“Ook de negatieve invloed van Stijn Saelens op zijn kinderen is niet bewezen”, vindt de rechter. Hij deed inderdaad soms vreemde uitspraken, maar hij was een aanwezige en zeer betrokken vader. Dat wordt door Elisabeth bevestigd. Hij maakte voor hen een boomhut, ze tuinierden vaak samen, maakten gezinsuitstapjes, zwommen samen in de vijver. Kort voor de feiten hadden ze nog een mooi weekend in Disneyland Parijs.
“Ook de schooldirecteur had geen opmerkingen over de kinderen Saelens op school. De kindermeisjes zeiden dat Stijn soms zelfs strenger was dan Elisabeth voor de kinderen. Dat Stijn een gestoord individu was, dat gevaarlijk was voor zijn echtgenote en haar kinderen, kan niet uit het dossier afgeleid worden. (Dokter Gyselbrecht knikt van neen in de beklaagdenbank, LK).
Vanaf november 2011 had ze bewust voor Stijn en haar gezin gekozen
“Elisabeth bevond zich tussen twee welbewuste mannen, maar Elisabeth was evenwichtig en werkte ze nog steeds in de dokterspraktijk en runde ze op een normale manier het huishouden. Dat blijkt uit diverse verklaringen in het dossier. Vanaf november 2011 had ze bewust voor Stijn en haar gezin gekozen.”
“Ze was de bemoeienissen van haar vader beu en had hem dat ook meegedeeld. Het was haar eigen keuze om het Australië-verhaal niet langer a priori uit te sluiten. Ook uit haar houding meteen na de verdwijning van Stijn blijkt dat ze evenwichtig was. Ze kon meteen de moeilijke relatie tussen Stijn Saelens en haar vader beschrijven. Uit het telefoontje naar haar vader en haar moeder blijkt dat ze de acties van haar vader onmiddellijk doorzag en kon duiden.”
“Ze was dus niet dermate verzwakt dat ze zichzelf en haar kinderen niet zou kunnen beschermen, zoals voorgewend wordt door de verdediging van André Gyselbrecht. In het dossier zitten daarvoor geen voldoende verklaringen. Dat is dus geen schulduitsluitingsgrond.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier