Assisen “Quinten was concurrent voor affectie van vader”

Het motief van Els Lozie (29) om Quinten Verbeke dood te willen, is voor advocaat Piet Van Eeckhaut zonneklaar. “Quinten was een kind uit een ander bed, een concurrent in de affectie van Gregory. Daarom heeft ze die jongen doodgestampt. Het jongetje zat haar in de weg.” De advocaten van de moeder en grootmoeder van Quinten vroegen in hun pleidooi donderdag aan de volksjury om Lozie schuldig te verklaren aan doodslag.

Op 7 juli 2003 kwam Quinten Verbeke om het leven in de woning van zijn vader en zijn nieuwe vriendin Els Lozie in Mesen. In kader van het bezoekrecht verbleef hij daar. Els Lozie verkocht het peutertje, toen hij met een harde klap neerviel en op de grond lag, twee harde stampen in de buik en legde de jongen nadien in zijn bedje waar hij door een doormidden gespleten lever overleed.

Het motief is voor Piet en Nina Van Eeckhaut duidelijk. “Weet ge wat ge zijt, Els Lozie? Een egoïste, een bezitterige en een manipulatieve vrouw. Quinten zat in de weg, hij moest dood. Daarna is ze sluw. Ze ruimt alles op rond het bedje, blijft koel als haar vriend onverwacht thuiskomt, ontkent de feiten en dist diverse verhalen op waar ze ook in de cel zat op te broeden. Ze slaagt er nadien in om de vader van Quinten terug voor haar te winnen en zorgt er jaren later zelfs voor dat ze de therapeuten om haar vinger kan winden. Luister niet naar haar woorden, want ze liegt, kijk naar haar daden.”

De advocaten van de moeder kwamen terug op de “enorme angst” die het jongetje zou gehad hebben voor de vriendin van zijn vader, en de vele blauwe plekken en bijtsporen die op het kleine slachtoffer werden gevonden. Nina Van Eeckhaut: “Ik moet er niet aan denken wat dat jongetje gedacht moet hebben toen hij als laatste woorden om zijn mama heeft geroepen. Als iemand zich zo uitleeft op een kindje, door slaan, bijten en schoppen, kan je dan zeggen dat die persoon dat kindje niet doodwilde?”

“De familie zal nooit weten hoe ze tekeer is gegaan. Ze zit daar en zegt niks. Dat ze tenminste eens rechtstaat en zegt tegenover de moeder wat er was en dat het haar spijt. We krijgen niet eens de troost. Van elke zeven tranen zijn er zes voor haar eigen lot”, pleitte Piet Van Eeckhaut. Het openbaar ministerie en de verdediging komen later op de dag aan bod.