ermee mijn dochter en mijn moeder iets aan te doen. De dag voor de feiten was ik met mijn dochter naar zee gegaan. Toen we thuis kwamen, ontstond er ruzie en begonnen ook onze honden te vechten. Het was zo erg dat ik één van die hondjes heb moeten laten inslapen. De volgende dag besloot ik dat het genoeg was geweest, ik moest mijn kinderen en mijn honden beschermen.”
De definitieve uitspraak over de diepvriesmoord in Gits valt in de loop van volgend voorjaar.
(LK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier