Begraafcultuur over de hekel

Redactie KW

Naar aanleiding van het krantenartikel waarin schepen Patricia Waerniers haar visie geeft op het beleid rond de Beernemse begraafplaatsen, laat Roland Strobbe uit de Berenheemstraat 11 van zich horen. „Ik heb zo mijn bedenkingen”, zegt de Beernemnaar.

Tijdens een infoavond had schepen Waerniers het over de verdere digitalisering van de kerkhoven, de ontgraving van graven die einde concessie zijn, het eventueel opstarten van een procedure van verwaarlozing, het groenonderhoud en het in stand houden van historische grafzerken. Ze lichtte daarbij ook enkele voorstellen toe, zoals het niet toestaan van verlengingen voor bepaalde graven, geen bijzettingen meer van één persoon in zandgraven of het aanmoedigen van urnebijzettingen.

Ondanks deze positieve punten is Roland Strobbe misnoegd. „Toen ik het artikel in het Brugsch Handelsblad (van 16 januari, red.) las, had ik toch mijn bedenkingen”, zegt Roland Strobbe uit de Berenheemstraat 11. „Het kerkhof Sint-Amandus ligt er al lange tijd belabberd bij. Er is bovendien al lang vraag naar paden voor rolstoelgebruikers, maar die zijn er nog altijd niet. In de herfst stelde ik vast, dat werklui een hele dag bezig zijn geweest om de monumentale zerk van de familie Lippens te ontdoen van klimop en onkruid. Nog geen drie meter daarvandaan ligt een kinderzerkje, dat bijna uit elkaar valt. „Twee maten en twee gewichten dus…” (Regi)

Krant van West-Vlaanderen (editie Brugsch Handelsblad) van 23 januari 2009.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier