Alexander D., de verdachte van de drievoudige moord in Moere, had een mes van meer dan dertig centimeter bij zich toen hij opgepakt werd in de Delhaize. Hij ging er om boodschappen, alsof er niets gebeurd was. Tot bewakingsagent Arne Nys (23) hem herkende.
“Tot tweemaal toe keek ik naar foto’s op mijn gsm. Om dubbel te checken. Want eerlijk, ik kon het niet geloven”, zegt Arne Nys (23), bewakingsagent van Securitas. Maar het was wel degelijk Alexander D. (24) die woensdag rond 18 uur de Delhaize in Oostende binnenstapte. IJzig kalm. Ondanks het feit dat hij verdacht werd van de drievoudige moord op Mailys Descamps (18) en haar grootouders Gery Cappon en Marie-José Vanleene. Dat hij al twintig uur op de vlucht was voor de politie. Dat er op sociale media en nieuwssites massaal foto’s en filmpjes gedeeld waren van hem als dé dader. Alexander D. ging woensdagavond gewoon om boodschappen. Alsof er niets gebeurd was.
Geen onbekende
Hij sprak zelfs de bewakingsagent aan. “Omdat zijn kastje om zijn rugzak in te stoppen niet goed sloot”, vertelt Arne. “Ik hielp hem, waarna hij de winkel rustig binnenwandelde.” De bewakingsagent had Alexander D. op dat moment al herkend. “Twee jaar geleden hebben we nog in hetzelfde fitnesscenter getraind. Hij was dus geen onbekende. En ik had het nieuws gevolgd”, legt Arne uit. Toch overheerste ongeloof. “Dat een moordverdachte zomaar een winkel binnenwandelt verwacht je niet”. Arne zonderde zich af aan de draaideur en belde de 101. “Ben je honderd procent zeker? We sturen iemand. Kan je de verdachte intussen bezig houden?“, kreeg hij te horen. “Ik ben gewoon ter plaatse gebleven, op mijn vaste plek aan de ingang. Om geen argwaan te wekken. De verdachte was rustig aan het winkelen en had niets door. In mijn hoofd had ik wel al een plan indien hij zou vluchten. Eens in de draaideur kon ik op de noodstop duwen. Zodat hij vast zou zitten.”
In mijn hoofd had ik wel al een plan indien hij zou vluchten
Zover kwam het niet. Een achttal agenten was vrij snel ter plaatse. Alexander D. stond intussen in de rij aan de kassa. Nog altijd onbewogen. Eén van de agenten sprak de verdachte langs achteren aan. Of hij even wou meekomen. In het leeggoedlokaal enkele meters verder vroegen de agenten zijn naam. “Alexander D.”, was het bevestigend antwoord. Waarop de verdachte geboeid werd. Emotieloos, zelfs ogenschijnlijk verrast. “Waarom?”, vroeg hij. “Dat weet je wel”, klonk het. Waarna hij meegenomen werd naar de combi. Alles verliep sereen. De klanten hadden amper door wat zich net had afgespeeld. “Normaal spreken ze dieven toch pas aan als ze voorbij de kassa zijn?”, merkte één van hen op.
Mes in rugzak
In werkelijkheid ging het niet om een dief, maar om een moordverdachte. Iets wat ook Arne nog niet kan vatten. “Als bewakingsagent word je vaak geconfronteerd met gauwdieven, maar niet met moordenaars. De ganse tijd bleef ik rustig. Uiterlijk. Want vanbinnen kwam de adrenaline toch op.” Achteraf bleek dat het ook erger had kunnen aflopen. Toen de rugzak uit het kastje werd gehaald, bleek er een mes van meer dan dertig centimeter in te zitten. Of het om het moordwapen gaat is niet duidelijk. “Als er iemand binnenwandelt met een rugzak vragen we om een kastje te gebruiken of de rugzak te openen. Gelukkig nam de verdachte zelf het initiatief. Wat als hij zijn rugzak had moeten opendoen en het mes tevoorschijn kwam? Ik heb recent een steekwerende vest gekocht. Die gaat nooit meer uit op de werkvloer.” Arne Nys kreeg achteraf felicitaties van het hoofdbureau van Securitas en een gehandtekende kaart van het voltallige personeel van Delhaize. “Een dankbare erkenning”, besluit hij.
(DJ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier