Op het assisenproces tegen Leopold Van Mullem (67) heeft de zus van het slachtoffer haar getuigenis afgelegd. Anne-Marie Blaton vond op 12 augustus 2012 het levenloze lichaam van haar zus Marie-Antoinette (65), op haar appartement in Blankenberge.
“We hadden afgesproken dat ik die dag zou langskomen, maar na 27 juli reageerde ze niet meer op mijn telefoontjes. Ik dacht dat ze bij een zieke vriendin was.” Anne-Marie had een reservesleutel en kon zo binnen in het appartement. “Het raam stond open, normaal een teken dat ze thuis is. Ik dacht nog dat ze eventjes om sigaretten was, maar ik vond mijn zus daar dan in de hoek van de living. Ik heb onmiddellijk mijn man en de 101 gebeld.”
Het slachtoffer kon het goed vinden met haar jongste zus, maar met de rest van de familie lagen de kaarten anders. “Met Marie-Christine en Antoine waren er altijd strubbelingen. Dat was door die erfeniskwestie, maar eigenlijk was het van kinds af al zo. Op haar begrafenis waren ze niet uitgenodigd, ze had gezegd dat ze dat niet wilde.”
Ik begrijp niet dat ze die lening heeft gegeven
Marie-Antoinette Blaton was volgens haar omgeving een vrij gierige vrouw. “Ik begrijp dus niet dat ze die lening heeft gegeven. Hij moet haar enorm ingepalmd hebben, anders lukt dat niet bij mijn zus.” Volgens Pierre Dewulf, een antiquair die met de beschuldigde en het slachtoffer bevriend was, wilde Blaton haar 2.500 euro dan ook zo snel mogelijk terug. “Ze was kwaad op zichzelf dat ze die lening zo lichtzinnig had gegeven. Op voorhand wist ik er niet van, anders had ik het afgeraden.”
Hij moet het gedaan hebben uit radeloosheid, omdat hij alles en iedereen ging verliezen
Leopold Van Mullem beweert dat het slachtoffer ermee dreigde om overal over zijn financiële problemen te vertellen. “Ze heeft mij ook gezegd dat ze dat ging doen. Het is jammer dat ik geen tijd meer heb gehad om te bemiddelen”, getuigde de antiquair. “Pol wist niet dat ik het eigenlijk al wist. Hij moet het gedaan hebben uit radeloosheid, omdat hij alles en iedereen ging verliezen. Ik had nooit gedacht dat hij zoiets zou kunnen doen.”
Door zijn eigen verklaringen werd Dewulf voor de politie de eerste verdachte. Hij bracht zelfs een nacht in de cel door. “Ik was er echt gerust in, maar dat is geen bed met een deken natuurlijk. Je slaapt niet, je ligt precies op een pijnbank. Daar moeten ze toch eens iets aan doen.” Ook met zijn herinneringen aan de assisenzaal kreeg de getuige de lachers op zijn hand. “Ik ken dat hier nog van vroeger. Dat was een paardenstal van het leger, ik kwam hier spelen toen mijn vader hier werkte.”
Tenslotte kwam het op de zitting tot een incident over een mogelijke bijkomende getuige. De bovenbuur van het slachtoffer verklaarde aan Anne-Marie Blaton namelijk dat hij de dag van de feiten helemaal niks gehoord had. Volgens die man is een hevige discussie dus niet de aanleiding voor de steekpartij. “In onze ogen is dat een belangrijke getuigenis, wij vragen om die man op te roepen”, aldus meester Tom Van Bockstaele, raadsman van de burgerlijke partij. De verdediging verzette zich tegen de bijkomende getuige. “Het komt heel bevreemdend over. Alsof net die man weet waar hij op 28 juli 2012 was? We hebben daar geen controle over”, zei meester Kris Vincke. De voorzitter heeft nog geen beslissing genomen over het verzoek.
(BELGA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier