De Brugse correctionele rechtbank heeft een 58-jarige man uit Lichtervelde veroordeeld tot vijf jaar effectieve celstraf voor poging tot doodslag op zijn echtgenote. Rudy T. haalde eind november maar liefst tien keer uit met een vleesmes. Het openbaar ministerie had tien jaar gevangenisstraf geëist.
Op zondag 26 november 2017 voelde G.D. zich opnieuw bedreigd door haar partner. Vooral het alcoholprobleem van de beklaagde speelde een rol in de aanhoudende relatieproblemen. Rudy T. deelde twee klappen uit, waarop het slachtoffer de politie belde. Toen de politie al voor de deur stond, haalde de beklaagde liefst tien keer uit met een groot vleesmes.
Operatie zonder verdoving
G.D. werd gestoken in haar schouder, borst, arm, hand en been. Doordat een slagader geraakt werd, verloor het slachtoffer veel bloed. “Ze was zodanig leeggebloed dat ze haar in het ziekenhuis bij bewustzijn en zonder verdoving hebben moeten opereren”, pleitte haar advocaat Jef Vermassen. Voor de vrouw vroeg de advocaat een voorlopige schadevergoeding van 10.000 euro.
De burgerlijke partij vroeg om de feiten te herkwalificeren naar moordpoging. Meester Vermassen merkte op dat T. het mes met een lemmet van 23 centimeter bewust had klaargelegd. “Zo’n mes ligt niet op tafel om een appelsien te eten of om uw nagels te kuisen.” Bovendien had de man die avond zijn moeder opvallend vroeg naar huis gestuurd. Ten slotte benadrukte de advocaat dat Rudy T. volgens de gerechtspsychiater erg gevaarlijk blijft.
“Ik heb 17 jaar lang wanhopig geprobeerd om hem gelukkig te maken”, sprak G.D. na het pleidooi. “De sporen op mijn lichaam zullen me heel mijn leven herinneren aan de nacht dat ik mijn leven verloor.”
Zo’n mes ligt niet op tafel om een appelsien te eten of om uw nagels te kuisen – Jef Vermassen
Het openbaar ministerie volgde de stelling van meester Vermassen niet. Volgens het parket staat het immers niet vast dat de Lichterveldenaar van plan was om zijn echtgenote te vermoorden. Tijdens het telefoontje naar de hulpdiensten zei T. meermaals dat hij haar niet zou doden, terwijl hij op dat moment niet wist dat er iemand meeluisterde.
Gebrek aan nuance
De verdediging hekelde het gebrek aan nuance in het pleidooi van de burgerlijke partij. Volgens meester Frédéric Thiebaut speelde het slachtoffer zelf ook een rol in de aanslepende ruzie, door zich verbaal agressief en arrogant op te stellen. “Als je zo bang bent, dan gooi je zijn vesten niet ostentatief op de grond. De politie had voorgesteld om naar haar dochter te gaan, wat heel logisch was als ze zich echt zo onveilig voelde.”
Anderzijds kon de verdediging zich wel vinden in een veroordeling voor poging doodslag, zonder voorbedachten rade dus. “Hij wilde haar doen zwijgen. Hij zegt dan ook dat hij haar niet dood wilde, maar dat is natuurlijk praat achteraf.” Meester Frédéric Thiebaut vroeg om zijn cliënt vijf jaar cel op te leggen, waarvan hoogstens drie jaar effectief.
Door de staking in de gevangenissen was de beklaagde zelf niet aanwezig op de zitting
In zijn laatste woord herhaalde T. dat hij het slachtoffer eigenlijk niet wilde doden. “Ik heb mijn vrouw altijd graag gezien. Ik ben niet dat slechte beest voor wie ze me hier willen afschilderen.”
Voorlopige schadevergoeding
De rechter veroordeelde Rudy T. uiteindelijk tot vijf jaar effectieve celstraf voor poging tot doodslag. Door de staking in de gevangenissen was de beklaagde zelf niet aanwezig op de zitting.
Aan het slachtoffer moet T. een voorlopige schadevergoeding van 5.000 euro betalen. Er werd een deskundige aangesteld om de precieze schade te onderzoeken. De kinderen van G.D. kregen elk 3.000 euro morele schadevergoeding toegewezen. Aan haar kleinkinderen moet T. elk 750 euro betalen.
(Belga)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier