Het West-Vlaams assisenhof heeft Petra Vandenbussche uit Eernegem, 39 en moeder van drie kinderen schuldig bevonden. Donderdagavond na 21 uur werd de straf uitgesproken : 18 jaar. De openbare aanklager had 21 jaar gevraagd.
© Kurt Desplenter
Meester Johan Platteau had aan de jury gevraagd om zijn cliënte vrij te spreken voor doodslag. Volgens de verdediging was Vandenbussche enkel schuldig aan vergiftiging met de ongewilde dood tot gevolg. Vijf juryleden volgden die redenering, waardoor de beslissing van het hof uiteindelijk de doorslag gaf.
© Kurt Desplenter
Eerdere vergiftigingen
In de motivatie van het arrest werd verwezen naar de eerdere vergiftigingen van Aron. Toen koos de beschuldigde telkens voor geneesmiddelen, die ook op de dag van de feiten voorhanden waren. “Deze maal opteerde de beschuldigde voor een echt vergif in plaats van voor medicamenten.” Daarnaast merkten de juryleden van het hof ook op dat Vandenbussche een aanzienlijke hoeveelheid gif in het bekertje goot. Zo toonde de beschuldigde het bovendien zelf voor tijdens de reconstructie.
Ook de houding van de beschuldigde onmiddellijk na de feiten speelde mee in de beslissing. In die cruciale uren vertelde ze aan de hulpverleners niet om welk vergif het ging. De jury en het hof vonden het voorts ongeloofwaardig dat ze haar zoontje enkel maar in het ziekenhuis wilde krijgen. Dat doel was immers al bereikt door de spoedopname die bewuste dag
Voorheen stelde openbaar aanklager Christophe Bergez in zijn requisitor dat de horrormoeder het oogmerk had om haar zoontje te doden. “Ze pleegde een geheime, stiekeme, smerige misdaad. Ze had Aron ook gewoon een kleine hoeveelheid pillen kunnen toedienen. Maar neen, ze kieperde een behoorlijke hoeveelheid insecticide in zijn glas en ze wist dat het gevaarlijk, zelfs mogelijk fataal spul was.”
© Kurt Desplenter
‘Zeker niet zot’
Voorts noemde procureur Bergez de houding van de moeder na de feiten laakbaar. “Ze kreeg zovele kansen, maar zij bleef zwijgen tegen de buurvrouw en haar vriendin die ter hulp snelden. Ze ondernam niets. Als ze onmiddellijk had ingegrepen dan hadden de hulpverleners Arons maag kunnen leegpompen en had hij allicht overleefd. Neen, Petra Vandenbussche liet haar zoontje afzien.”
“Ondanks haar laag IQ is ze toerekeningsvatbaar. Ze is dom, maar zeker niet zot”, besloot de openbaar aanklager. Hij vroeg ja te antwoorden op de schuldvragen.
© Kurt Desplenter
‘Schreeuw om aandacht’
Mr. Johan Platteau, raadsman van de beschuldigde, repliceerde dat Petra Vandenbussche niet de bedoeling had om Aron van het leven te beroven. “Haar daad is een schreeuw om aandacht voor zichzelf. Haar hele leven krijgt Petra weinig aandacht van anderen. Twee gerechtspyschiaters getuigden onder eed op het proces dat de intentie tot doden er niet is bij wie lijdt aan het syndroom van Mïnchhausen by Proxy.” Deze aandoening houdt in dat een persoon een ziekte bij anderen simuleert om zelf alle aandacht van de hulpverleners te krijgen. “De vernietigde kracht van de insecticide Malathion? Niemand kent dat. Ik niet, Petra niet, de jury niet.”
Ten slotte richtte mr. Platteau zich tot zijn cliënte voor wie hij Pro Deo pleit. “Ik doe dat uit medelijden. Gij bezit niets en er is niemand die om u bekommerd is. Gij zijt geen slecht mens, Petra. Gij hebt in uw leven uw best gedaan, maar het leven zat u ongelooflijk tegen.”
‘Flinke scheut’
Petra Vandenbussche moest zich voor het hof en de jury van zes mannen en evenveel vrouw verantwoorden voor gifmoord op haar negenjarig zoontje Aron op zondag 15 mei 2011. De moeder diende het jongetje een dosis van de uiterst giftige en intussen verboden insecticide Malathion. “Ik deed een achttal druppeltjes in zijn limonade. Ik had niet de bedoeling Arontje te doden en wou hem enkel in het ziekenhuis doen belanden”, hield de moeder het hele proces vol. “Het was een flinke scheut, die een olifant kan vellen”, wist assisenvoorzitter Boudewijn Desmet. Aron overleed drie weken na de feiten in het UZ Gent.
(JPT/BELGA – Foto Kurt)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier