Op het assisenproces tegen Adriano Neves (23) heeft openbaar aanklager Céline D’Havé in haar requisitoir aan de volksjury gevraagd om de Angolees schuldig te bevinden aan roofmoord. Volgens de procureur-generaal had de Angolees wel degelijk de bedoeling om Pierre Cattrysse (77) van het leven en zijn bezittingen te beroven.
Bij de start van haar requisitoir verwees D’Havé naar de vele leugens van de beschuldigde. “In Portugal liegt hij over de dumpingplaats om te zorgen dat Pierre zeker niet levend kan gevonden worden. In zijn herverhoor liegt hij weer aan 100 per uur om de dans te ontspringen.” Pas tijdens het proces gaf Neves toe dat het slachtoffer al dood was toen hij hem dumpte. “Aan zijn vriendin zegt hij dat hij aan zijn televisie aan het prutsen was. In werkelijkheid was hij op zoek naar een geschikte dumpingplaats.”
Tijdens het onderzoek diste Neves volgens het OM vier verschillende versies van de feiten op. Hiermee wil hij zichzelf telkens beter voordoen dan hij is. “Die karaktertrek is hier meermaals opgevallen. Alle getuigen zijn door hem misleid, ze snappen de feiten niet. Het is het mooiste bewijs dat de psychiaters gelijk hebben en dat Adriano een kernpsychopaat is.”
Hij dumpt Pierre bij nacht en bij vrieskou in een tien meter diepe gracht. De harde realiteit is dat hij dood moest.
Het oogmerk om het slachtoffer te doden kan afgeleid worden uit de toegebrachte verwondingen. “Er was die fameuze armlock, de wurggreep. De onderzoeksrechter schrok op de reconstructie van zijn kracht. Dan is hij met zijn knieën op zijn borstkas gaan zitten.” Daarna deed hij met tape nog twee plastic zakken om het hoofd van Pierre Cattrysse. “Hij wist of moest weten dat dit bij een 77-jarige man met een zwakke gezondheid zou kunnen leiden tot zijn dood. Pierre de duts die dagelijks kiné en verpleeghulp nodig had. Pierre die hulp nodig had om zijn trui aan te doen.”
Ook als Cattrysse al het geweld overleefd zou hebben, staat voor de openbaar aanklager de intentie tot doden vast. “Hij dumpt Pierre bij nacht en bij vrieskou in een tien meter diepe gracht. De harde realiteit is dat hij dood moest.”
Céline D’Havé haalde pure hebzucht aan als motief voor de feiten. “Hij had geen geld en werken was te lastig. Hij was verblind door de rijkdom van lieve, brave Pierre. Pierre die na de vorige feiten toch weer zoveel vertrouwen had in hem, wordt door zijn Adrianootje bestolen.” De vluchtroute lag op voorhand vast. “Hij had een onewayticket naar Lissabon, hij had Hong Kong Dollars gekocht en hij had vluchtinformatie naar Macau opgezocht.”
Tenslotte verwees de procureur-generaal naar de rustige manier waarop Adriano Neves zijn plan uitvoerde. “Hij heeft alles met een ongelooflijke koelbloedigheid gedaan. Een duidelijk voorbeeld van roofmoord bestaat niet. Vanaf zijn 15de gaat zijn parcours in stijgende lijn. Van een gewone diefstal van een T-shirt naar de zwaarste diefstal, een roofmoord.”
Zo dadelijk zal meester Johan Platteau, raadsman van de beschuldigde, zijn pleidooi houden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier