Advocaten André Gyselbrecht: “Is André wel schuldig?”

© BELGA
Laurens Kindt

Op het proces over Kasteelmoord zijn advocaten Filip D’Hont en Johan Platteau bezig aan het laatste deel van hun pleidooi voor André Gyselbrecht.

Na het vertonen van hun film over het leven van André Gyselbrecht maandag, focussen ze vandaag op de eventuele straf die hun cliënt zou moeten krijgen. ‘Zou moeten’, want volgens hen moet de Ruiseleedse dorpsdokter vrijgesproken worden.

Advocaat Filip D’Hont nam als eerste het woord en begon aan een vrij wetenschappelijke uitleg. “Het wordt stilaan tijd om een synthese te maken van dit strafdossier. Er zitten heel wat pijnpunten aan. Zijn alle getuigenverklaringen correct geregistreerd? Wat met het moraliteitsonderzoek van Stijn Saelens, dat amper gevoerd werd? Wat met de weigering van de politie om bepaalde onderzoeksdaden uit te voeren? Wat met het gebruik van de informant of infiltrant in de gevangenis van Ieper? Wat met het feit dat bepaalde wetenschappelijke verslagen aan kwaliteit te wensen over laten? Dat we in België moeten vaststellen dat politiemensen, onderzoeksrechters en parket willen tussenkomen in de relatie tussen de advocaat en zijn cliënt, dat werd ook geregistreerd in dit dossier. André heeft reeds jaren het gevoel dat hij al jaren alleen staat te roepen in de woestijn. Het gevoel ook eens gehoord te worden, is vaak de eerste stap in de aanvaarding.”

Was zijn wilsvrijheid niet door een onweerstaanbare drang weggenomen of verminderd?

De advocaat richtte zich rechtstreeks tot de drie rechters. “Ik vraag u, rechters, dat als u zich niet voldoende geïnformeerd voelt, dat u twijfelt. En die twijfel moet u gebruiken om de zaak verder te laten onderzoeken, of om die twijfel ten goede te laten komen van de verdachte, zoals de wet dat voorschrijft. Bij redelijke twijfel moet een rechter vrijspreken. Het is uw recht, het is uw plicht. In de Belgische strafwet veroordelen we geen feiten, we veroordelen daders. André Gyselbrecht wordt moord verweten. Hij heeft inderdaad toegegeven dat hij ruim vooraf de opdracht tot moord gaf aan Pierre Serry. Maar is hij daardoor ook schuldig? Was hij schuldbekwaam? Bestaat er geen schulduitsluitingsgrond? Uit de psychiatrische verslagen die we zelf neerlegden, blijkt dat hij wel degelijk schuldbekwaam was. Hij heeft geen psychiatrische stoornis. Maar was zijn wilsvrijheid niet door een onweerstaanbare drang weggenomen of verminderd? Het eerste is overmacht, het tweede is uitlokking. Artikel 71, de onweerstaanbare drang, is één van de oudste artikels uit ons strafwetboek. Het is door de jaren heen aangepast aan vernieuwde inzichten van de wetenschap en de psychologie. We weten nu dat een rechter rekening moet houden met de concrete situatie van de dader. En hier is dat André Gyselbrecht.”

De raadsman kwam ook nog even terug op de vordering van het parket voor André Gyselbrecht: de maximumstraf van 30 jaar cel en daarbovenop nog eens 15 jaar terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank. “Wat mij stoort in de vordering van het parket is het feit dat men anno 2018 nog altijd denkt dat keiharde repressie nog altijd het beste antwoord is op een problematiek die eenmalig was en bovendien intrafamiliair. Men zegt dat men optreedt voor de maatschappij, maar dat moet een kaakslag zijn voor alle mogelijke maatschappelijke werkers die dit soort familiale conflicten proberen op te lossen met methodes die haaks staan op het principe van repressie. Die methodes willen relaties tussen mensen herstellen. Ik hoop dat u, rechters, met uw vonnis erin zal slagen om het parket door de Verlichting te krijgen. Toen al wist men dat elke straf die niet noodzakelijk was eigenlijk tiranniek is.”

Nu houdt Johan Platteau zijn slotwoord.