Wie we daar nog eens hebben ? Volgende week in ‘Komen eten’ op VT4 : Frank Valentino, zowaar ! Dat moet al van ‘Tien om te zien’ geleden zijn dat we de Bruggeling, die nu in Marke woont, nog op televisie gezien hebben. Zingen doet hij nochtans nog steeds, veel zelfs.
Frank Valentino (echte naam : Franky Verrecas) zoekt het in zijn leven alsmaar ‘zuidwaartser’ : van Brugge ging het over Rumbeke naar Marke en nu koesteren hij en zijn vrouw Cathy plannen om naar Tenerife te verhuizen. Maar ik begon met de meest simpele der simpele openingsvragen :
Hoe gaat het ermee, Frank ?
„Goed, zéér goed. Ik ben gelukkiger dan ooit, zeker wat mijn carrière betreft. Ik ben van niemand nog afhankelijk : ik móét geen plaatje meer uitbrengen en dat plaatje móét niet meer in Tien om te zien komen en móét niet meer scoren… Natuurlijk zou ik graag nog eens een hit hebben, maar het is niet langer een must. Optredens genoeg, sowieso.”
Oorspronkelijk was jij muzikant zeker?
(knikt) „Ik speelde al trompet toen ik een jaar of acht was, terwijl ik pas op mijn 21ste ben beginnen zingen. Toen Elvis overleed, heb ik mij aan een nummertje van hem gewaagd en dat klonk precies niet slecht. Toen ons orkest op een dag zonder zanger zat, werd mij gevraagd zijn plaats in te nemen en zo is die bal eigenlijk aan het rollen gegaan.”
Hadden je ouders geen viswinkel ?
„Klopt. Mijn echte naam is Verrecas; probeer met zo’n naam eens carrière te maken in de showbizz (lacht). Typerend voor die familienaam, die vooral in het Brugse voorkomt, was dat er heel veel Verrecassen ‘in de vis’ werkten : mijn grootouders hadden een visrokerij en vissersschepen, mijn vader had een viswinkel, al wat kozijn was had een viswinkel… Mijn ouders hebben mij nooit gestimuleerd om die over te nemen en ikzelf zag dat ook niet zitten.”
En in een carrière in de showbizz zagen ze geen euh, graten ?
„Mijn ouders vonden : als je aan iets begint, moet je het ook afmaken. Zoals de muziekschool. Of de orkestjes, waar ik van mijn twaalfde bij speelde.”
Journalisten hebben nogal de neiging alles en iedereen in vakjes te stoppen en ik ben geen uitzondering. Zal ik jou dan maar een charmezanger noemen ?
„Een charmezanger : ik heb een hekel aan dat woord. Altijd gehad. Ik noem mezelf liever een performer. Ik breng entertainment op maat : ik entertain de mensen. Als ik zie dat een bepaald genre aanslaat bij mijn publiek, speel ik daarop in; ik heb altijd een laptopke bij, met daarop een 900-tal liedjes.” …
Jij bent van het openhartige type, hé ? Over de sluiting van je Roeselaarse horecazaak bijvoorbeeld valt van alles te lezen op je website.
„Ik had mij achteraf bekeken beter failliet laten verklaren. Ik ben daar berooid uit gekomen. Tien om te zien was op een bepaald moment niet meer wat het geweest was en er was nood aan ander brood op de plank. Die Disney-taverne was een schot in de roos, ze kwamen daarvoor van heinde en verre ! Helaas was er die ene slechte buur die het allemaal heeft verkloot; week na week stuurde hij de politie op mij af. Zo is die zaak kapotgemaakt geweest, langzaamaan. Maar de slechte hoofdstukken in mijn leven stop ik niet weg, neen. Liever eerlijk zijn dan de mensen laten gissen en roddelen…”
(Mico)
Het hele interview in Krant van West-Vlaanderen van vrijdag 30 april 2010
>> Volgende week is Frank Valentino ook een van de vier kandidaten in Komen Eten, elke dag op VT4
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier