Familie verdachte brandstichter villa in Koksijde schreeuwt onschuld uit

Redactie KW

Overmand door emoties begint de familie van de minderjarige jongen die ervan verdacht wordt brand te hebben gesticht in zijn ouderlijke huis zaterdagmiddag om alles wat nog bruikbaar is uit het huis te halen.

Vrijdag kregen de vader en de zussen van de jongen alweer een zware tegenslag te verwerken. De jeugdrechter besliste dat de minderjarige een maand langer opgesloten blijft in de gesloten jeugdinstelling van Everberg. Onterecht, zegt zijn familie. De vader doet het hele verhaal. “Vorige week zaterdagavond was er niemand thuis toen mijn zoon van zijn werk kwam. Van ver zag hij door de haag dat er brand was in de woonkamer. Hij had geen gsm mee en gooide zijn laptop aan de kant om bij de buren te gaan bellen en hen te vragen dat zij de hulpdiensten zouden verwittigen. Maar dat duurde even, want bij de meeste buren was er niemand thuis. Nadat de hulpdiensten en de politie ter plaatse waren gekomen en toen de brand onder controle was werden mijn zoon en ik meegenomen naar het politiekantoor voor ondervraging. De volgende dag moesten we ons opnieuw aanmelden voor een verklaring om 14 uur en we konden onze oren niet geloven toen werd gezegd dat mijn zoon onmiddellijk werd aangehouden. Ik kreeg amper de tijd om een advocaat te zoeken en mijn zoon werd verhoord zonder advocaat. Die verscheen pas rond 18 uur. De ondervraging gebeurde met zware drukmiddelen, met insinuaties rond het hartje dat op het kader met de foto van zijn zus werd getekend. Achteraf is uitgekomen dat een brandweerman dat hartje erop had getekend. Maar dat feit is blijkbaar ‘verdwenen’ uit het dossier.”

“Bedreigingen”

Ook het feit dat we werden bedreigd door drie gasten, die we kennen, werd eigenlijk genegeerd. Pas drie dagen na de brand, op dinsdag, ging de politie hen vertellen in het café waar ze altijd rondhangen dat ze naar het politiekantoor moesten komen voor verhoor. Maar tegen dan hadden ze natuurlijk al lang een alibi bedacht. We hadden de politie ook verteld dat ze onze sleutels hadden gestolen en dat die gasten dus makkelijk in onze woning binnen konden, maar daarop werd niet gereageerd. Wij begrijpen echt niet waarom het gerecht niet ingaat op onze vraag om toch minstens een paar andere denkpistes te onderzoeken. Die gasten hebben zelfs gedreigd dat ze Tsjetsjenen op ons zouden afsturen. Ik vermoed dat er meer achter zit, dat het gaat om een vete tussen twee horecazaken waarbij mijn zoon de dupe van de historie is.”

Hersenbloeding

De tranen vloeien bij de zussen als ze vertellen hoe het eraan toegaat als ze hun broertje bezoeken. “Hij zit daar in Everberg bij de grootste criminelen. Er zijn zelfs moordenaars bij! Hij wordt geboeid naar ons toegebracht en hij ziet het niet meer zitten. Als hij kon, zou hij er vluchten. Hij is getekend voor de rest van zijn leven. Waarom houden ze hem vast? Papa heeft voorgesteld om hem onder huisarrest mee te mogen nemen, maar het verdict bleef onverbiddelijk. Onze broer heeft een gouden hart en zou nooit of nooit het huis met herinneringen aan onze overleden mama in brand steken.” Papa zucht: “Sinds mijn vrouw 14 jaar geleden aan een hersenbloeding is overleden heb ik mijn kinderen in mijn eentje opgevoed. Ik heb altijd hard gewerkt, maar had het niet echt breed. Mijn zoon, die onlangs besloot om deeltijds naar school te gaan, verdiende goed bij, want hij werkt heel graag. In januari kan hij zelfs officieel aan de slag. Van wat hij verdiende, gaf hij een heel deel af, zodat we bijvoorbeeld een nieuwe wasmachine konden kopen. Onlangs heeft hij zijn rijbewijs behaald. In de toekomst wil hij heel hard werken en veel sparen.”

Licht branden

De oorzaak van de brand blijft onduidelijk. De vader beweert: “Ik weet heel goed dat de brandweermannen na de eerste brand de elektriciteit hadden afgesloten en dat alle licht uit was. Maar enkele dagen later was de huisbaas gaan kijken en zag dat er licht brandde. Hij verwittigde de politie, maar die is niet gekomen… Ik word ook nergens van op de hoogte gebracht, maar moet alles in de krant lezen. Hier sta ik nu, op straat, want mijn huis is onbewoonbaar verklaard, maar niemand stelt voor om te helpen. Gelukkig heb ik goede vrienden op wie ik kan rekenen en heb ik voorlopig elders onderdak.” Stiekem hoopt de man erop dat zijn zoon nog voor de feestdagen vrij kan komen. Hij is in beroep gegaan tegen de beslissing van de jeugdrechter.

(MVO – foto MVO)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier