Benny ziet ze (zweef)vliegen

Benny hoopt zijn Stingray in 2016 af te hebben. © MM
Redactie KW

Een modelvliegtuigje ineen knutselen, de meeste mannelijke lezers zullen er zich in hun kindertijd wel eens aan gewaagd hebben.

Wat Benny Waechtelaer in zijn tuin aan het bouwen is, heeft andere dimensies aangenomen. “Ik ben momenteel bezig met de bouw van een exclusief modelzweefvliegtuig, de Stingray, dat eenmaal af een spanwijdte van vijf meter zal hebben”, sloeg Benny ons met verstomming. Of waar een passie voor (zweef)vliegen een mens toe aan kan zetten…

Benny Wachtelaer (47) woont in een gezellige rijwoning in de Priorijhofstraat, die niet meteen grote luchtvaartactiviteiten verraadt. Pas als je via de tuin zijn kleine atelier betreedt, wordt duidelijk waaraan de aangespoelde Dendermondenaar vandaag zijn vrije tijd besteedt. “Vrije tijd, die heb ik momenteel overigens in overvloed. Sinds de sluiting van Mutoh Oostende ben ik werkloos. Als prototyper, modelmaker zeg maar, heb ik nadien nog wat projectjes gedaan maar ik ben zoals ze zeggen beschikbaar voor de arbeidsmarkt”, geeft Benny aan.

De link naar zijn bijzondere hobby is meteen gelegd. “Ik heb inderdaad van modellen maken in composieten mijn beroep gemaakt. Meer zelfs, ik ben ook enige tijd actief geweest als zelfstandige in bijberoep in de modelvliegtuigbouw. Mocht daar een markt voor bestaan, dan zou ik er niet tegenop zien met modelvliegtuigbouw mijn brood te verdienen, hoor”, bekent Benny.

Stingray

In afwachting van een vaste baan heeft hij zich vastgebeten in zijn Stingrayproject. “Het is een model op schaal 1/3 van een acrobatisch zweefvliegtuig dat op ware grootte (spanwijdte bijna 20 meter) eigenlijk niet bestaat”, verbaast Benny. “De plannen zijn er weliswaar maar niemand wil de bouw financieren. Dus ben ik maar met de bouw van een schaalmodel ervan begonnen.”

Dat Benny niet alleen geboeid is door modelbouw maar net zozeer van het zweefvliegen op zich, blijkt snel wanneer hij ons het verschil tussen een performant en een acrobatisch zweefvliegtuig probeert duidelijk te maken. “Acrobatische toestellen zijn gebouwd om over een tijdspanne van vijf minuten zoveel mogelijk stunts mee te doen. Performante zweefvliegers zijn dan weer zo gebouwd dat ze moeiteloos van hier tot de Ardennen en terug in de lucht kunnen blijven.”

Ook met zijn klein arsenaal aan modelzweefvliegtuigen, die onder meer zijn garage sieren, kan Benny trouwens urenlang door de lucht klieven. “Zolang de kleine batterij in de besturingsunit meegaat. Ja, dan blijven die dingen wel enkele uren in de lucht, hoor.”

Vijftien jaar geleden stortte de nieuwbakken Bredenaar zich op het model(zweef)vliegen. “Net zoals iedereen eerst met een licht en goedkoop modelletje. Later zijn daar dan nog enkele grotere en duurdere toestellen bij gekomen waarmee ik vandaag samen met enkele vrienden regelmatig ga vliegen. Vaak in het noorden van Frankrijk, omdat daar nog plaats genoeg is, maar als de wind goed zit ook in de Bredense duinen.”

Een fascinatie voor vliegen, die heeft Benny als sinds zijn twaalfde. “Ik heb toen mijn eerste gemotoriseerde modelvliegtuigje, de Snoopy, gebouwd. Maar het heeft nooit gevlogen. Het ding zat wat scheef in mekaar, vandaar… Maar al doende leert men en het tweede model dat ik ooit bouwde, ging wel de lucht in.”

Piloot

Of hij dan nooit zelf in de cockpit van een echt zweefvliegtuig achter de stuurknuppel heeft willen zitten ? “Vliegen was van kindsbeen af een droom. Maar mijn gevoel voor veiligheid heeft me altijd tegengehouden om in een zweefvliegtuig te kruipen. Je hoort nu eenmaal te veel verhalen over piloten die gecrasht zijn en daarbij soms zelf het leven laten.”

Vandaag is Benny lid van de modelvliegclub Blériot in Lichtervelde. “De club telt een 60-tal leden en biedt de mogelijkheid veilig te vliegen en, uiteraard, kennis uit te wisselen. Want ook al ben ik beroepshalve als modelbouwer aan de slag geweest bij Arplam, dat onder meer composietonderdelen levert aan Volvo, Caterpillar,…, een mens kan nooit genoeg bijleren.”

Hogerop

Geen overbodige luxe in het licht van zijn laatste project, de Stingray, dat hij vanaf een blanco tekenblad zelf opbouwt. “Ik heb het zweefvliegtuig eerst over een periode van zes maanden in 3D ontworpen op de computer. Daarna ben ik begonnen met de opbouw in balsahout. Vervolgens heb ik het model opgevuld met polyurethaan en ben ik beginnen schuren en plamuren. Precies op dezelfde manier als een auto ontworpen wordt. In een laatste fase zal het vliegtuigje dan bekleed worden met polyester om het steviger en gebruiksklaar te maken.”

In de zomer van 2016 hoopt Benny zijn Stingray af te hebben. “Vliegklaar bij wijze van spreken. Het zal dan nog enkel zaak zijn een geregistreerd vliegveld(je) te vinden waar we kunnen testen. Op (modelvlieg)meetings wordt het luchtruim vrijgehouden tot 100 meter hoogte. Maar eerlijk gezegd, op die hoogte vliegen met de Stingray zal de moeite niet lonen. Neen, ik wil letterlijk hogerop.”

Een zweefvliegtuig zelf ontwerpen, bouwen en het vervolgens door de lucht zien klieven, het geeft Benny nog altijd een kick moet hij bekennen. “Maar zeg nu zelf, zelfs als je een papieren vliegertje maakt, wil je eraan knutselen tot het zo lang mogelijk in de lucht blijft, toch ? Wel, dan begrijp je meteen waar mijn passie voor modelzweefvliegtuigen vandaan komt…”

(MM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier