Getuige dodelijke schietpartij: “Slachtoffer wou mij iets zeggen, maar dat lukte hem niet meer”

Jean Pierre Terryn

“De zwaargewonde man stak van kop tot teen onder het bloed”, getuigt de man, die het allereerst bij het zieltogend slachtoffer stond. “Hij wou mij iets zeggen, maar het lukte hem niet. Hij kokhalsde in zijn bloed.”

Maandagavond werd na 23 uur een man doodgeschoten op straat. Een Dadizelenaar, die in de Geluwestraat rechtover de plaats waar de schoten vielen, woont wenst nadrukkelijk anoniem te blijven. Ook andere buren wensen naamloos te blijven. Naarmate zij en nog andere inwoners zich stilaan realiseren wat er gebeurde, neemt de schrik almaar toe. Waar men kort na de feiten na een en ander in detail wou vertellen, wordt men naarmate de uren verstrijken terughoudend.

Getuige dodelijke schietpartij:

De omwonenden uit Dadizele gaan ervan uit dat het om een afrekening ging. “Een afrekening, vermoedelijk in een drugszaak”, zo fluistert men in de gemeente. Het blijft een veronderstelling. Het is vooralsnog gissen naar de ware toedracht. Zo lang het parket van Ieper geen duidelijk zicht over de affaire heeft, kan geen uitsluitsel worden gegeven.

Koelbloedig en van zeer dichtbij kreeg het slachtoffer minstens een, allicht twee kogels door zijn keel gejaagd

In elk geval zit de schrik er goed in. Buren willen nog wel iets kwijt, maar strikt anoniem. Ze gaan er stellig van uit dat de bloederige schietpartij het werk van criminelen is. Zeker de manier waarop de executie is uitgevoerd wijst in die richting. Koelbloedig en van zeer dichtbij kreeg het slachtoffer minstens een, allicht twee kogels door zijn keel gejaagd. “Stel je voor de daders onvindbaar blijven, maar durven terug te keren om in de buurt represaille te nemen” vrezen die van Dadizele.

Hij strompelde en sleepte zich vervolgens naar het midden van de weg. Daar zeeg hij neer

‘Onze man’ gaat ervan uit dat het slachtoffer werd neergeschoten zodra hij zijn voertuig verliet. Dat is te merken aan het bloedspoor op het koetswerk. “Hij strompelde en sleepte zich vervolgens naar het midden van de weg. Daar zeeg hij neer. Hij snakte naar adem. Hij lag daar, als aangeschoten wild dier.” De Daiselse buur duwde het slachtoffer op zijn zij. “Ik probeerde te vermijden dat hij in het bloed zou stikken. Ik vroeg hem nog ‘wie het had gedaan?’. Hij murmelde iets. Kreunde lichtjes. Ik verstond hem niet. Ik bleef bij hem tot de hulpdiensten ter plekke waren.”

(JPT)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier