Een stagiair-advocaat stal als bewindvoerder 112.500 euro van een 87-jarige demente vrouw. Met het geld betaalde ze haar eigen verbouwingen, dure kleedjes en het studentenkot van haar kinderen. “Maar de rekening van mijn moeder in het rusthuis werd niet betaald. Ik word nog steeds razend als ik er nog maar aan denk”, zegt de dochter van het slachtoffer. De stagiair raakte uiteindelijk nooit door haar stage en is dan ook geen advocaat meer.
Ann C. (52) uit Oostende baatte jarenlang een populair café in de bekende Langestraat uit. Maar enkele jaren geleden kreeg ze een late roeping en ging ze rechten studeren. Ze schopte het uiteindelijk tot stagiair-advocaat aan de balie van Brugge. Het was ook in die hoedanigheid dat ze als bewindvoerder werd aangesteld van de ondertussen 87-jarige Maria Bosman uit Bredene. De vrouw is erg dement en Ann C. beheerde dan ook haar geldzaken. Toen Maria naar het rusthuis ging, werd haar bescheiden rijwoning verkocht voor 120.000 euro. Na enkele kosten bleef daar uiteindelijk nog 112.500 euro van over. “Geld dat mama zou gebruiken om haar kamer in het rusthuis te betalen. Dat loopt toch al snel op tot 1.600 euro per maand. En veel geld heeft ze nooit gehad. Mama voedde negen kinderen op en papa ging altijd alleen gaan werken. Toen papa overleed, had ze het geld van het huis dus echt wel nodig”, zegt Hélène Coopman, de dochter van het slachtoffer.
Verschillende rekeningen
Maar toen Ann C. in januari niet door haar bijkomende examens geraakte, kon ze niet langer advocaat zijn. Het oude vrouwtje kreeg toen een nieuwe bewindvoerder en die ontdekte dat haar financiële situatie plots minder gunstig was. Die dokterde uit dat het geld van de verkoop van het huis naar verschillende rekeningen was versluisd. “Bij de bank konden ze mij enkel vertellen dat die rekeningen niet op naam van mevrouw Bosman stonden“, zegt Martine Decherf, de nieuwe bewindvoerder van het vrouwtje. “De verkoop van het huis was correct verlopen. Maar nadien had iemand het geld onterecht van haar rekening gehaald.”
Zo’n mensen zou je net moeten vertrouwen, maar in plaats daarvan heeft ze mijn arme moeder bestolen
En die iemand bleek na een kort onderzoek dus Ann C., de toenmalige bewindvoerder, te zijn. Zij kon moeilijk anders dan de feiten bekennen en gaf toe dat ze het geld voor haar eigen verbouwingen gebruikte. Ze kocht er ook dure kleedjes mee en betaalde er het studentenkot van haar kinderen mee. Maar van een groot deel wist ze ook niet meer waar ze het precies voor gebruikt had. Er kon uiteindelijk nog ongeveer 50.000 euro van haar rekening gehaald worden. Die werden al terugbezorgd aan de bejaarde vrouw. Het parket besliste om Ann C., die ondertussen al een tijdje geen advocaat meer is omdat ze niet door haar bijkomende examens geraakte, te vervolgen. Ze werd door de correctionele rechter in Brugge – waar ze dus ooit zelf voor pleitte – veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden en een boete van 1.200 euro. Bovendien moet ze het slachtoffer ook nog de resterende som van ongeveer 65.000 euro terugbetalen.
Afgesnauwd
Voor de familie van het slachtoffer kan ze niet zwaar genoeg gestraft worden. “Zo’n mensen zou je net moeten vertrouwen”, zegt dochter Hélène. “Maar in plaats daarvan heeft ze mijn arme moeder bestolen. Een chique advocaat die grote sier hield met het klein beetje geld dat mijn mama nog had. Ik begin spontaan te huilen als ik er nog maar aan denk. Mijn vader draait zich om in z’n graf. Maar ik had het moeten weten dat er iets niet klopte. Telkens als ik haar belde, snauwde ze me af. “Hoe meer je me lastig valt, hoe meer ik moet aanrekenen“, zei ze dan. Mama heeft nu een nieuwe bewindvoerder en nu merken we dat het ook anders kan. Zij is echt begaan met haar. Ik wil ze dus zeker ook niet allemaal over dezelfde kam scheren.”
Rotte appel
De toenmalige stafhouder Brigitte Vander Meulen hoeft geen twee keer na te denken als de naam van Ann C. valt. “Dat leverde al tijdens haar stage de nodige problemen op“, zegt ze. “Die vrouw diende echt niet voor de advocatuur. Als advocaat ben je een vertrouwenspersoon en als je geld van de mensen neemt, dan schend je dat vertrouwen. Dat zijn de rotte appels en die moeten uit de mand.” Volgens de stafhouder hoeft het slachtoffer echter niet te vrezen geen geld meer te zien. “Ook als de advocaat onvermogend blijkt te zijn, hebben wij een verzekering die slachtoffers van advocaten die hun cliënten onkies behandelen vergoedt.”
(TLG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier