Op het assisenproces tegen Leopold Van Mullem (67) is de beschuldigde drie uur lang verhoord door voorzitter Fabienne De Tandt.
De Bruggeling weet niet wat hem bezielde toen hij Marie-Antoinette Blaton (65) in juli 2012 in Blankenberge met messteken om het leven bracht.
Leopold Van Mullem werkte ruim 30 jaar als postbode. “Naar het voetbal gaan kijken was geen hobby, meer een obsessie. Ik ben een fervente Club-supporter.” Voor het overige ging hij graag op café en reed hij met de motor. “Ze zagen u overal graag komen. Over uw periode bij de post heeft ook niemand een slecht woord gezegd”, vatte de voorzitter het samen.
Uit zijn huwelijk kwamen drie kinderen voort. Kort na de geboorte van zijn derde kind, begon Van Mullem echter een relatie met Sonja Plovie. “Na tien jaar heeft haar zoon me het leven onmogelijk gemaakt. Ik heb dan vijf jaar voor mijn dementerende vader gezorgd.” Uiteindelijk knoopte de beschuldigde in 2006 een relatie aan met de moeder van zijn huisgenoot en goede vriend Peter Pierloot. “Ze was zot van op de motor zitten, dus dat was een pluspunt voor mij. Feitelijk was dat een LAT-relatie.”
Dat drinken is verminderd, maar dan ben ik naar het casino gegaan om te gokken
Het dodelijk verkeersongeval van zijn zoon in 2008 omschrijft Van Mullem als het kantelpunt in zijn leven. “Dan ben ik enorm veel beginnen drinken. Het viel de mensen misschien wel op dat ik veel minder met de moto reed. Dat drinken is verminderd, maar dan ben ik naar het casino gegaan om te gokken. Ik begon te leven zonder na te denken. Ik verspeelde soms 200 euro per keer. Ik heb alles verbrast.” De voorzitter wees de beschuldigde erop dat hij voor de dood van zijn zoon ook regelmatig gokte. “Af en toe op de bingo. En twee keer op de paarden, maar ik kende daar niets van. Ik dacht dat ik op ezels gegokt had, want mijn paard kwam in de uitslag zelfs niet voor.”
Ik vond dat een toffe madam
Om enkele schulden te kunnen afbetalen, leende de Bruggeling 2.500 euro bij Marie-Antoinette Blaton, voor wie hij enkele klusjes opknapte. “Ik leerde ‘Marianne’ kennen in de antiekzaak van Pierre Dewulf. Ik vond dat een toffe madam.” Het slachtoffer wilde haar centen plots twee maanden vroeger terug. “Ik heb haar proberen overhalen om toch te wachten tot september. Ze bleef roepen en zei dat ze het aan iedereen ging vertellen. Ik heb mijn hand op haar mond gelegd en ik heb gestoken. Ik dacht twee à drie keer, maar ze zeggen dat het 13 keer was. Ik kon dat niet geloven.”
Ik voel me enorm rot dat ik dat gedaan heb en heb er veel spijt van
De volgende uren en dagen probeerde Van Mullem aan zijn verantwoordelijkheid te ontkomen. Zo graaide hij alle mogelijke bewijzen tegen hem mee. “Ik had schrik voor de gevangenis. Ik vind dat van mezelf ook heel laf.” De voorzitter merkte op dat de beschuldigde tot zijn arrestatie twee weken later gewoon zijn rustige leventje bleef leiden. “Ik voel me enorm rot dat ik dat gedaan heb en heb er veel spijt van. Na het ongeluk van mijn zoon was ik mezelf niet meer.” Die verklaring maakte weinig indruk op voorzitter De Tandt. “In onze pampermaatschappij kan je overal terecht. Dan had je maar professionele hulp moeten zoeken.”
Maandagnamiddag komen de politiemensen en de onderzoeksrechter aan het woord.
(BELGA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier